Ετικέτα: Κριτική

Αντί Προλόγου

Εντός της φετινής χρονιάς κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κάκτος η ποιητική συλλογή “Η συνουσία” του Πάνου Μυρμιγγίδη, τον οποίο ήδη γνωρίζουμε από προηγούμενά του έργα. Ωστόσο, αυτό που διαφοροποιεί και κάνει το έργο μοναδικό είναι η ξεχωριστή ανθολόγηση της σε τρία επιμέρους κομμάτια, εν είδει τριλογίας που αλληλοσυμπληρώνονται, συν-μελετώνται και συν-ουσιάζονται.

Αντί Προλόγου

Η κατάθλιψη, ένα τέρας, που τρώει τον άνθρωπο εντός και εκτός, για πολλά χρόνια αποτελούσε μια σκοτεινή περιοχή που μονάχα η τέχνη επιχειρούσε ανά καιρούς να φωτίσει. Αυτό κάνει και η ποιητική συλλογή της Γαβριέλλας Κασάπη με τίτλο “σΤα καλύΤΕΡά μΑΣ” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή. Με μια δυνατή γραφή ανοίγει την κλειστή πύλη αυτού του φαινομένου και με έντονη βιωματικότητα μας πιάνει από το χέρι και μας καθοδηγεί στον πολύπλοκο και προσωπικό λαβύρινθο που αν και φαντάζει σε πολλούς μακρινός και άγνωστος, είναι βαθιά ανθρώπινος και, τελικά, ποιητικός.

Αντί Προλόγου

Τα αυτοαναφορικά έργα, στα οποία και ο αναγνώστης μπορεί να βρει τον εαυτό του έχουν μια ιδιαίτερη αξία. Ιδίως, όμως, όσα είναι ικανά να αγγίξουν τις ταλαιπωρημένες σκέψεις και ψυχές, να τις ανακουνήσουν ενέχουν μια πιο ξεχωριστή θέση. Εκείνα, βέβαια, που μοιάζει να σου απλώνουν ένα χέρι βοηθείας, κατανόησης, όπως άλλωστε κάνει πάντοτε η ποίηση, είναι λυτρωτικά. Στις βελονιές σκιάς της Μαρίας Πυρουνάκη Λιωνή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός συναντά κανείς όλα αυτά τα στοιχεία σε ένα μονάχα δημιούργημα.

Αντί Προλόγου

Στις πρώτες σελίδες της ποιητικής συλλογής “Ο Ελαιοχρωματιστής” του Γιώργου Πισσάνη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός συναντά ο αναγνώστης 3 στίχους του Ανδρέα Εμπειρίκου: “Θα ‘ναι η ποίσις σπερματική/ Απόλυτα ερωτική/ Ή δεν θα υπάρχη”. Πράγματι στο βιβλίο που κρατήσαμε στα χέρια μας και μας συντρόφευσε πέραν του ολοκληρωτικού ερωτισμού είναι εμφανές αυτό το ποιητικό βάθος που λίγες φορές απαντά κανείς και ακόμα λιγότερες τον αγγίζει τόσο έντονα όσο μας άγγιξε η συγκεκριμένη συλλογή. Και θα γίνουμε πιο σαφείς.

Αντί Προλόγου

Χθες βρεθήκαμε στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Σοφίας Σταμπολίτη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΩ με τίτλο “Αθήνα – Βρυξέλλες” στη δεύτερη εκ των δύο πόλεων. Αυτή αποτέλεσε την εισαγωγή μας στον ποιητικό κόσμο ενός ανθρώπου μοιρασμένου μεταξύ δύο πόλεων, δύο χωρών, δύο συμπάντων που προσπαθεί να τα ισορροπήσει μέσα από την ποίηση, την αυτο- και ετεροπαρατήρηση και τις ανθρώπινες σχέσεις.

Αντί Προλόγου

Στην ιστορία της λογοτεχνίας ο θάνατος υπήρξε μια θεματολογία εφάμιλλη του έρωτα. Για αυτόν έχουν γραφτεί αναρίθμητα έργα, άλλοτε λυτρωτικά και άλλοτε σπαρακτικά. Ο Τζωρτζ Στάινερ, διανοητής του 20ου αιώνα που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή εξερεύνησε με έναν τρόπο πρωτότυπο αυτό το ζήτημα. Σε δύο δοκίμιά του που κυκλοφορούν σε μετάφραση του Σεραφείμ Βελέντζα με τίτλο “Περί θανάτου” από τις εκδόσεις αντίποδες προσεγγίζει από έναν πολυεστιακό φακό το θάνατο, συνενώνοντας τις φιλοσοφικές και μεταφυσικές θεωρήσεις, με τις τέχνες, την ψυχολογία, τη βιολογία, τη θρησκεία, τη λογοτεχνία μέχρι και τη μετεωρολογία.