Μαμά: Ο πανανθρώπινος δεσμός μητέρας και κόρης αποτυπώνεται στην θεατρική σκηνή

Η παράσταση «Μαμά» (Tocar Mare) της βραβευμένης Ισπανίδας, ηθοποιού, σκηνοθέτιδος και συγγραφέως, Marta Barcelo, βρίσκεται στο νέο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου, σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ, πρωτότυπη μουσική Θέμη Καραμουρατίδη και σκηνοθεσία Γιώργου Σουλεϊμάν. Η παράσταση που έκανε αίσθηση στο κοινό καθώς οι λίγες παραστάσεις που ανεβηκαν στο «Θέατρο Θησείον» την προηγούμενη χρονιά έγιναν όλες sold out μέσα σε 2 ημέρες, επέστρεψε για δεύτερη σεζόν και όπως φαίνεται δεν απογοήτευσε.

Η Μάρτα Μπαρσελό γεννήθηκε στη Μαγιόρκα των Βαλεαρίδων Νήσων το 1973. Συνδέθηκε με το είδος του σωματικού θεάτρου ως ηθοποιός και σκηνοθέτης, ενώ εδώ και 15 χρόνια εργάζεται ως σεναριογράφος στην ισπανική τηλεόραση. Εκτός από το έργο «Μαμά» με το οποίο μας συστήνεται στην Ελλάδα, η Μπαρσελό έχει γράψει άλλα δύο θεατρικά έργα, το «Μαρία» και το «Πριν έρθει ο Γερμανός». Για το σύνολο των έργων της έχει λάβει διακρίσεις. Εν προκειμένω, για το «Μαμά» η Μάρτα Μπαρσελό, βραβεύτηκε το 2016 στο VI Τουρνουά Δραματουργίας στην Temporada Alta της Τζιρόνα και το 2017 στο V Τουρνουά Διατλαντικής Δραματουργίας του Μπουένος Άιρες.

Το πρωτότυπο αυτό έργο δίνει τροφή για ποικίλους προβληματισμούς και ταυτόχρονα προκαλεί έντονα συναισθήματα και αβίαστη συγκίνηση, δεδομένου ότι πραγματεύεται τον πλέον άρρηκτο δεσμό μεταξύ μάνας και κόρης, καθώς και την ανάγκη του κάθε ανθρώπου να αγαπά και να αγαπιέται.

Αυτή η ανάγκη ακολουθεί μόνο τους νόμους της φύσης και της κοινωνίας ή φτιάχνει τους δικούς της; Η παραδοσιακή μορφή οικογένειας είναι το μοναδικό μοντέλο μέσα στο οποίο το παιδί θα μεγαλώσει με αγάπη; Τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να διαλέγουμε τους γονείς και τα παιδιά μας;

Εκείνη δεν κατάφερε να γίνει μαμά ποτέ. Η άλλη, δε γνώρισε ποτέ κάποια μητρική φιγούρα. Δυο γυναίκες, που η λέξη μητρότητα δεν τις ακούμπησε ποτέ, αποφασίζουν να συνάψουν ένα ιδιότυπο συμβόλαιο, μια εμπορική συμφωνία: έναντι αμοιβής, και με πολύ συγκεκριμένους όρους, η Εσπεράνσα θα γίνει η μαμά της Αμπάρ. Τα πράγματα θα γίνουν πιο περίπλοκα με την απόφαση της Αμπάρ, να υιοθετήσει ένα παιδί, επεκτείνοντας τη συμφωνία και κάνοντας έτσι την Εσπεράνσα πλέον και «γιαγιά».

Και αυτό ακριβώς είναι και το σημείο που ξεκινά το έργο, και μέσα από αναδρομές στο παρελθόν παρακολουθεί την πορεία αυτής της παράξενης «εμπορικής» σχέσης, και την εξέλιξή της τελικά σε μια πραγματική σχέση μάνας-κόρης, μιας και οι δυο γυναίκες έρχονται κοντά καλύπτοντας τα συναισθηματικά κενά της μοναχικής ύπαρξής τους. Η αγάπη, η έγνοια, η φροντίδα είναι αυτά που τελικά τις κυριεύουν. Το «φρέσκο» έργο της Marta Barcelo αποτελεί ένα εξαίρετο δείγμα της σύγχρονης σκηνής του ισπανικού θεάτρου και μιλάει για την πανανθρώπινη και πολύπλοκη σχέση μεταξύ μάνας και παιδιού.

