Οι “άγνωστοι” ποιητές μας: Ηλίας Λάγιος

Λίγα λόγια για τη ζωή του

Ο Ηλίας Λάγιος γεννήθηκε στην Άρτα στις 5 Ιουλίου 1958 και έζησε εκεί ως την αρχή της εφηβείας του, οπότε η οικογένειά του μετακινήθηκε στο Ναύπλιο, για να εγκατασταθεί μετά από λίγα χρόνια στην Αθήνα. Εκεί σπούδασε στη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ταυτόχρονα ξεκίνησε το μακρύ και πολυτάραχο ταξίδι του στην ποιητική δημιουργία. Η Σόλωνος, οι παράδρομοι των Εξαρχείων και του Κολωνακίου, η Σμολένσκι όπου έμενε αρχικά και η Βεΐκου στη συνέχεια, θα συνέθεταν το μικρόκοσμο όπου ο Λάγιος θα κινούνταν καθημερινά, θα γνωριζόταν και θα συναναστρεφόταν με ποιητές, λογοτέχνες, διανοούμενους, αλλά και ανθρώπους του περιθωρίου, όπως τελικά έζησε και ο ίδιος. Εκεί συναναστράφηκε και δημιούργησε μια μποέμικη παρέα που την ένωνε το αλκοόλ, οι συζητήσεις για την πολιτική και την ποίηση. Εργάστηκε σε τυπογραφείο, σε γκαλερί σε περιοδικά και μέχρι το τέλος ως διορθωτής και επιμελητής εκδόσεων. Πέφτει από το μπαλκόνι του σπιτιού του και στις 5 Οκτωβρίου 2005, λίγες μέρες μετά υποκύπτει στα τραύματά του.

Continue reading “Οι “άγνωστοι” ποιητές μας: Ηλίας Λάγιος”

Οι “άγνωστοι” ποιητές μας: Αργύρης Εφταλιώτης

Λίγα λόγια για την ζωή του

Ο Αργύρης Εφταλιώτης (ψευδώνυμο του Κλεάνθη Μιχαηλίδη) γεννήθηκε στον Μόλυβο της Λέσβου, γιος του δασκάλου Κωνσταντίνου Μιχαηλίδη. Στη γενέτειρά του πέρασε τα παιδικά και μαθητικά χρόνια του και πραγματοποίησε τις εγκύκλιες σπουδές του στο ιδιωτικό σχολείο του πατέρα του. Το 1866 πέθανε ο πατέρας του και ο δεκαεφτάχρονος τότε Αργύρης ανέλαβε να συνεχίσει τη διδασκαλία των συμμαθητών του ως το τέλος της χρονιάς. Το 1866 ξενιτεύτηκε λόγω των οικονομικών δυσχερειών που αντιμετώπιζε η οικογένειά του. Εργάστηκε αρχικά στην Κωνσταντινούπολη, κοντά στον τραπεζίτη αδερφό της μητέρας του και κατόπιν στο Manchester της Αγγλίας, όπου συνδέθηκε φιλικά με τον Αλέξανδρο Πάλλη και τον Δ.Π. Πετροκόκκινο και εντάχτηκε στον πυρήνα του δημοτικιστικού κινήματος. Την ίδια στιγμή, υπήρξε ενεργό μέλος του ελληνικού φιλολογικού συλλόγου Λόγιος Ερμής του Manchester, πραγματοποίησε ομιλίες, μελέτησε τους αρχαίους Έλληνες κλασικούς, καθώς επίσης Άγγλους και Γάλλους λογοτέχνες και μπήκε σε λόγιους και λογοτεχνικούς κύκλους.

Continue reading “Οι “άγνωστοι” ποιητές μας: Αργύρης Εφταλιώτης”

Οι Βροχές του Μάη: ένα απάνθισμα νεανικών ποιητικών προβληματισμών

Αντί προλόγου

Πριν από κάποιο καιρό βρέθηκε στα χέρια μας η ποιητική συλλογή “Οι Βροχές του Μάη” του Κωνσταντίνου Καραμούζη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg. Νοσταλγικά, μετά το πέρας της σποράς, αλλά ακόμα και του θέρους επανήλθαμε στο βιβλίο αυτό “Οκτώβρη μήνα που φέτο ήρθαν οι βροχές, να μας θυμήσουνε τα όνειρα του Μάη”, παραφράζοντας τους στίχους του τραγουδιού. Για να γίνουμε πιο σαφείς, επιστρέψαμε αναγνωστικά σε αυτή την συλλογή γιατί αισθανθήκαμε μιαν ανάγκη, σαν αυτή που νιώθουν οι άνθρωποι της ποίησης σε δύσκολες στιγμές. Θέλαμε να ονειρευτούμε, να ελπίσουμε ξανά, να αντικρύσουμε τον κόσμο γύρω μας από την χαμογελαστή παιδική ματιά ή την ανήσυχη εφηβική. Ας πούμε λίγα λόγια, πιο αναλυτικά, για τις ματιές αυτές.

Continue reading “Οι Βροχές του Μάη: ένα απάνθισμα νεανικών ποιητικών προβληματισμών”

H Γάτα του Σρέντινγκερ : ένα “ποιητικό” πείραμα

Αντί προλόγου

Η γάτα του Σρέντινγκερ είναι ένα νοητικό πείραμα, που χαρακτηρίζεται και ως παράδοξο, επινοήθηκε από τον Αυστριακό φυσικό Έρβιν Σρέντινγκερ το 1935. Το σενάριο παρουσιάζει μια γάτα, η οποία μπορεί να είναι ταυτόχρονα ζωντανή και νεκρή, με την κατάστασή της να συνδέεται με προηγούμενο τυχαίο γεγονός. Με αυτόν τον τίτλο μας ιντριγκάρει και μας εισάγει σε ένα “ποιητικό” αυτή τη φορά πείραμα η Τζωρτζίνα Κουριαντάκη με την συλλογή της “Η γάτα του Σρέντινγκερ” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Το κατά πόσο στέφθηκε με επιτυχία η νοητική αυτή δοκιμή μένει να φανεί από το αποτέλεσμα που έχει στο νου και στην καρδιά του αναγνώστη της!

Continue reading “H Γάτα του Σρέντινγκερ : ένα “ποιητικό” πείραμα”

Σεμινάρια δημιουργικής γραφής με τον ποιητή Στρατή Πασχάλη από τα Εργαστήρια Βιβλίου του Ιανού

IANOS | ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ | ANOIΞΗ 2021 | ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ

Ποίηση με τον Στρατή Πασχάλη

Με ιδιαίτερη χαρά σάς ενημερώνουμε πως οι εγγραφές για τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής, διόρθωσης και επιμέλειας κειμένων και εικονογράφησης της Άνοιξης ξεκίνησαν.

Continue reading “Σεμινάρια δημιουργικής γραφής με τον ποιητή Στρατή Πασχάλη από τα Εργαστήρια Βιβλίου του Ιανού”

Μαλαματένια λόγια μας τραγουδά ο Μάνος Ελευθερίου

Αντί προλόγου

Πριν δύο χρόνια έφυγε από κοντά μας ο ποιητής που ταύτισε το όνομά του με το πολιτικό τραγούδι. Ο μεγάλος και αξεπέραστος Μάνος Ελευθερίου μας συγκίνησε βαθύτατα με τους πρωτότυπους ποιητικούς στίχους του που σιγοτραγουδάμε με την κάθε ευκαιρία και τα εξαίσια πεζογραφήματά του . Εκτός από μεγάλος λογοτέχνης υπήρξε και ένας άνθρωπος με έναν βίο που σημαδεύτηκε από την συνύπαρξη με τους ομότεχνούς του, την μουσική, την Σύρο, την φιλία. Όλα αυτά τα εξιστορεί ο ίδιος στους Σπύρο Αραβανή και τον Ηρακλή Οικονόμου κάθε Κυριακή στις 10.30 στο σπίτι του στο Ψυχικό. Τα μαλαματένια του λόγια συγκεντρώνουν και συνθέτουν την αυτοβιογραφική του αφήγηση που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Continue reading “Μαλαματένια λόγια μας τραγουδά ο Μάνος Ελευθερίου”

Ο ποιητής Γιάννης Καλπούζος

Αντί εισαγωγής

Όλοι μας έχουμε λίγο πολύ περιηγηθεί στους κόσμους του παρελθόντος που μας ταξιδεύουν ανά καιρούς τα συγγραφικά δημιουργήματα του Γιάννη Καλπούζου, από την Πόλη και τον Πόντο ως την Άρτα και τον Σάο. Έχουμε ακόμη πάρει μια γεύση από τον έμμετρο λόγο του μέσα από τους στίχους πολλών γνωστών τραγουδιών που έχει γράψει. Ωστόσο, για πρώτη φορά είχαμε τη ευκαιρία να γνωρίσουμε μια έτερη λογοτεχνική πτυχή του, την ποιητική. Την εμπειρία αυτή μας προσέφερε απλόχερα η συλλογή “ποίηση 2000-2017” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Continue reading “Ο ποιητής Γιάννης Καλπούζος”

Εσωτερικός μετανάστης του Γιάννη Καλπούζου

Σε χιλιάδες αντίτυπα κόλλησαν την άσφαλτο στο χώμα,
να μη σε προλαβαίνουν τα μάτια
να μη σε καίνε οι ανάσες
καθώς χάνεσαι στην πρώτη στροφή .
Να απλώνεται γρήγορα η απόσταση
και να μην βλέπεις για πολύ
τη μάνα και τον πατέρα στην άκρη του δρόμου.
Να μην ακούς το ρέμα του καημού.

Από δώδεκα χρονών φεύγω,
κάθε δεκαπέντε μια επιστροφή, τότε,
ήταν και οι άλλοι που γύριζαν Χριστούγεννα και Λαμπρή.
Μια σταλιά παιδάκια
κλωνάρια μόνα
τι σημασία έχει πια!

Όλο φεύγω, κι ούτε ένα απ’ τα καλάθια
που μαζεύαμε τα σύκα και τα σταφύλια
δεν πήρα για ενθύμιο.
Κι ακόμα, Μάνα, δε σου είπα
πόσο ήθελα να μου χαϊδέψεις μια φορά
τα μαλλιά και το πρόσωπο
κι ας γδέρνουν τα χέρια σου.

Αν μ’ αγαπάς, αν νοιάζεσαι για μένα να το λες
έγραψα σ’ ένα τραγούδι.
Εμείς ποτέ δε λέγαμε τίποτα.
Πώς αλλιώς θα αντέχαμε
τόσους αποχαιρετισμούς.

Πηγή: Γιάννης Καλπούζος, Ποιήματα 2000-2017, εκδόσεις Ψυχογιός

Ακούστε το εδώ: