Για όσο θα μας συνεπαίρνει ο Έρωτας, με πόθο και οδυρμό,
Για όσο η έκσταση θα έρχεται με την απελπισία
Για όσο εδώ, στον κόσμο αυτόν καν Χρόνος απομένει,
Παρά καιρός τρισάθλιος, με δίχως ποιητές,
Για όσο θ’ ανθίζει η Ομορφιά μες σε μορφές χιλιάδες,
Ζώντας κάποια καρδιά που ξέρει να μιλά, να τραγουδάει,
Για όσο θα μας περιζώνει αιώνια τυραννία,
Για όσο ο θρήνος μας με μένος θα ξεσπάει,
Τόσο, καθώς θα σβήνουμε στο έσχατο όνειρό μας
Και στον Θεό μας μπρος θα εγκαταλείπουμε την έσχατη καρδιά.
Ακούστε το ποίημα εδώ:
One thought on “Απαισιόδοξοι του Ούγκο Φον Χόφμανσταλ”