Δύση
Ο κόσμος μένει ορφανός ⸳
κάθε οψέ στο δείλι,
τον ήλιο αποχαιρετά για λίγες ώρες πάλι.
Το άρμα του στο διάσελο
σηκώνει κουρνιαχτό,
ψήγματα ελπίδας
απέλπιδας.
Του αγέρα το σύγκρυο την ανάσα μου κόβει.
Φόβος με διαπερνά.
Τριγύρω, μονάχα σκοτάδι
της ερημιάς τον κόσμο μου τυλίγει.
Μα η φλέβα είναι ακόμα ανέγγιχτη,
το φως θα κυλάει πάντα μέσα της.
Πηγή: Τη ζωή μετράω σε… ανάσες, εκδ. Πηγή
Ακούστε το εδώ:
