Αντί για Αντίο της Ελένης Σκριβάνου

Μερικές επίμονες ρυτίδες πόνου
γύρω από το στόμα σου, μιας και
δεν καταδέχθηκες ρυτίδες γηρατειών.
Ενώ κοιτώ τον ορό μονότονα να στάζει…

Μίαν άλλη εικόνα θυμάμαι
Τότε, που αρρώσταινα μικρή
και τις σταγόνες από το φάρμακο
προσεκτικά μετρούσες να μου δώσεις.

«Είναι πικρό μαμά» παραπονιόμουν,
μα γλύκαιναν όλα με το χαμόγελο σου.
Αυτό που τώρα έσβησε το ορμητικό ποτάμι
της αρρώστιας, που κυλά μέσα σου.

«Θα γίνεις καλά», μουρμουρίζω.
Με κοιτάς στα μάτια, σα να με μαλώνεις.
Κατεβάζω όλο ντροπή το κεφάλι, καθώς
πάντα καταλάβαινες πότε λέω ψέματα.

Ελένη Σκριβάνου, Αντί για Αντίο, ποιητική συλλογή Ερωταποκρίσεις, Εκδόσεις Ελκυστής, 2021

Ο ήλιος έρχεται του Φοίβου Ζάντε

Μαύρα στόματα
Στους δρόμους

Continue reading “Ο ήλιος έρχεται του Φοίβου Ζάντε”

Blackbird: ένα γλυκόπικρο ταξίδι προς την ωριμότητα

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Το μυθιστόρημα Blackbird του Matthias Brandt είναι μία από τις νεότερες κυκλοφορίες των εκδόσεων Ελκυστής, την οποία το κοινό δεν άργησε να αγκαλιάσει. Με πολύ ωραίο χιούμορ και μια ματιά εφηβική και φρέσκια ο συγγραφέας μάς ταξιδεύει σε όσα συνταράσσουν τον “πρωτόγνωρο” κόσμο του νεαρού ήρωά του, Μότε. «Η εφηβική νιότη παραμένει πάντα και για τους πάντες –άσχετα αν θέλουμε να το αγνοούμε ή όχι– μια συνθήκη επώδυνη, ακατανόητη, μα συνάμα τόσο όμορφη, επειδή τα πάντα συμβαίνουν πρώτη φορά». Είναι ακριβώς η καταλληλότερη επιλογή για όσους αναζητούν ένα ανάγνωσμα ανάλαφρο, απρόσμενα ευχάριστο, μα και πολύ ουσιαστικό ταυτόχρονα.

Continue reading “Blackbird: ένα γλυκόπικρο ταξίδι προς την ωριμότητα”

“Το τίμημα” της Τζωρτζίνας Κουριαντάκη

Τούτο το άδικο, το μέσα μου το σκότωσε
κι’ναι ο θάνατος βαρύς κι αβυσσαλέος.
Μ’ άφησε άδεια, να μετρώ μνήμων μου πτώματα,
μία χούφτα θύμησες κουφάρια ξεβρασμένα.
Είναι η θάλασσα, κοχύλια που μου έφερε,
σε μι’ αμμουδιά, εστία ερωτευμένων.
Μα ‘ναι η Άμπωτης που τράβηξε τα κύματα,
μαζί της πήρε πίσω, άσπλαχνα, τα δώρα.
Το ακρογιάλι στείρα δάκρυα εποτίστηκε
μα θέλει και άλλα το κενό για να γεμίσει.
Μα ‘μαι μικρή, πώς να τ’ αντέξω τούτο το άδικο,
τ’ άνισο χτύπημα, ψυχής μου την αντάρα;
Άραγε ο πόνος θα το φέρει το ανάσταιμα;
Για πληρωμή μου, τάχα, λύτρωση θα τάξει;
Σαν ντους σκωτσέζικο ανασαιμιών μας σμίξιμο,
ας είν’ τουλάχιστον γλυκόπικρο το τέλος.

Continue reading ““Το τίμημα” της Τζωρτζίνας Κουριαντάκη”

To Εργοστάσιο: ένα σύγχρονο μυθιστόρημα του Κώστα Πούλιου

Αντί προλόγου

“Το Εργοστάσιο” του Κώστα Πούλιου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής είναι ένα μυθιστόρημα της εποχής μας και απλώνεται σε τρεις γενιές και πέντε δεκαετίες. Μια αφήγηση στο πλαίσιο του σεναρίου μιας κινηματογραφικής ταινίας ξεδιπλώνει τις ζωές ανθρώπων που τέμνονται αλλεπάλληλα. Δεν αρκείται όμως σε μια απλή παράθεση γεγονότων και του τρόπου που επηρέασαν τα θιγόμενα πρόσωπα, αλλά επιχειρεί να περάσει μηνύματα για το περιβάλλον, την οικονομική κρίση, τα στερεότυπα, την ελληνική κοινωνία.

Continue reading “To Εργοστάσιο: ένα σύγχρονο μυθιστόρημα του Κώστα Πούλιου”

Τ’ ανείπωτα της Ελένης Τζιώγα

Είναι ελπιδοφόρο το γεγονός πως η ποιητική παραγωγή στην Ελλάδα, ιδίως τα τελευταία χρόνια δεν έχει παρουσιάσει καμία διακοπή. Θα ισχυριζόμασταν μάλιστα πως ενόψει της πανδημίας και του εγκλεισμού που ακολούθησε αυτή ήκμασε και άνθισε. Ένα παράδειγμα αυτής της πρωτοβουλίας πολλών ποιητών να συγκεντρώσουν και να καταστήσουν προσβάσιμα στο κοινό τα έργα τους, είναι το δίχως άλλο η ποιητική συλλογή της Ελένης Τζιώγα “Τ’ ανείπωτα”.

Continue reading “Τ’ ανείπωτα της Ελένης Τζιώγα”

Πού θα πας; της Ελένης Τζιώγα

Πού θα πας;

– Πού θα πας; Θα είσαι μόνος!

– Είμαι Εγώ κι Εγώ!

Δεν θέλω Ιθάκες και Πηνελόπες να με περιμένουν.

Μόνο καράβι ποντοπόρο στ’ άγνωστο.

– Πού θα πας; Θα είσαι μόνος!

– Έχω τη δική μου Χαλιμά, την Περιέργεια,

συντρόφισσα πιστή από τα βάθη του χρόνου,

από το πρώτο Είναι.

Νέκταρ και αμβροσία μου προσφέρει,

και τις μακρινές, ζεστές θάλασσες του Νότου

μου δείχνει.

– Πού θα πας; Η γνώση είναι δυστυχία!

– Μα έτσι όμως είναι οι ερωμένες!

Από την συλλογή της Ελένης Τζιώγα, Τ’ ανείπωτα, 2020, Εκδόσεις Ελκυστής

Ακούστε το εδώ:

Ο πρόεδρος του Κύκλου Ελλήνων Λογοτεχνών Δικαστών μιλά στον δρόμο της Ποίησης

Σύντομο Βιογραφικό

Ὁ Δημήτρης Ὀρφανίδης γεννήθηκε στὴν Θεσσαλονίκη τὸ 1964. Μετὰ ἀπὸ δικηγορία εἰσῆλθε στὸ Δικαστικὸ Σῶμα τὸ 1995. Σήμερα φέρει τὸν βαθμὸ τοῦ Ἐφέτη. Ἔχει ἐκπονήσει μεταπτυχιακὴ ἐργασία καὶ διδακτορικὴ διατριβὴ στὴν Γερμανία στὸ Ἐργατικὸ Δίκαιο. Ἐκπροσώπησε τὴν Ἑλλάδα στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση στὸν τομέα τοῦ Οὐσιαστικοῦ Ποινικοῦ Δικαίου. Ἀπὸ τὸ 2004 ἕως σήμερα ἔχει δημοσιεύσει στὸν νομικὀ τύπο 19 ἄρθρα στοὺς τομεῖς τοῦ Ἐργατικοῦ, Συνταγματικοῦ, Ἑνωσιακοῦ καὶ Ἰατρικοῦ Δικαίου, ένῶ ἐπίκειται ἡ δημοσίευση ἑνὸς ἀκόμη στὸν Τομέα τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου στὸ πλαίσιο συλλογικῆς ἔκδοσης τῆς Ἑταιρείας Νομικών Βορείου Ἑλλάδος. Ἐπίκειται δὲ ἡ ἔκδοση νομικῆς μελέτης του μὲ τίτλο «Ἡ Κοινωνικὴ Ἀρχὴ καὶ ἡ Δεσμευτικότητά της στὶς Ἔννομες Τάξεις τῆς Παγκοσμιοποίησης ». Διδάσκει στὴν ΕΣΔΙ ἀπὸ τὸ 2014 ἕως σήμερα.

Ποιήματά του ἔχουν βραβευθεῖ σὲ ποιητικοὺς διαγωνισμοὺς καὶ ἔχουν δημοσιευθεῖ στὴν Μεγάλη Ἐγκυκλοπαίδεια τῆς Νέας Ἑλληνικῆς Λογοτεχνίας Χάρη Πάτση τὸ 2014, 2015 καὶ 2017. Ἔχει ἐκδώσει τὸ 2014, στὶς Ἐπίλεκτες Ψηφιακὲς Ἐκδόσεις «24grammata» καὶ σὲ ἔντυπη αὐτοέκδοση τὴν ποιητικὴ συλλογὴ «Δασυνόμενον Ἔψιλον», ἐνῶ ἐπίκειται ἡ ἔκδοση τοῦ δοκιμίου του « Ὁ 21ος Αἰώνας τοῦ Κ.Π.Καβάφη – Μία Discipline De Vie ».

Μιλᾶ ἀγγλικά, γερμανικά, γαλλικὰ καὶ ρωσικά.

Η συνέντευξη έλαβε χώρα ενόψει της κυκλοφορίας του ανθολογίου «Εν αμφιβολία ποιητές» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής λόγω της ιδιότητας του κ. Ορφανίδη ως προέδρου του Κύκλου Ελλήνων Λογοτεχνών Δικαστών.

1.- Μιλήστε μας με λίγα λόγια για τον Κύκλο Ελλήνων Λογοτεχνών Δικαστών.
Πώς προέκυψε η σύλληψη του; Ποιες είναι οι δράσεις του και τι είναι αυτό
που συνέχει τα μέλη του;


Ο Κύκλος Ελλήνων Λογοτεχνών Δικαστών [ΚΕΛΔ] είναι το μοναδικό σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο, αν όχι και παγκοσμίως, λογοτεχνικό σωματείο, του οποίου τα μέλη είναι δικαστές και εισαγγελείς όλων των κλάδων και βαθμίδων, εν ενεργεία και συνταξιούχων, οι οποίοι είναι οι ίδιοι ποιητές και λογοτέχνες. Υπήρξε ιδέα του Εφέτη Αθηνών κ. Αντωνίου Μελισσσινού, ο οποίος μου την γνωστοποίησε και εγώ την μετέφερα σε άλλους συναδέλφους, οι οποίοι απαρτίζουν και το ΔΣ του ΚΕΛΔ σήμερα. Γενική Γραμματέας αυτού είναι η Εφέτης Αθηνών κ. Σοφία Λιγνού, Αντιπρόεδρος ο Εισαγγελέας Εφετών κ. Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος, Έφορος ο επί τιμή Ειρηνοδίκης κ. Βασίλειος Παπακώστας, Ταμίας η επί τιμή Πταισματοδίκης κ. Λίτσα Καποπούλου, Κοσμήτορας ο κ. Μελισσινός, Μέλος ο Εφέτης Αθηνών κ. Αθανάσιος Νικολόπουλος και Πρόεδρος ο υποφαινόμενος. Ο ΚΕΛΔ δραστηριοποιείται από τον Μάιο του 2018 και έχει μέχρι σήμερα διοργανώσει σχεδόν τριάντα (30) εκδηλώσεις και προβεί σε πολιτιστικές πρωτοβουλίες, εμβληματικότερες των οποίων είναι: Δύο λογοτεχνικοί διαγωνισμοί Νέων Κρατουμένων Καταστήματος Αυλώνα, ενώ, διοργανώνουμε τώρα τον τρίτο, λογοτεχνικός διαγωνισμός για τα τέκνα των συναδέλφων, ο οποίος θα ανακοινωθεί σύντομα, η μεγάλη εκδήλωση στην Παλαιά Βουλή, στις 17.3.2019, για τους Φιλέλληνες Ποιητές και Λογοτέχνες, όπου η Ελληνική Πολιτεία-μέσω του ΚΕΛΔ-τίμησε για πρώτη φορά τη Δημοκρατία της Αϊτής, την πρώτη χώρα που αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Ελλάδος, το 1823. Τον Απρίλιο του 2019 μεταβήκαμε στο Κίεβο, στη Σχολή Νέας Ελληνικής Γλώσσας, όπου ο υποφαινόμενος έδωσε διάλεξη για τον Καβάφη και τον Ελύτη. Αν δεν είχε εγκύψει η πανδημία, το 2020 θα είχαμε μεταβεί, κατόπιν σχετικών προσκλήσεων, στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, στο πλαίσιο ημερίδος με θέμα «Δίκαιο και Λογοτεχνία», καθώς και στην Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών στη Γρανάδα, στο πλαίσιο εκδηλώσεως για τον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης και σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Γραμμάτων και Τεχνών Θεσσαλίας, με τήρηση όλων των απαραιτήτων μέτρων ασφαλείας και προ του δεύτερου κύματος της πανδημίας, διοργανώσαμε λογοτεχνικό συμπόσιο στη Λάρισα τον Οκτώβριο του 2020. Μπορεί κανείς να επισκεφθεί την ιστοσελίδα μας και να πληροφορηθεί αναλυτικότερα τη δραστηριότητά μας [www.keld.gr]. Πρέπει δε να σας πω ότι ο ΚΕΛΔ έχει μέσα σε τρία μόλις χρόνια δράσεως εκδώσει και δύο ανθολόγια ποίησης και πεζογραφίας, με δείγματα γραφής των μελών του. Το πρώτο φέρει τίτλο «Ποιητική Αδεία» εκδόσεις Ανάτυπο και το δεύτερο, άρτι εκδοθέν, «Εν αμφιβολία ποιητές», εκδόσεις Ελκυστής. Επίτιμα μέλη μας είναι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μάνης κ.κ. Χρυσόστομος Γ΄, ο Βασίλης Βασιλικός και ο Τίτος Πατρίκιος. Αυτό που συνέχει τα μέλη μας είναι η έγνοια για τη γλώσσα μας και για τον πολιτισμό μας και την ιστορία μας.

2.- Από ποια ηλικία ξεκινήσατε την λογοτεχνική παραγωγή και με ποια αφορμή;
Τι σας δίνει έμπνευση;

Τα πρώτα παιδαριώδη ποιητικά μου σκαριφήματα ανάγονται στην ηλικία των οκτώ περίπου ετών, τα πρωτόλειά μου αρχές με μέσα εφηβείας. Έχω ανάγκη να γράφω. Αυτό μόνο ξέρω και λέω. Έμπνευση μου δίνει η συνείδηση.

3.- Λογοτεχνία και δίκαιο. Νομίζω είστε η απόδειξη πως οι έννοιες αυτές δεν
είναι αντίρροπες. Ποια είναι, για εσάς, η κοινή συνισταμένη τους;

Κοινή συνισταμένη δικαίου και λογοτεχνίας είναι η δικαιοσύνη ή η συνείδηση αν προτιμάτε.

4.- Ποια είναι η ταυτότητα που σας καθορίζει περισσότερο αυτή του δικαστικού
λειτουργού ή αυτή του λογοτέχνη και για ποιο λόγο;

Προσπαθώ να με καθορίζει η ταυτότητα του ανθρώπου. Αυτό, αν το καταφέρνω, επιτυγχάνω και ως δικαστής και ως ποιητής.

5.- Ο Νίκος Εγγονόπουλος έγραφε «Η τέχνη και η ποίηση δε μας βοηθούν να
ζήσουμε. Η τέχνη και η ποίηση μας βοηθάνε να πεθάνουμε». Ποιον σκοπό
επιτελεί για εσάς η τέχνη σε υπαρξιακό και κοινωνικό επίπεδο;


Η τέχνη και η ποίηση μας βοηθούν και να ζήσουμε και να πεθάνουμε. Προτού πεθάνουμε πρέπει να ζήσουμε. Προσωπικώς η απάντηση που δίνω στο υπαρξιακό ερώτημα της ζωής και του θανάτου είναι η αξιοπρέπεια. Η αξιοπρέπεια μπορεί να επιτευχθεί και σε ατομικό και σε κοινωνικό επίπεδο. Η ποίηση καλό είναι να σε βοηθά να πας προς τα εκεί.

6.- Ποιο λογοτεχνικό έργο σας έχει επηρεάσει βαθύτατα, εφόσον υπάρχει κάποιο
τέτοιο.

Σε αυτό το ερώτημα αμέσως γεννάται ο πειρασμός να δωθεί μία εντυπωσιακή απάντηση, για να πείσεις ότι είσαι βαθιά μορφωμένος. Νοιώθω ένας ημιμαθής που, όμως, έντιμα προσπαθεί να περιορίσει την ημιμάθειά του. Δεν έχω διαβάσει όλα τα μεγάλα έργα, το ομολογώ. Συχνά θυμάμαι τις Ιστορίες του κ. Κόυνερ. Αλλά θεωρώ τη διάνοια του Καβάφη εφάμιλλη της διάνοιας των αρχαίων Ελλήνων.

7.- Υπάρχει χρέος των πνευματικών ανθρώπων απέναντι στην κοινωνία και αν
ναι, ποιο πιστεύετε ότι είναι αυτό;

Η Τέχνη, η Λογοτεχνία, είναι δημιουργία• και στα ελληνικά «δημιουργία» σημαίνει έργο που απευθύνεται στον δήμο, είτε το αποδέχεται αυτό ο δημιουργός, είτε όχι. Κατά την άποψή μου, ναι, υπάρχει χρέος και αυτό έχει να κάνει με τις απαντήσεις μου στο τρίτο, τέταρτο και πέμπτο ερώτημά σας.


8.- Πώς βλέπετε την παρουσία της λογοτεχνίας στην Ελλάδα; Είστε αισιόδοξος
για το μέλλον της;


Η παρουσία της λογοτεχνίας στην Ελλάδα δεν διαφέρει από αυτήν σε όλον τον κόσμο. Υπάρχουν, δηλαδή, και εδώ και παντού, αξιόλογοι άνθρωποι, με ταλέντο, που μία πανδημία αδιαφορίας μας τους αποκρύβει. Το μέλλον από μόνο του ούτε αισιόδοξο, ούτε απαισιόδοξο είναι. Ο ΚΕΛΔ επιδιώκει, όσο μπορεί, να υπάρξει ένα μέλλον καλύτερο.

9.-Σαν άλλος Ράινερ Μαρία Ρίλκε τι συμβουλές θα δύναται σε έναν νέο ποιητή;

Να γράφει μόνο αν έχει να πει πραγματικά κάτι αξιόλογο. Να επεξεργάζεται το κείμενό του. Να διαβάζει. Να χαίρεται τη ζωή και να παραμένει αξιοπρεπής μέσα από τις δοκιμασίες και τα λάθη του.

10.- Είναι η ποίηση «το καταφύγιο που φθονούμε», ιδίως εποχές σαν αυτή της
πανδημίας, του εγκλεισμού και του φόβου του θανάτου;

Για μένα η ποίηση είναι φως. Λέω σέ ένα μου ποίημα περίπου αυτό «Οι δυσκολίες στη ζωή/Κόλπα είναι του θανάτου/Για να αλλαξοπιστήσουμε».

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Δημήτρη Ορφανίδη για τα λόγια που μοιράστηκε μαζί μας, καθώς και τις εκδόσεις Ελκυστής για την εξαιρετική συνεργασία. Περισσότερες πληροφορίες για τον ΚΕΛΔ μπορείτε να βρείτε εδώ.