– Θα μπορούσατε να με λέτε «μητέρα» ή «μαμά», όπως προτιμάτε.  Ή αν σας αρέσει περισσότερο, να με φωνάζετε με το όνομά μου… , προτείνει η Εσπεράνσα

– Το «μαμά» είναι καλό, απαντά η Αμπάρ

Με μια πλοκή σχεδόν κινηματογραφική, η Μπαρσελό μας θέτει αντιμέτωπους με αναπάντητα ερωτήματα, αναζητώντας την ουσία σε αυτές τις οικογενειακές σχέσεις , πέρα από κοινωνικά στερεότυπα, και αναζητά το μυστικό της «ευτυχίας στο σπίτι», που μπορεί απλά να κρύβεται σε μια συνταγή για κανελόνια.

«Αξίζεις πολλά κόρη μου κι εγώ είμαι πολύ περήφανη για σένα»

Πρόκειται για επαναστατικό κείμενο που κινείται έξω από στερεότυπα και παραδοσιακές δομές που αφορούν στη μέχρι τώρα θεσμικά γνώριμη οικογένεια. Η ισχυροποίηση της ανθρώπινης επαφής και η ανταποδοτικότητα ευγενών συναισθημάτων στις ανθρώπινες σχέσεις, ως επιλογή, πέρα σπό δεσμούς αίματος, προβάλλεται ως ιδέα ανακατάταξης των συστημικών ρόλων. Καλλιέργεια εκτίμησης, σεβασμού και εμπιστοσύνης δεν θεωρούνται απαρασάλευτα δεδομένα, αντιθέτως κερδίζονται με τόλμη και ρίσκο, έξω από καθησυχαστικά πρότυπα ζωής. Για αυτόν ακριβώς το λόγο οι ηρωίδες διεκδικούν με θάρρος τη σύσταση μιας ιδιόμορφης οικογενειακής εστίας, παρά τα εμπόδια. Έτσι κτίζεται αρμονικά η συνύπαρξη μάνας και κόρης, με βάση την ενσυναίσθηση, παρά τις διαφορές στην ηλικία, στα βιώματα και στη στάση ζωής, παρά τις αναπόφευκτες συγκρούσεις που προσωρίνα στέκονται εμπόδιο στην ουσιαστική επικοινωνία.

«Στη ζωή μου δεν μπόρεσα να διαλέξω τίποτα. Τίποτα εκτός από εσένα μαμά»

Ο Γιώργος Σουλεϊμάν, μετά τη μεγάλη επιτυχία της «Ουρανίας», που αγαπήθηκε πολύ από το θεατρικό κοινό, κέρδισε ένα ακόμα στοίχημα σκηνοθετώντας την Ελένη Καστάνη, σε έναν ρόλο ζωής για εκείνη και την Ευγενία Σαμαρά, η οποία αποτέλεσε μία αποκάλυψη στο ρόλο της κόρης, και απέδειξε πολλά για την υποκριτική της ικανότητα. Η ερμηνεία τους, αποπνέει φυσικότητα και ειλικρίνεια, δημιουργώντας μία ατμόσφαιρα γλυκιάς μελαγχολίας. Οι δύο ηθοποιοί αναπτύσσουν μια πραγματικά ιδιαίτερη σκηνική χημεία μεταξύ τους και απογειώνουν το έργο.

Το “Μαμά” παίζεται στο Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου κάθε Δευτέρα και Τρίτη μέχρι της 17/3.

Πηγές:

Είδαμε την παράσταση «Μαμά», της Marta Barcelo στο νέο θέατρο «Κατερίνα Βασιλάκου»

Μαμά ®: Ένα «Συμβόλαιο Αγάπης» που έμελλε να σπάσει

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-vasilakou/mama/

http://www.texnes-plus.gr/index.php/theatro/nea/item/4272-i-parastasi-mama-epistrefei-sto-theatro-katerina-vasilakou

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *