Τα “Φτερά του έρωτα” (1987) του Wim Wenders

Τα Φτερά του Έρωτα (πρωτότυπος τίτλος: Der Himmel über Berlin) είναι ρομαντική ταινία φαντασίας του 1987, από τη Δυτική Γερμανία και τη Γαλλία, σε σκηνοθεσία Βιμ Βέντερς, ο οποίος συμμετείχε και στο σενάριο και στην παραγωγή. Πρωταγωνιστούν οι Μπρούνο Γκαντς, Σόλβεϊ Ντόμαρτικ και Όττο Σάντερ.

Η ταινία αφηγείται την ιστορία αθάνατων και αόρατων αγγέλων, οι οποίοι ακούν και ησυχάζουν τις επιθυμίες των Βερολινέζων. Ένας από αυτούς του αγγέλους, ερωτεύεται μία όμορφη χορεύτρια, και εξ αιτίας της θυσιάζει την αθανασία του, για να μπορέσει να κατανοήσει την ανθρώπινη φύση. Γίνεται άνθρωπος και απλά πράγματα τον συνεπαίρνουν. Νιώθοντας τη γεύση του φαγητού, το άγγιγμα των αγαπημένων του. Στη νέα του ζωή, έχει βοηθό έναν Αμερικάνο ηθοποιό, ο οποίος επίσης υπήρξε Άγγελος.

Η σύλληψη της ιστορίας έγινε από τους αγγέλους που απεικονίζονται στη Δυτική Γερμανία στο Τείχος του Βερολίνου. Οι εμπνευστές των εικόνων αυτών, ήταν οι Βέντερες και o βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας, Χάντκε, που μαζί με τον Ρίχαρντ Ράιτενγκερ, έγραψαν το σενάριο. Τη διεύθυνση φωτογραφίας ανέλαβε ο Γάλλος κινηματογραφιστής Χενρί Αλεκάν, ο οποίος τη γύρισε και με χρώμα και χωρίς. Οι ασπρόμαυρες σκηνές, γυρίστηκαν για να προσδώσουν τη σκοπιά του αγγέλου, που έτσι έβλεπε τον κόσμο. Η παραγωγή της ταινίας έγινα με συμπαραγωγή Γαλλίας και Δυτική Γερμανίας. Η ταινία, γενικά, είναι ένα αποκύημα συμβολισμών και διαφορετικών καλλιτεχνικών εκφράσεων, ούσα εμπνευσμένη από τη μουσική του Νικ Κέιβ, έως και τη λυρική ποίηση του Ράινερ Μαρία Ρίλκε.Η ταινία γυρίστηκε σε πραγματικές τοποθεσίες του Βερολίνου, όπως για παράδειγμα στη Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου.Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε στις 17 Μαΐου του 1987, στις Κάννες. Ήδη από την εποχή της κυκλοφορίας της απέσπασε θετικές κριτικές ενώ σήμερα θεωρείται- και όχι άδικα- μία από τις σπουδαιότερες ταινίες του γερμανικού κινηματογράφου και όχι μόνο. Γενικότερα, θεωρείται μία από τις καλύτερες ταινίες που κυκλοφόρησαν στη δεκαετία του 1980. Επίσης υπήρξε υποψήφια στο Φεστιβάλ Καννών και για το Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, με τον Βέντερες να κερδίζει και στα δύο το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Το 1993, κυκλοφόρησε κι ένα σίκουελ της ταινίας, το Faraway, So Close!, από τον ίδιο τον Βέντερς. Το 1998, κυκλοφόρησε και αμερικανική διασκευή της ταινίας, ονόματι Η Πόλη των Αγγέλων, του Μπραντ Σίλμπερλινγκ.

Ο Βιμ Βέντερς αγγίζει την ανθρώπινη ψυχή και δίνει στον έρωτα και τη ζωή τέτοια διάσταση και σημασία, που μπροστά τους η αθανασία ωχριά. τις αιτίες του έρωτα που παρασύρει τους αγγέλους στο γήινο κόσμο μας. Ο Ανρί Αλεκάν φωτογραφίζει εκπληκτικά ένα ασπρόμαυρο Βερολίνο που πνίγεται μέσα στους ήχους των ανθρώπινων σκέψεων. Το εγκόσμιο πέρασμα γίνεται φαντεζίστικα έγχρωμο, αλλά το τοπίο παραμένει θλιβερό. Όπως τα ψεύτικα φτερά της αιωρούμενης ακροβάτισσας του τσίρκου, ίσως, τελικά, και ο έρωτας να είναι ένα μαγικό ψέμα. Η πιο μεγάλη ανθρώπινη προδοσία,Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν….

«Συνέβη μία φορά. Μόνο μία, και γι’ αυτό, για πάντα», αναφέραται μέσα στην ταινία… Και σίγουρα αυτή η κινηματογραφική εμπειρία είναι μοναδική …