Η δέκατη ταινία του Αμερικανού σκηνοθέτη και σεναριογράφου, αποτελεί αδιαμφισβήτητα την πιο τολμηρή, την πιο σύνθετη και ίσως την πιο εντυπωσιακή του δημιουργία. Πρόκειται για μία σπονδυλωτή ταινία ανθολογίας, χωρισμένη με βινιέτες και σχεδιασμένη ως… περιοδικό.
Υπόθεση
Όλα ξεκινούν το μακρινό καλοκαίρι του 1925 , όταν ένας νεαρός αμερικανός αποφασίζει να παρατείνει τις διακοπές του στη φιξιόν κωμόπολη Ennui-sur-Blasé και να ξεκινήσει να γράφει τις ταξιδιωτικές του εμπειρίες, μεταμορφώνοντας την εφημεριδούλα του πατέρα του («Liberty, Kansas Evening Sun») σε περιοδικό με τίτλο «Γαλλική Αποστολή». Το όνομά του; Άρθουρ Xάουγιτσερ. Ο ίδιος έμεινε εκεί για πάντα.
Μετά από πολλά χρόνια δουλειάς, έχει συγκεντρώσει στην ταυτότητα του περιοδικού δημοσιογράφους, συγγραφείς, κριτικούς, εκκεντρικές προσωπικότητες, με ασυμβίβαστη προσωπικότητα, στηρίζοντας τα κείμενα τους με το δικό του αλάνθαστο ένστικτο. Πένες δυνατές και ταλαντούχες, που αφηγούνται ιστορίες με δημοσιογραφική αρτιότητα και επαγγελματισμό.
Όμως, ο συντάκτης δικαιολογεί και στηρίζει τους δημοσιογράφους του. Γι’αυτό τον λόγο, βλέπουμε τον νέο ταξιδιωτικό αρθρογράφο να περιγράφει το Ennui χαριτωμένο μεν, αλλά χωρίς να παραλείπονται τα ποντίκια που κατακλύζουν τους υπονόμους του, ή τα πτώματα που εμφανίζονται τις πρωινές ώρες να επιπλέουν στο ποτάμι του.
Ακόμη βλέπουμε, τα παράλογα έξοδα της ιδιοσυγρασιακής κριτικού τέχνης, διαμονές σε spa και ακριβά δείπνα, για να φέρει το πορτρέτο μίας εικαστικής διάνοιας.
Στο τρίτο άρθρο, μια γεροντοκόρη δημοσιογράφος καλείται να καλύψει στο τεύχος την επανάσταση νεαρών φοιτητών που παίρνει μεγάλες διαστάσεις….
Ο γαστρονομικός οδηγός, από την άλλη, αφήνει στον ουρανίσκο γλυκόπικρη κοινωνικοπολιτική επίγευση: τον γράφει ο γκέι συντάκτης του περιοδικού ως αστυνομικό ρεπορτάζ με αιχμές και ουσία που σου σφίγγουν το στομάχι.
Σκηνοθεσία
Ο Αμερικάνος σκηνοθέτης δημιουργεί με νοσταλγία, μελαγχολικό βλέμμα και ουτοπική φαντασία μία ονειρεμένη έκδοση, υμνώντας τη δημοσιογραφία που χάθηκε, τα περιοδικά που έπαψαν να κρέμονται από τα μανταλάκια τα κείμενα χιλιάδων λέξεων που εκτοπίστηκαν από το διαδίκτυο.
Η «Γαλλική Αποστολή» είναι ένα απαράμιλλης τεχνικής επίτευγμα. Με γυρίσματα στο Angoulême, την υπαρκτή πόλη του γαλλικού νότου, ο Άντερσον δεν περιορίζεται ούτε στο χώρο, ούτε στο χρόνο. Αν κάτι κάνει την ταινία πραγματικά ξεχωριστή, δεν είναι μόνο η αριστοτεχνική σκηνογραφία, τα ευφάνταστα κουστούμια, την έντονη χρωματική παλέτα και το πολυμελές λαμπερό καστ ηθοποιών. Είναι πολύ περισσότερο, οι αφηγηματικές ιδέες που θέλουν το live action να μπερδεύεται με το animation και το χρόνο να πηδά από το παρελθόν στο παρόν και πίσω.
Σε σενάριο του ίδιου και των Ρόμαν Κόπολα, Χούγκο Γκίνες και Τζέισον Σουόρτσμαν, το έργο κρύβει κοινωνικά και πολιτικλα ζητήματα, όπως η ομοφυλοφιλία που κρυβόταν σε παράνομους καιρούς στο περιθώριο, η αστυνομική βία, η εκμετάλλευση των μεταναστών.
Το καστ
Το καστ δεν χρειάζεται συστάσεις. Ανάμεσα τους, βρίσκονται μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της έβδομης τέχνης, ακόμη και σε ρόλο βοηθητικού ηθοποιού. Ανάμεσα τους: Μπενίτσιο ντελ Τόρο, Έιντριεν Μπρόντι, Τίλντα Σουίντον, Λεά Σεϊντού, Φράνσις Μακ Ντόρμαντ, Τίμοθι Σαλαμέ, Λίνα Κούντρι, Τζέφρι Ράιτ, Ματιέ Αμαλρίκ, Μπιλ Μάρεϊ, Όουεν Γουίλσον, Ελίζαμπεθ Μος, Σέρσα Ρόναν, Έντουαρτ Νόρτον, Κρίστοφ Βάλτσ, Γουίλεμ Νταφόε….
Πηγή:
https://www.athensvoice.gr/culture/cinema/737636-kritiki-tainias-i-galliki-apostoli-french-dispatch
