«Νέο Νερό»
Με τον χρόνο που έρχεται να γίνω φίλος,
μην είμαι μ’ εκείνον που έφυγε εχθρός.
Δύσκολο πηγάδι η μνήμη·
μαζί με το νέο νερό
συνάζονται και οι παλιές ευχές
αντανακλούν αγωνία και φθορά.
Αντέχουν οι ξερολιθιές,
τον καιρό που έρχεται και φεύγει,
ίδιες πάντα,
μα ανάμεσά τους;
Χλόη κι όχι ξερολιθιά ο έρωτάς μου,
φθαρτή ασπαίρουσα στιλπνάδα!
Και γι’ αυτόν λοιπόν πρέπει να ‘βρω χαϊμαλιά,
στη φωτογραφία εκείνου του καλοκαιριού να τα κρεμάσω
με σώματα γυμνά που υψωνόμασταν ως των δένδρων τις κορφές
κι ας ήμασταν στο χώμα ξαπλωμένοι.
Καλπάζει εντός μου η λήθη·
πρέπει οπωσδήποτε να βρίσκω συνεχώς
νέους τρόπους να θυμάμαι.
Σπύρος Λαζαρίδης, «Νέο Νερό» (από την ποιητική συλλογή: “Κατάστηθος ανέμων”), εκδόσεις Ζήτρος, Ελλάδα, 2021
Ακούστε το εδώ:
