Ο πίνακας της Φρίντα Κάλο La Mesa Herida (Το Πληγωμένο Τραπέζι), εκτέθηκε για πρώτη φορά το 1940, χάθηκε το 1955 και στη συνέχεια έγινε αντικείμενο διεθνούς αναζήτησης. Η ελαιογραφία -μια αυτοπροσωπογραφία που πραγματεύεται τον πόνο της Κάλο μετά το χωρισμό της από τον ομότεχνό της, γνωστό για τις τοιχογραφίες μεγάλης κλίμακας, Ντιέγκο Ριβέρα- την τελευταία φορά εθεάθη και φωτογραφήθηκε σε μια έκθεση του 1955 στη Βαρσοβία.
Ανάλυση του έργου
Ο πίνακας προβάλλει θέματα, που απαντώνται συχνά στο έργο του Κάλο, όπως το Μεξικό, το αδιέξοδο, ο πόνος, η θλίψη και η απώλεια. Στο έργο, η Κάλο κάθεται στο κέντρο του τραπεζιού όπου εμφανίζονται και φιγούρες όμοιες με αυτές του πίνακα: “Οι τέσσερις κάτοικοι της Πόλης του Μεξικού.” Το τραπέζι είναι ποτισμένο με αίμα και πλαισιώνεται από μια θεατρική κουρτίνα, παρέχοντας ένα τέλειο σκηνικό. Ανάμεσα στις φιγούρες, παρατηρείται και ένα ειδώλιο Nayarit (μέρος της από τη συλλογή του πρώην συζύγου Diego Rivera), καθώς κι ένας σκελετός papier-mâché (συχνά ονομάζεται Φιγούρα που μοιάζει με τον Ιούδα), δύο παιδιά και τα κατοικίδιο ελαφάκι της, Granizo.
Σύμφωνα με τους μελετητές, στον πίνακα, «Η Κάλο δεν είναι πλέον ένα μπερδεμένο παιδί, αλλά έχει μέγεθος ενηλίκου που κάθεται στο τραπέζι.» Ακόμη, ο πίνακας θεωρείται ως μια πολιτική δήλωση, καθώς η ίδια με αυτόν τον τρόπο καυτηριάζει τα μεξικανικά στερεότυπα. Η Κάλο αιμορραγεί ως μάρτυρας του Μεξικανικού, σχολιάζει τις εκτελεστικές πτυχές της μεξικανικής ταυτότητας.
Η Kahlo με καταγωγή από την Tehuana, βρίσκεται στο επίκεντρο του πίνακα. Τα μακριά σκούρα μαλλιά της σηκώνονται και αγγίζουν το χέρι του σκελετού, δένοντας τις δύο φιγούρες μαζί. Ανάμεσα στην Kahlo και τον σκελετό βρίσκεται μόνο το γλυπτό Nayarit. Το αίμα ξεχειλίζει από πληγές στο τραπέζι και αναβλύζει από το πάτωμα. Εξοικειωμένη και ισχυρότερη από τον θάνατο, η νεαρή καλλιτέχνης είναι έτοιμη να τον αντιμετωπίσει, παρά τις σωματικές και ψυχολογικές πληγές, που ακόμη δεν έχουν επουλωθεί…
Η ιστορία της εξαφάνισης
Το έργο εθεάθη τελευταία φορά το 1965 στην Πολωνία και έκτοτε αγνοείτο, μέχρι το 2019, όταν οι μεξικανικές αρχές συνέλαβαν έναν άντρα, στην προσπάθειά του να πουλήσει το έργο. Τα τελευταία δύο χρόνια, ο πίνακας έχει διχάσει τους μελετητές της τέχνης, καθώς από πολλούς αμφισβητείται η αυθεντικότητά του.
Ο έμπορος έργων τέχνης Κρίστιαν Λόπεζ ισχυρίζεται ότι ο πίνακας ζωγραφικής φυλάσσεται πλέον σε μια αποθήκη στο Λονδίνο, έτοιμος να πωληθεί σε οποιονδήποτε προσφέρει περισσότερα από 40 εκατομμύρια ευρώ.
Ωστόσο, οι μελετητές έχουν απορρίψει τον ισχυρισμό ότι βρέθηκε το αυθεντικό «ιερό δισκοπότηρο» όπως θεωρείται για τους συλλέκτες και τους ερευνητές έργων τέχνης. Η ιστορικός λατινοαμερικανικής τέχνης Χέλγκα Πρίγκνιτζ – Πόντα επισήμανε ότι υπάρχουν «σαφείς διαφορές» μεταξύ του έργου που πρόκειται να πωληθεί και των φωτογραφιών του πρωτότυπου, σύμφωνα με το AP, προσθέτοντας ότι υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ του πίνακα που πωλείται με προτεινόμενη τιμή 40 εκατομμύρια ευρώ και προηγούμενων, ανακριβών αντιγράφων.
Η Σουζάνα Πλιέγκο, μία άλλη ιστορικός τέχνης που έχει εργαστεί για χρόνια στο αρχείο της Φρίντα Κάλο, συμφωνεί ότι ο ανακαλυφθείς πίνακας ζωγραφικής είναι πιθανότατα πλαστός. Η Πλιέγκο λέει επίσης ότι η «Φρινταμάνια» -η οποία μετέτρεψε την ίδια την καλλιτέχνη σε εμπορικό προϊόν- συμβάλλει στην απόπειρα πώλησης πλαστών έργων: «Επειδή οι πίνακές της πωλούνται τόσο ακριβά, κάποιος κάνει μια πρόταση για να δει αν κάποιος άλλος θα πειστεί».
Ο Λόπεζ από την πλευρά του λέει ότι «ο χρόνος θα μας δώσει την αλήθεια». «Όποιος έχει τη δυνατότητα να πληρώσει το ποσό των 40 εκατομμυρίων ευρώ μπορεί να ξοδέψει όσο χρόνο θέλει με τους ειδικούς του να αναλύουν το έργο», καταλήγει.
Το μυστήριο με τον χαμένο πίνακα της Φρίντα Κάλο – Πλαστός ή αυθεντικός αυτός που βρέθηκε;
