Κοίταγμα Ακτίνας (Σονάτα για μια σπουδαία μέρα) του Ανδρέα Κουραμάνη

Κοίταγμα Ακτίνας
(Σονάτα για μια σπουδαία μέρα)

Στην Ελένη

Μεγαλώνει το φως
Τι σώζεται εκεί μέσα;
Το ίδιο;
Ή
Όσα αγαπάει;
Στον ευφάνταστο αγώνα χρώματα
Στη ζωή
Κάτι από γέλιο σβούρας εκτός τόπου και χρόνου
Άνεμος
Αέρας στα μάτια των δύο ήλιων
Τι σώζεται εκεί μέσα;
Η ύλη που γίνεσαι πεθαίνει
Παύουν οι συντομογραφίες
Κι όπως αγκαλιάζεις την αχτίδα
Στον ευφάνταστο αγώνα αγωνία
Μην αφοπλιστούμε
Νέοι στα γέρικα βουνά

Άνεμος
Μια υπερλάμψη στο είδωλο του κόσμου στο στυλό
Στη γαλήνια λίμνη των ματιών
Κι εσύ να τραγουδήσεις στο βέλος του κόσμου

Όχι

Δύο αστερίες που αγαπήθηκαν σιωπηλά
Στο υπερώο η φωτιά του σύμπαντος
Καίγεται το αγαθό σε όλη του την απλότητα
Εσύ πάλευες με την ιδέα
Άνεμος
Ενώ καταστρεφόμαστε και σβήνουμε
Κλείσε τα μάτια
Για λίγο αίσθηση του κόσμου των θαυμάτων
Κλαίει παιδί
Σπουδαία μέρα
Σπουδαία μέρα
Πόση ψυχή να χωρέσει πού;

Ανδρέας Κουραμάνης, «Κοίταγμα Ακτίνας (Σονάτα για μια σπουδαία μέρα)» (από την ποιητική συλλογή: “Ποιήματα 2009-2020”), εκδόσεις Κέδρος

Ακούστε το ποίημα εδώ: