Η σειρά Poirot (επίσης γνωστή και ως Poirot της Agatha Christie) είναι ένα βρετανικό τηλεοπτικό πρόγραμμα μυστηρίου που προβλήθηκε στο ITV από τις 8 Ιανουαρίου 1989 έως τις 13 Νοεμβρίου 2013. Ο David Suchet πρωταγωνιστεί ως ο επώνυμος ντετέκτιβ, ο φανταστικός Hercule Poirot της Agatha Christie. Αρχικά η σειρά παράχθηκε από την LWT, αργότερα κατασκευάστηκε από ITV Studios. Η σειρά προβλήθηκε επίσης στο VisionTV στον Καναδά και στο PBS και το A&E στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το πρόγραμμα έτρεξε για 13 σειρές και συνολικά 70 επεισόδια. Κάθε επεισόδιο δημιουργήθηκε από κάποιο μυθιστόρημα ή κάποια σύντομη ιστορία από την Christie. Σε κάθε επεισόδιο ο Poirot είναι και ο κύριος ντετέκτιβ που είναι υπεύθυνος για τη διερεύνηση ενός εγκλήματος (συνήθως δολοφονίας).
Με τη βοήθεια του επιθεωρητή της Σκότλαντ Γιάρντ, επιθεωρητή Japp, του επιστήθιου φίλου του Arthur Hastings, της φίλης του και συγγραφέος Ariadne Oliver και τηε γραμματέας του Miss Lemon, ο διάσημος Βέλγος ντετέκτιβ, με το ωοειδές κεφάλι, το αυστηρό στρατιωτικό μουστάκι και το περήφανο βήματ του καταφέρνει πάντα να δώσει λύση στα πιο διάσημα μυθιστορήματα αστυνομικής λογοτεχνίας.
Ανάμεσα στα 70 επεισόδια που αριθμεί η σειρά, κανείς μπορεί να βρει τις αγαπημένες υποθέσεις της Αγκάθα Κρίστι, όπως:
Η Μυστηριώδης Υπόθεση Στάιλς
Ποιος Σκότωσε τον Ακρόυντ
Οι Μεγάλοι Τέσσερις
Σφήκα σε Ψάθινο Καπέλο
Στοίχημα με το Διάβολο
Για Γάμο ή για Κηδεία
Η Υπογραφή του Δολοφόνου
Ο Μπαλαντέρ του Θανάτου
Σιωπηλός Μάρτυρας
Έγκλημα στον Νείλο
Ραντεβού με το Θάνατο
Πέντε Μικρά Γουρουνάκια
Οι Άθλοι του Ηρακλή
Το Πάρτυ
Οι Ελέφαντες Θυμούνται
Αυλαία
Ο Πουαρώ
Πώς εμπνεύστηκε η Αγκάθα Κρίστι τον χαρακτήρα;
Το όνομα Ηρακλής Πουαρό (Hercule Poirot) προέρχεται από δύο άλλους πλασματικούς ντετέκτιβ, τον Hercule Popeau της Marie Belloc Lowndes και τον Monsieur Poire του Frank Howel Evans.Προφανής επιρροή στις ιστορίες του Πουαρό έχει ασκηθεί και από το φανταστικό ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς του συγγραφέα Άρθουρ Κόναν Ντόυλ και από τον επιθεωρητή Hanaud, του συγγραφέα A. E. W. Mason.Η Αγκάθα Κρίστι ζούσε στη νοτιοδυτική Αγγλία και πιο συγκεκριμένα στο Ντέβον και εμπνεύστηκε τον ήρωα της από τους Βέλγους πρόσφυγες κατά τη διάρκεια του Α΄ παγκοσμίου πολέμου. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που ο Πουαρό είναι Βέλγος ερευνητής, εγκατεστημένος στο Λονδίνο έπειτα από τη Γερμανική εισβολή στο Βέλγιο.
Πρώτη και τελευταία εμφάνιση
Η πρώτη εμφάνιση του Πουαρό ήταν στο αστυνομικό μυθιστόρημα Η μυστηριώδης υπόθεση Στάιλς, το οποίο δημοσιεύθηκε το 1920, ενώ είχε ήδη ολοκληρωθεί από το 1916. Μέσα στην πρώτη δεκαετία των ιστοριών του Πουαρό, η Αγκάθα Κρίστι άρχισε να αντιπαθεί τον ήρωα της και για πολλά έτη στην πορεία, τον θεωρούσε αφόρητο, εγωκεντρικό και ενοχλητικό. Ωστόσο, λόγω της αγάπης που είχε το κοινό στο πρόσωπο του Πουαρό, αποφάσισε να μην τον σκοτώσει τόσο σύντομα όσο η ίδια επιθυμούσε και έτσι ο Πουαρό έκανε την τελευταία του εμφάνιση το 1975 στο μυθιστόρημα Αυλαία, το οποίο είχε ήδη γραφτεί μέσα στη δεκαετία του 1940. Μάλιστα, η εφημερίδα The New York Times έκρινε ιδιαίτερα σημαντικό το τέλος του Πουαρό, γράφοντας νεκρολογία στην πρώτη σελίδα της. Τα αντίστοιχα επεισόδια της σειράς προβήθηκαν στην τρίτη σεζόν, το 1990 και στην τελευταία, το 2013.
Εξωτερική Εμφάνιση
Ο Πουαρό σύμφωνα με την περιγραφή του συνεταίρου του Κάπτεν Άρθουρ Χέιστινγκς:
Ήταν ελάχιστα ψηλότερος από 1,62 αλλά στεκόταν με μεγάλη αξιοπρέπεια. Το κεφάλι του είχε ακριβώς το σχήμα ενός αυγού και ήταν πάντα λίγο γυρτό προς το πλάι. Το μουστάκι του ήταν πολύ δύσκαμπτο και στρατιωτικό. Ακόμα και όλα στο πρόσωπο του ήταν καλυμμένα, οι άκρες από το μουστάκι του και η ροζ του μύτη θα ήταν ορατές. Η καθαριότητα των ρούχων του ήταν σχεδόν απίστευτη. Πιστεύω ότι ένας κόκκος σκόνης θα του είχε προκαλέσει περισσότερο πόνο από ένα τραύμα από σφαίρα.
Η Αγκάθα Κρίστι στο μυθιστόρημα Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές περιγράφει τον Πουαρό ως εξής:
Με το βήμα που οδηγεί στην κλινάμαξες στάθηκε ένα νεαρός Γάλλος υπολοχαγός, περίλαμπρος με τη στολή, να συνομιλεί με ένα μικρόσωμο άνθρωπο [Ηρακλή Πουαρό] κουκουλωμένο μέχρι τα αυτιά, του οποίου δε φαινόταν τίποτα πέρα από μια ροζ μύτη και δύο άκρες από ένα γυρισμένο προς τα πάνω μουστάκι.
Στα μεταγενέστερα βιβλία, δεν αναφέρεται ότι κουτσαίνει, γεγονός που υποδηλώνει ότι μάλλον ήταν ένας προσωρινός τραυματισμός από τον πόλεμο. Δίνει μεγάλη σημασία στο μουστάκι του, το οποίο λαδώνει με κερί. Ο Πουαρό έχει πράσινα μάτια, τα οποία επανειλημμένα περιγράφονται να λάμπουν σαν της γάτας. Τα μαλλιά του είναι σκούρα και στη συνέχεια της ζωής του, όπως ανακαλύπτει ο Χέιστινγκς, τα βάφει. Ωστόσο, σε πολλές τηλεοπτικές ενσαρκώσεις είναι φαλακρός. Συχνές αναφορές γίνονται στα παπούτσια του, που είναι από λουστρίνι και τυχόν ζημιά σε αυτά, αποτελεί για τον ίδιο πηγή δυστυχίας, ενώ για τον αναγνώστη πηγή γέλιου. Στο ξεκίνημα της καριέρας του, ο τρόπος ντυσίματος του θεωρήθηκε ιδιαίτερα προσεγμένος. Στην πορεία θεωρήθηκε εκτός της μόδας.
