Είμαι
Είμαι η πλάτη
μιας περαστικής,
είμαι το χώμα
στη χωματένια χούφτα
μεταξύ ζωής και θανάτου.
Είμαι η πλάτη του πίνακα
που ακουμπάει τον τοίχο,
είμαι το φύσημα καρδιάς,
το μαύρο της έκλειψης ηλίου
που κοιμίζει τα παιδιά
στα άστρωτα απ’ τον αέρα
της αιωνιότητας
κρεβάτια τους,
που ξανάρχεται
κάθε τέσσερις εποχές
του χρόνου που περνάει.
Έρικα Δουραλή, “Είμαι” (ποιητική συλλογή: “Vice Versa”), εκδόσεις Συρτάρι
Ακούστε το ποίημα εδώ:
