Πέντε λογοτεχνικές βιβλιοπροτάσεις για το Ολοκαύτωμα

Η 27η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος. Η συγκεκριμένη ημέρα επιλέχθηκε επειδή στις 27 Ιανουαρίου του 1945 τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το Άουσβιτς-Μπιρκενάου, το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης του ναζιστικού καθεστώτος. Καθώς λοιπόν το Ολοκαύτωμα, ένα από τα πιο σοβαρά και καταστροφικά γεγονότα της ανθρώπινης Ιστορίας, σημάδεψε ανεξίτηλα και τη λογοτεχνία, αποφασίσαμε να σας παρουσιάσουμε πέντε αξιόλογα βιβλία σχετικά με αυτό!

Continue reading “Πέντε λογοτεχνικές βιβλιοπροτάσεις για το Ολοκαύτωμα”

«Ναι στη ζωή, ό,τι κι αν συμβεί» από τον Βίκτορ Ε. Φρανκλ, έναν επιζώντα του Ολοκαυτώματος

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Στο σημερινό μας αφιέρωμα θα ασχοληθούμε με ένα υπέροχο βιβλίο αυτοβελτίωσης που διαβάσαμε πρόσφατα. Ο λόγος για το βιβλίο «Ναι στη ζωή, ό,τι κι αν συμβεί» του συγγραφέα Βίκτορ Ε. Φρανκλ από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Μέσα στην πληθώρα των – ομολογουμένως πολύ αξιολόγων – βιβλίων αυτοβελτίωσης που έχουν εκδοθεί τα τελευταία χρόνια το συγκεκριμένο βιβλίο ξεχωρίζει για εμάς για έναν πολύ απλό μα και ουσιαστικό λόγο· λόγω της ικανότητάς του να μας επανασυνδέει κάθε φορά που ανατρέχουμε σε αυτό με τις πραγματικές αξίες, με όλα όσα συνθέτουν το πολυπόθητο και κατά κανόνα δυσεύρετο νόημα της ζωής.

Continue reading “«Ναι στη ζωή, ό,τι κι αν συμβεί» από τον Βίκτορ Ε. Φρανκλ, έναν επιζώντα του Ολοκαυτώματος”

Μαθήματα Περσικών: Μία ακόμα ταινία για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων ή κάτι παραπάνω;

Βασισμένη στο διήγημα «Εφεύρεση μιας Γλώσσας» του Γερμανού συγγραφέα Βόλφγκανγκ Κόλχασε, το οποίο είναι εμπνευσμένο σε πραγματικό περιστατικό που συνέβη στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, η νέα γαλλική ταινία του Βαντίμ Πέρελμαν που σκηνοθετεί τους Ναχουέλ Περέζ Μπισκαγιάρ και Λαρς Αΐντιγκερ σε μια ιστορία επιβίωσης και ελπίδας που η οποία εξελίσσεται αργά και μεθοδικά σε ένα λιτό δράμα με τρομερή υπόγεια ένταση που παρουσιάζει τη φρίκη των ναζιστικών στρατοπέδων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου από μια διαφορετική οπτική γωνία.

Είναι 1942, η Γαλλία βρίσκεται υπό ναζιστική κατοχή και ο Ζιλ συλλαμβάνεται μαζί με άλλους Εβραίους και οδηγείται για εκτέλεση στο δάσος. Εκεί καταρρέει, κραδαίνοντας ένα περσικό βιβλίο που μόλις έχει ανταλλάξει με μισό σάντουιτς, φωνάζοντας ότι δεν είναι Εβραίος αλλά Πέρσης. Το ψέμα του τον σώζει προσωρινά, αλλά τότε έρχεται αντιμέτωπος με τον διοικητή του στρατοπέδου συγκέντρωσης, τον Κοχ, ο οποίος θέλει να μάθει Farsi, διότι έχει όνειρο να ανοίξει εστιατόριο στο Ιράν, μόλις τελειώσει ο πόλεμος. Θα του σώσει την ζωή, με αντάλλαγμα να του μάθει την γλώσσα, μια γλώσσα την οποία ο Ζιλ δεν γνωρίζει και έτσι πρέπει να δημιουργήσει μια δική του. Χάρις σε αυτό το ευφυές τέχνασμα ο Ζιλ κατορθώνει να επιβιώσει επινοώντας λέξεις στα «Φαρσί» που καθημερινά διδάσκει στον Κοχ. Όμως, η ξεχωριστή σχέση των δύο αντρών πυροδοτεί την ζήλεια άλλων αιχμαλώτων αλλά και των στρατιωτών. Καθώς οι μέρες περνούν, οι υποψίες ότι δεν είναι στ’ αλήθεια Πέρσης μεγαλώνουν και ο Ζιλ καταλαβαίνει ότι το μυστικό του δεν θα μείνει κρυφό για πολύ ακόμα.

Continue reading “Μαθήματα Περσικών: Μία ακόμα ταινία για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων ή κάτι παραπάνω;”

10 ταινίες για το Ολοκαύτωμα, γροθιά στον ναζισμό

Η 27η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί διθνώς ως ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος. Το Ολοκαύτωμα ήταν η συστηματική, προγραμματική και κρατική πολιτική πρακτική διώξεων και εξόντωσης περίπου έξι εκατομμυρίων Εβραίων από το ναζιστικό καθεστώς και τους συνεργάτες του. Η λέξη «holocaust» προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «ολοκαύτωμα» και σημαίνει κυριολεκτικά «πλήρως καμένη προσφορά θυσίας» σε θεό.

Continue reading “10 ταινίες για το Ολοκαύτωμα, γροθιά στον ναζισμό”

“Η Ζωή Μπροστά σου”: μια θλιβερή ιστορία φιλίας σε έναν πολωμένο κόσμο

Κάποιες συναντήσεις αλλάζουν ζωές. Κάποιες άλλες σώζουν ζωές.

Το “Η Ζωή Μπροστά σου” βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του 1975 από τον Γάλλο λογοτέχνη Ρομέν Γκαρί (με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Εμίλ Αζάρ, που αποκαλύφθηκε μετά την αυτοκτονία του το 1981) και είναι η νέα πολυσυζητημένη άφιξη στο Netflix. Στο “Η Ζωή Μπροστά σου” (που είχε μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη και το 1977 από το Μοσέ Μισραχί) επιστρέφει μετά από δεκαετή αποχή από τον κινηματογράφο η θρυλική Ιταλίδα ηθοποιός Σοφία Λόρεν, με σκηνοθέτη και συν-σεναριογράφο τον γιό της, Εντοάρντο Πόντι.

Η ιστορία ακολουθεί την επιζήσασα του Ολοκαυτώματος Μαντάμ Ρόζα, η οποία φροντίζει τα παιδιά των ιερόδουλων. Η Ρόζα θα συναντήσει στο Μπάρι της ιταλικής επαρχίας Πούλια, τον Μόμο (Ιμπραχίμα Γκεγέ), ένα 12χρονο ορφανό από τη Σενεγάλη και θα αναπτύξουν μια συγκινητική και ιδιαίτερη φιλία. Ο Πόντι μετέφερε την ιστορία από το Παρίσι (όπου διαδραματιζόταν στο μυθιστόρημα του Γκαρί) στην Πούλια, για να τιμήσει τις ναπολιτάνικες ρίζες της μητέρας του.

Η Ζωή Μπροστά Σου: Η Σοφία Λόρεν στο σινεμά μετά από 10 χρόνια | Athens  Voice

Η Λόρεν χαρακτήρισε το μυθιστόρημα, «μια θλιβερή ιστορία αγάπης και φιλίας ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που τους χωρίζουν η θρησκεία, η φυλή, η ηλικία και η κουλτούρα». Όπως αναφέρει, «οι χαρακτήρες του Γκάρι αποτελούν δυο διαφορετικές πλευρές του ίδιου νομίσματος, καθώς επέζησαν και οι δύο». Η ηθοποιός πιστεύει ότι το κοινό θα βρει σημεία που σχετίζονται με την καθημερινότητά του, μέσα από αυτή την απίθανη ένωση των δύο ανθρώπων. «Ζούμε σε τόσο πολωμένο κόσμο. Αυτή η ιστορία μιλάει για τη σημασία του να είμαστε ορατοί και να ακουγόμαστε, ώστε αν μόνο μάθουμε να δεχόμαστε τις διαφορές μας, οι συνδέσεις που μπορούμε να δημιουργήσουμε, δεν έχουν όρια».

Χαμένη στις σκέψεις τρόμου από το Άουσβιτς, που ξυπνούν απροειδοποίητα, η Ρόζα της Σοφία Λόρεν είναι μια γυναίκα με θέρμη και πόζα, ιδανικός ρόλος για μια ηθοποιό που δεν έχει χάσει τη μοναδική επαφή που ανέκαθεν είχε με την κάμερα, ειδικά στα δακρύβρεχτα κοντινά, όταν ενθαρρύνει τον μικρό ή ζητά τη βοήθειά του για να μην ξεψυχήσει μόνη της σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου. Στα μάτια της Λόρεν καθρεφτίζεται η παιδική της ηλικία, το φιλόδοξο ξεκίνημά και η ταπεινή ρίζα που δεν ξέχασε ποτέ.

Η Ζωή Μπροστά σου

Ο ρόλος της Μαντάμ Ρόζα αποτελεί μια ιδιαίτερη εμπειρία για τη Λόρεν, έναν κύκλο που έκλεισε. Ο πρωτοεμφανιζόμενος Γκεγέ στο ρόλο του Μόμο έχει περίπου την ίδια ηλικία με τη Λόρεν όταν εκείνη ξεκίνησε την υποκριτική. Ο Πόντι είπε ότι η μητέρα του αναγνώρισε οικεία χαρακτηριστικά στον Γκεγέ. «Στα 15 της χρόνια, η μητέρα μου ήταν ήδη πολύ προετοιμασμένη και πρόθυμη να κάνει τη δουλειά σωστά, πολύ προσεκτική και πολύ υπεύθυνη. Και ο Ιμπραχίμα είχε την ίδια αίσθηση του καθήκοντος να προετοιμαστεί, να σιγουρευτεί ότι όλα ήταν σωστά, να ακολουθήσει τη συμβουλή του σκηνοθέτη, να σιγουρευτεί ότι βρίσκεται στο σωστό σημείο. Πήρε το ρόλο πολύ σοβαρά και νομίζω ότι αυτό ήταν που η μητέρα μου θαύμασε σ’εκείνον».

Ο χαρακτήρας της ηλικιωμένης επιζήσασας των στρατοπέδων συγκέντρωσης και πρώην πόρνης Μαντάμ Ρόζα παραμένει ίδιος, αλλά το νεαρό αγόρι που παίρνει υπό την προστασία της είναι τώρα όχι από την Αλγερία όπως στο βιβλίο και το φιλμ του 77, αλλά από την Σομαλία, έχοντας φτάσει στην Ιταλία διασχίζοντας την Μεσόγειο. Μερικά πράγματα όμως δεν αλλάζουν όσα χρόνια κι αν περάσουν κι ανάμεσα σε αυτά μετράμε τις τύχες των κατατρεγμένων αλλά και την θεραπευτική δύναμη της αποδοχής, της κατανόησης και της αγάπης. Το φιλμ του Πόντι μιλάει ακριβώς για αυτά μέσα από μια απολύτως στρωτή και γραμμική αφήγηση, αλλά ακολουθώντας με προσοχή και σεβασμό τους μηχανισμούς ενός γλυκόπικρου δράματος δίχως ποτέ να βυθίζεται στον υπερβολικό μελοδραματισμό. Ακόμη, μια σειρά από καλογραμμένους -και καλοκάγαθους- χαρακτήρες συμπληρώνουν το παζλ μιας ταινίας, στην οποία οι συναισθηματικές εντάσεις και οι αφηγηματικές αγωνίες ανεβοκατεβαίνουν με τρόπο αναμενόμενο, αλλά όχι ενοχλητικό.

Η εμβληματική Σοφία Λόρεν σε μια ταινία οσκαρικών προδιαγραφών | Check In  Cyprus

Τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν στην Ιταλία, με τον σκηνοθέτη να ξεκαθαρίζει πως η δική του μεταφορά έχει πολλές διαφορές με το φιλμ του 1978, ενώ δήλωνε χαρούμενος για την τρίτη φορά που του δίνεται η ευκαιρία να σκηνοθετήσει τη μητέρα του: «Θέλει να βάλει όλες της τις δυνάμεις για μια ταινία γεμάτη με σωματικές και συναισθηματικές προκλήσεις. Η ενέργεια και το πάθος που βάζει σε κάθε σκηνή είναι πραγματικά ένα υπέροχο θέαμα». Αντίστοιχα, η Λόρεν ανέφερε: «Ο γιος μου με ξέρει πολύ καλά. Ξέρει κάθε εκατοστό του προσώπου, της καρδιάς μου και της ψυχής μου. Θα προχωρήσει στο επόμενο πλάνο μόνο όταν ξέρει ότι έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό.» 

Η Ζωή Μπροστά Σου»: Η επιστροφή της Σοφία Λόρεν - Todayfocus
Η Σοφία Λόρεν σε παλαιότερη εμφάνισή της με τον γιο της, Εντοάρντο Πόντι

Η ταινία “Η Ζωή μπροστά σου” του Πόντι είναι καλοφτιαγμένη και είναι και κινηματογραφική, έχει τον αέρα ενός κλασικού δράματος με θετικό κοινωνικό πρόσημο και μοιάζει φτιαγμένη για να αρέσει σε όσο το δυνατόν περισσότερους θεατές. Μια ταινία που μπορεί να μην φέρνει κάτι καινούργιο στο σινεμά του τώρα μα που είναι καλοδεχούμενη και γιατί όχι χρήσιμη σε έναν κόσμο, όπου η αποδοχή και η αγάπη για τον άλλο δοκιμάζεται συχνά.

ΠΗΓΕΣ: https://flix.gr/cinema/the-life-ahead-review.html, http://www.cinemagazine.gr/nea/arthro/sophia_loren_the_life_ahead-131004043/, https://www.athensvoice.gr/culture/cinema/687155_i-zoi-mprosta-soy-i-megali-epistrofi-tis-sofia-loren-sto-sinema, https://www.lifo.gr/articles/cinema_articles/303032/i-zoi-mprosta-soy-i-epistrofi-tis-sofia-loren