Προσωπικότητα
Ο Πουαρό αρέσκεται στην άνετη ζωή και στα χρήματα. Επιθυμεί την τάξη και τη συμμετρία και πιστεύει πως όλοι είναι γνώστες του ονόματος του. Απεχθάνεται τη σκόνη και όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο Χέιστινγκς «ένας κόκκος σκόνης θα του είχε προκαλέσει περισσότερο πόνο από ένα τραύμα από σφαίρα». Επίσης, διακρίνεται για την ευαισθησία στο στομάχι του και υποφέρει από ναυτίες. Όπως αναφέρεται στην Αυλαία, είναι λάτρης της κλασσικής μουσικής, ιδίως του Μότσαρτ και του Μπαχ.
Μεθοδικότητα
Ο Πουαρό κατά την εξιχνίαση εγκλημάτων, απαξιώνει μεθόδους όπως αυτή της χρήσης μεγεθυντικού φακού ή της συλλογής αποτυπωμάτων ή στάχτης ενός τσιγάρου και δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στα φαιά κύτταρα του εγκεφάλου. Θεωρεί πως κάθε έγκλημα μπορεί να λυθεί, αρκεί να καθίσεις σε μια πολυθρόνα και να προσπαθήσεις να μπεις στο μυαλό του δολοφόνου, αφού κατά την κρίση του «συγκεκριμένοι άνθρωποι κάνουν συγκεκριμένα εγκλήματα». Δίνει μεγάλη έμφαση στη λεπτομέρεια και δρα μεθοδικά, χωρίς να προβαίνει σε βιαστικά συμπεράσματα. Συχνά παρέχει ψευδείς πληροφορίες για το άτομο του, με σκοπό ο ένοχος να τον θεωρήσει υπεράνω πάσης υποψίας και να του αποκαλύψει χρήσιμα για την υπόθεση στοιχεία.
Ζωή
Ο Πουαρό έχει μεγαλώσει κοντά στην πόλη Σπα, στο Βέλγιο και είναι Ρωμαιοκαθολικός. Η Αγκάθα Κρίστι παρέχει ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με την παιδική ηλικία του Πουαρό, με αναφορές κυρίως στο μυθιστόρημα Η Υπογραφή του Δολοφόνου που φαίνεται να προέρχεται από μια μεγάλη οικογένεια με λίγο πλούτο και να έχει τουλάχιστον μία μικρότερη αδελφή. Εισήχθη στο αστυνομικό σώμα των Βρυξελλών το 1893 και μέχρι που αναγκάστηκε να φύγει ως πρόσφυγας στην Αγγλία λόγω του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου. Μετά τον πόλεμο έγινε ιδιωτικός ντετέκτιβ αστικών υποθέσεων, για την επίλυση των οποίων, ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη, την Ασία και στο ήμισυ της Νότιας Αμερικής.
Θάνατος
Ο Πουαρό πεθαίνει το 1949 στο μυθιστόρημα Αυλαία, όπου γίνεται και ο ίδιος δολοφόνος. Ερευνώντας μια υπόθεση πολλαπλών δολοφονιών, θεωρεί ότι ο ίδιος πρέπει να σκοτώσει τον δολοφόνο, μιας και αυτός είναι ο μόνος τρόπος να τον αποτρέψει από το να διαπράξει το επόμενο του έγκλημα. Ο Πουαρό αντιμετωπίζει πρόβλημα με την καρδιά του και για αυτό παίρνει χάπια. Όμως αυτή τη φορά (ίσως λόγω ενοχής) δεν παίρνει το χάπι του και έτσι κάνει την τελευταία του εμφάνιση. Τα τελευταία του λόγια τα απηύθυνε στον Χέιστινγκς προσφωνώντας τον «αγαπητέ φίλε». Ο Πουαρό θάφτηκε στο Στάιλς και την κηδεία ανέλαβαν ο Χέιστινγκς και η μία του κόρη. Πάντως δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Χέιστινγκς παρευρέθη στην κηδεία του Πουαρό, αφού στο μυθιστόρημα Οι Μεγάλοι Τέσσερις ο Πουαρό σκηνοθετεί τη δήθεν κηδεία του στην προσπάθεια του να αιφνιδιάσει τους υπόπτους.
Άλλοι χαρακτήρες
Άρθουρ Χέιστινγκς
Ο Χέιστινγκς είναι πρώην αξιωματικός του Βρετανικού Στρατού. Γίνεται ο δια βίου φίλος του Πουαρό και εμφανίζεται σε πολλές περιπτώσεις. Ο Πουαρό δεν τον θεωρεί ιδιαίτερα καλό ντετέκτιβ ούτε και έξυπνο, ωστόσο θεωρεί χρήσιμη τη συνεισφορά του, αφού σκέφτεται όπως ο μέσος άνθρωπος. Οι δυο τους αποτελούν μία δυνατή ομάδα μέχρι που ο Χέιστινγκς νυμφεύεται και αποκτά τέσσερα παιδιά (δύο γιους και δύο κόρες). Τελικά μεταναστεύει στην Αργεντινή, ενώ ξανασυναντά τον Πουαρό για τελευταία φορά στην Αυλαία. Τον Χέιστινγκς υποδύεται ο Hugh Fraser.
Αριάδνη Όλιβερ
Την Αριάδνη Όλιβερ ενσάρκωσε η ηθοποιός, Zoë Wanamaker. Πρόκειται για συγγραφέα αστυνομικών ιστοριών, που στην πραγματικότητα είναι η χιουμοριστική αυτο-καρικατούρα της Αγκάθα Κρίστι. Η Αριάδνη Όλιβερ μισεί το αλκοόλ και τις δημόσιες εμφανίσεις ενώ τρέφει μεγάλη αγάπη για τα μήλα. Είναι παντρεμένη και έχει την τάση να αλλάζει συχνά τα μαλλιά της. Η πρώτη της συνάντηση με τον Πουαρό έγινε στο μυθιστόρημα Ο Μπαλαντέρ του Θανάτου όπου και άρχισε να τον ενοχλεί.
Φελίσιτι Λέμον
Είναι η γραμματέας του Πουαρό που υποδύεαι η Pauline Moran. και έχει λίγες ανθρώπινες αδυναμίες. Τα μόνα λάθη που έχει κάνει είναι ένα τυπογραφικό και ένα που αφορούσε ένα λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος. Ο Πουαρό την είχε χαρακτηρίσει “Απίστευτα άσχημη και απίστευτα αποτελεσματική. Ό,τι θεωρούσε άξιο προσοχής, ήταν όντως άξιο προσοχής”. Είναι ειδική σχεδόν σε όλα και προσπαθεί να δημιουργήσει το τέλειο σύστημα αρχειοθέτησης.
Αρχιεπιθεωρητής Τζαπ
Ο Τζέιμς Τζαπ είναι ο αρχιεπιθεωρητής της Σκότλαντ Γιαρντ και ερευνά αρκετές από τις υποθέσεις τις οποίες έχει αναλάβει ο Πουαρό. Οι δυο τους για πρώτη φορά συναντήθηκαν το 1904 στο Βέλγιο. Ορισμένες φορές βοηθούν ο ένας τον άλλον στην επίλυση κάποιου μυστηρίου, ενώ άλλες συνεργάζονται για την εξιχνίαση της ίδιας υπόθεσης. Τον Τζαπ έχει κυρίως υποδυθεί στη σειρά, ο Φίλιπ Τζάκσον, ενώ το 1985 στην ταινία Δεκατρείς σε δείπνο τον ρόλο του Τζαπ ενσάρκωσε ο Ντέιβιντ Σουσέι.
