«Το Πράσινο Βιβλίο»: ένα ταξίδι στην καρδιά του φυλετικού ρατσισμού

Η ταινία «Το Πράσινο Βιβλίο» που απέσπασε το Όσκαρ καλύτερης ταινίας 2019 και έγινε πρόσφατα διαθέσιμη και στο ελληνικό EΡΤFLIX είναι η πρότασή μας για αυτή την βδομάδα και το αντικείμενο του σημερινού μας αφιερώματος. Πρωτοδημοσιευμένο το 1936 από τον Νεοϋορκέζο ταχυδρόμο και μετέπειτα εκδότη Βίκτορ Χιούγκο Γκριν, το «Πράσινο Βιβλίο», ή το «Πράσινο Βιβλίο του Νέγρου Αυτοκινητιστή» όπως ήταν ο πλήρης τίτλος του, υπήρξε η βίβλος του Μαύρου ταξιδιώτη στις ΗΠΑ για τριάντα χρόνια. Ένας ετήσια ανανεούμενος οδηγός ακριβείας για τα ξενοδοχεία, τα φαγάδικα, τα καταστήματα και τα βενζινάδικα στα οποία μπορούσε ανενόχλητος να σταθμεύσει ο έγχρωμος επαγγελματίας –καλλιτέχνες, αθλητές και πλασιέ κατά κανόνα- σε εποχές βάναυσου φυλετικού διαχωρισμού.

Μετά την ψήφιση του Νόμου περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από το Κογκρέσο το 1964 και την απαγόρευση του διαχωρισμού σε δημόσιους χώρους, το Βιβλίο έχασε αναπόφευκτα την πρακτική του αξία, μέχρι που σταμάτησε οριστικά να εκδίδεται το 1966. Το 1962, όμως, όπου τοποθετείται η νέα δραμεντί του Πίτερ Φαρέλι, ο οδηγός ήταν ακόμη χρήσιμος. Ειδικά στους Μαύρους που σκόπευαν να περιοδεύσουν στον αναχρονιστικά εντροπικό αμερικανικό Νότο.

Το Πράσινο Βιβλίο (Green Book) • Cine Δεξαμενή

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

Ο Δόκτωρ Ντον Σέρλεϊ, περιζήτητος πιανίστας του κλασικού ρεπερτορίου και γόνος αριστοκρατικής τζαμαϊκανής οικογένειας, όχι απλά δεν ξέρει να οδηγεί, αλλά και χρειάζεται ως σοφέρ στην προσεχή τουρνέ του στην Λουιζιάνα κάποιον ικανό να τον προφυλάξει από δυσάρεστες καταστάσεις. Ο Τόνι Βαλελόνγκα, άνεργος οικογενειάρχης από το Μπρονξ, με πείρα πορτιέρη στη νεοϋορκέζικη νύχτα, σπεύδει για τη συνέντευξη. Τυπικός ρατσιστής, εκπλήσσεται δυσάρεστα με τη διαπίστωση πως ο δυνάμει μισθωτής του δεν είναι ούτε Λευκός, ούτε και «γιατρός». Κι ενώ αρνείται αρχικά τη δουλειά, που περιλαμβάνει και μικροθελήματα παντός τύπου, πείθεται στο άκουσμα της αμοιβής του.

Green Book Review - Unboxholics.com

Και το ταξίδι ξεκινά. Με τον σοφέρ χαλαρό, φλύαρο κι άξεστο μπροστά, τον μουσικό ευθυτενή και ακριβολόγο στο πίσω κάθισμα. Να εκπλήσσονται εναλλάξ με την άγνοιά τους για τον κόσμο του άλλου. Και να μαθαίνουν φυσικά. Ένα αταίριαστο ζευγάρι σε μια ταινία δρόμου. Ο οποίος όσο βαθύτερα οδηγεί στον Νότο, τόσο κοντύτερα φέρνει τους κινδύνους. Και μαζί τόσο δυνατότερη κάνει τη μεταξύ τους επικοινωνία.

ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ

Δεν υπάρχει τίποτα το απρόβλεπτο σε τούτη την πορεία, καμία συνάντηση, καμία απειλή, κανένας διδακτισμός που να μην εκπέμπεται πολύ πριν την κάθε στροφή. Προδιαγραμμένοι όλοι οι σταθμοί, σαν τον οδηγό του έντυπου κολαούζου. Κι όμως, η διαδρομή σε συνεπαίρνει αβίαστα. Στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο, ο Φαρέλι σταματά σε όλα τα φανάρια, αναγνωρίζοντας τα σήματα του ρατσισμού της εποχής – τα δηλώνει εμφατικά, και φυσικά, μέσα από την αφήγηση, τα καταδικάζει. Οι ερμηνείες των Βίγκο Μόρτενσεν και Μαχερσάλα Αλι δίνουν πνοή στους στερεοτυπικούς ρόλους τους, αποδίδοντας με ακρίβεια τα τικ και τις χειρονομίες, ενώ τα βλέμματα και χαμηλώνουν καίρια τους τόνους εκεί που ο συναισθηματισμός δείχνει να πυκνώνει. Είναι όμως, την ίδια στιγμή, και το ψύχραιμο μέσα στην τρυφερότητά του βλέμμα του Πίτερ Φαρέλι, που δεν αφήνει στιγμή τη διάδραση των χαρακτήρων να ξεπέσει σε παιχνίδι εξουσίας: η ταξική και φυλετική εξίσωση ανάμεσα στον Τόνι και τον Ντον τελείται ανεπαίσθητα θαρρείς, χωρίς να έχει αλλοιωθεί καμία από τις ιδιαιτερότητες του ήθους τους.

Green Book review – a bumpy ride through the deep south | Green Book | The  Guardian

Είναι, τέλος, αξιοπρόσεκτο να αναφέρουμε ότι η ταινία είναι εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα, που η οικογένεια του Τόνι Λιπ Βαλελόνγκα καλλιέργησε ως προειδοποιητικό μύθο (ο γιος του εμπλέκεται στην παραγωγή), ενώ οι λίγοι συγγενείς του Σίρλεϊ ενίστανται, υποστηρίζοντας πως ο πιανίστας ουδέποτε εξέλαβε τη σχέση των δύο ως φιλία.

Συνοψίζοντας, βέβαιο είναι πως η ταινία δεν ήρθε να λύσει το διαχρονικό πρόβλημα του ρατσισμού. Παλεύει, ωστόσο, με αισιοδοξία να δείξει πως τέτοιες ιστορίες αναπάντεχης φιλίας τις χρειάζονται πάντα οι εποχές τεταμένης μισαλλοδοξίας και διχασμού. «Το Πράσινο Βιβλίο» είναι μια ταινία που σίγουρα θα σε αγγίξει, ένα καλοφτιαγμένο παιχνίδι ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους που αξιοποιεί τον φυλετικό διαχωρισμό ως φόντο.

ΠΗΓΕΣ: Το Πράσινο Βιβλίο, ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ | FreeCinema, Το Πράσινο Βιβλίο (Green Book) | Σινεμά | LiFO

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *