Φιλοξενούμενοι στο “Ξενοδοχείο για πεταλούδες” του Roger Robinson

Αντί Προλόγου

Από τον “Φορητό παράδεισο” μεταφερόμαστε με τη μετάφραση του Χαράλαμπου Γιαννακόπουλο στο χρονικά προγενέστερο “Ξενοδοχείο για πεταλούδες“, την ποιητική συλλογή του Roger Robinson που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κείμενα. Γινόμαστε ένοικοι ενός δωματίου γεμάτου αντιφατικές εικόνες, τους βίαιους και γκρίζους δρόμους του Μπρίξτον από τη μία και τις παραλιακές διαδρομές του Τρινιντάντ και Τομπάγκο που μοσχομυρίζουν μάνγκο και αρμύρα. Περιφερόμαστε σε ένα κατάλυμα γεμάτο μνήμες, πικρία, απογοήτευση, χαρμολύπη, ελπίδα, στο μεταίχμιο δύο κόσμων, δύο εαυτών και το κάνουμε ανεπαίσθητα και απαλά, σαν πεταλούδες.

Continue reading “Φιλοξενούμενοι στο “Ξενοδοχείο για πεταλούδες” του Roger Robinson”

Ο Ελαιοχρωματιστής: η πολύχρωμη ποίηση του Γιώργου Πισσάνη

Αντί Προλόγου

Στις πρώτες σελίδες της ποιητικής συλλογής “Ο Ελαιοχρωματιστής” του Γιώργου Πισσάνη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός συναντά ο αναγνώστης 3 στίχους του Ανδρέα Εμπειρίκου: “Θα ‘ναι η ποίσις σπερματική/ Απόλυτα ερωτική/ Ή δεν θα υπάρχη”. Πράγματι στο βιβλίο που κρατήσαμε στα χέρια μας και μας συντρόφευσε πέραν του ολοκληρωτικού ερωτισμού είναι εμφανές αυτό το ποιητικό βάθος που λίγες φορές απαντά κανείς και ακόμα λιγότερες τον αγγίζει τόσο έντονα όσο μας άγγιξε η συγκεκριμένη συλλογή. Και θα γίνουμε πιο σαφείς.

Continue reading “Ο Ελαιοχρωματιστής: η πολύχρωμη ποίηση του Γιώργου Πισσάνη”

Γυμνή σαν μαχαίρι: μια ανθολογία ποιημάτων Ιρανών ποιητριών

Αντί Προλόγου

Δυστυχώς, τόσο η παλαιότερη περσική λογοτεχνία όσο και η πιο σύγχρονη ιρανική δεν έχουν σε μεγάλο βαθμό αποδοθεί στην ελληνική. Σίγουρα, η γλώσσα αποτελεί ένα σημαντικό εμπόδιο στη μεταφορά τους. Ωστόσο η αδράνεια που παρατηρείται σε επίπεδο εκδοτικό δεν μπορεί να αποδοθεί μονάχα εκεί. Αυτή την νωθρότητα ήρθαν να ταράξουν οι εκδόσεις Συρτάρι και οι Άννα Γρίβα και Μάνια Μεζίτη που σε μια ανθολογία περιέλαβαν τα πονήματα ποιητριών του Ιράν σε βάθος 10 αιώνων. “Όποιος θέλει να με δει, μέσα στα λόγια μου θα το μπορέσει” έχει γράφει η Μαχφί και πράγματι στο “Γυμνή σαν μαχαίρι” θα ακούσουμε τις ανατρεπτικές φωνές των ποιητριών αυτών που θα ξεπεράσουν τα εμπόδια της γλώσσας, της εποχής, των καθεστώτων, των ιδεολογιών.

Continue reading “Γυμνή σαν μαχαίρι: μια ανθολογία ποιημάτων Ιρανών ποιητριών”

Αθήνα – Βρυξέλλες: μια διαδρομή ζωής στην ποίηση της Σοφίας Σταμπολίτη

Αντί Προλόγου

Χθες βρεθήκαμε στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Σοφίας Σταμπολίτη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΩ με τίτλο “Αθήνα – Βρυξέλλες” στη δεύτερη εκ των δύο πόλεων. Αυτή αποτέλεσε την εισαγωγή μας στον ποιητικό κόσμο ενός ανθρώπου μοιρασμένου μεταξύ δύο πόλεων, δύο χωρών, δύο συμπάντων που προσπαθεί να τα ισορροπήσει μέσα από την ποίηση, την αυτο- και ετεροπαρατήρηση και τις ανθρώπινες σχέσεις.

Continue reading “Αθήνα – Βρυξέλλες: μια διαδρομή ζωής στην ποίηση της Σοφίας Σταμπολίτη”

ΟΙ “ΑΓΝΩΣΤΟΙ” ΠΟΙΗΤΕΣ ΜΑΣ: ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ

Λίγα λόγια για τη ζωή του

Ο Νικόλαος Κάλας ή Νικήτας Ράντος με πραγματικό όνομα Νικόλαος Καλαμάρης γεννήθηκε στις 27 Μαΐου 1907 στη Λωζάνη της Ελβετίας. Ήταν γιος του Ιωάννη Καλαμάρη και της Ρόζας Καρατζά, η οποία καταγόταν από την παλιά φαναριώτικη οικογένεια Καρατζά. Σε μικρή ηλικία εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Εκεί συνέχισε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του υπήρξε μέλος της Φοιτητικής Συντροφιάς. Αργότερα, το 1933 έφυγε για το Παρίσι. Μέχρι το 1937 ζούσε ταξιδεύοντας μεταξύ Αθήνας και το Παρισιού, όπου τελικά εγκαταστάθηκε μέχρι το 1939. Τότε έφυγε για την Λισαβόνα, όπου έμεινε για ένα χρόνο, και αργότερα μετέβη στη Νέα Υόρκη. Στη δεκαετία του ’60 και του ’70 ταξίδεψε στην Ελλάδα και παρέμεινε για μικρό χρονικό διάστημα, αφού τελικά επέστρεψε στις Η.Π.Α.. Μετά την εγκατάστασή του στη Νέα Υόρκη αφοσιώνεται σχεδόν ολοκληρωτικά σε μια καινούρια δραστηριότητα, την τεχνοκριτική στην οποία θα διαπρέψει ιδιαίτερα, εγκαταλείποντας όχι μόνο την ποίηση αλλά στην ουσία και την κριτική δραστηριότητα στον τομέα αυτό, ενώ παραδίδει και μαθήματα Ανθρωπολογίας και Ιστορίας της Τέχνης για να ζήσει καθώς έχει στο μεταξύ απεμπολήσει την τεράστια πατρική του περιουσία. Έμεινε εκεί μέχρι το θάνατό του στις 31 Δεκεμβρίου 1988.

Continue reading “ΟΙ “ΑΓΝΩΣΤΟΙ” ΠΟΙΗΤΕΣ ΜΑΣ: ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ”

ΟΙ “ΑΓΝΩΣΤΟΙ” ΠΟΙΗΤΕΣ ΜΑΣ: ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΡΑΣΟΥΤΣΑΣ

Λίγα λόγια για τη ζωή του

O Ιωάννης Καρασούτσας ήταν έλληνας ποιητής και μεταφραστής, από τους αξιολογότερους εκπροσώπους της Α’ Αθηναϊκής Σχολής. Γεννήθηκε στη Σμύρνη στις 9 Ιουλίου 1824, αλλά μεγάλωσε στη Σύρο, όπου ολοκλήρωσε τις δευτεροβάθμιες σπουδές του στην Ερμούπολη. Εκεί έμαθε και ξένες γλώσσες και ιδιαίτερα τη γαλλική, την οποία και δίδαξε αργότερα ως καθηγητής στο Ναύπλιο, στην Αθήνα, στη Χαλκίδα και τον Πειραιά. Όταν έπαψε να διδάσκει, αποσύρθηκε με μία ανεπαρκή σύνταξη και χωρίς άλλους πόρους. Η ζωή του έγινε δύσκολη και τα συσσωρευμένα ψυχολογικά προβλήματα, τον οδήγησαν, στις 20 Μαρτίου 1873, «εν απευκταία ώρα οδυνηράς αλλοφροσύνης» (κατά τον Άγγελο Βλάχο), να βάλει τέλος στη ζωή του. Ήταν φίλος του Αλεξάνδρου Ρίζου Ραγκαβή και του Ηλία Τανταλίδη.

Continue reading “ΟΙ “ΑΓΝΩΣΤΟΙ” ΠΟΙΗΤΕΣ ΜΑΣ: ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΡΑΣΟΥΤΣΑΣ”

Οι άγνωστοι ποιητές μας: Ιάσων Δεπούντης

Λίγα λόγια για τη ζωή του

Ο Κεφαλονίτικης καταγωγής (από το χωρίο Πύλαρος) Ιάσων Δεπούντης γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 7.8.1919 (ή 10.8.1917 κατά μία άλλη διόλου αβάσιμη εκδοχή). Αποφοίτησε από την καλλιτεχνική σχολή Προσαλέντη και ήρθε στην Αθήνα, όπου παρακολούθησε μαθήματα κοινωνιολογίας, παιδαγωγικής, ψυχολογίας και δικαίου. Το 1954 έφυγε στο Παρίσι για μαθήματα εφαρμοσμένης ψυχολογίας και από το 1970 ως το 1972 έζησε στη Ζυρίχη, όπου παρακολούθησε μαθήματα μοντέρνων μαθηματικών. Από το 1969 ζούσε στην Ελβετία, εξαιτίας της χούντας των συνταγματαρχών, οπότε και υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη θέση του ως υπαλλήλου του IKA, αναλαμβάνοντας, με τη μεσολάβηση του Nικηφόρου Bρεττάκου, τη διεύθυνση του «ελληνικού σπιτιού» στο χωριό Trogen. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1985 και από τότε μοίραζε το χρόνο του μεταξύ Αθήνας, Κέρκυρας και Ζυρίχης. Από το 1994 συνεργάστηκε τακτικά με το λογοτεχνικό περιοδικό “Μανδραγόρας”, από τις εκδόσεις του οποίου εκδίδονται τα έργα του. Από τη δεκαετία του 1980, έζησε ανάμεσα στην Ζυρίχη, την Αθήνα και την Κέρκυρα. Πέθανε στην Ζυρίχη, στις 21 Ιουνίου 2008, σε ηλικία 89 ετών.

Continue reading “Οι άγνωστοι ποιητές μας: Ιάσων Δεπούντης”

Οι “άγνωστοι” ποιητές μας: Αργύρης Εφταλιώτης

Λίγα λόγια για την ζωή του

Ο Αργύρης Εφταλιώτης (ψευδώνυμο του Κλεάνθη Μιχαηλίδη) γεννήθηκε στον Μόλυβο της Λέσβου, γιος του δασκάλου Κωνσταντίνου Μιχαηλίδη. Στη γενέτειρά του πέρασε τα παιδικά και μαθητικά χρόνια του και πραγματοποίησε τις εγκύκλιες σπουδές του στο ιδιωτικό σχολείο του πατέρα του. Το 1866 πέθανε ο πατέρας του και ο δεκαεφτάχρονος τότε Αργύρης ανέλαβε να συνεχίσει τη διδασκαλία των συμμαθητών του ως το τέλος της χρονιάς. Το 1866 ξενιτεύτηκε λόγω των οικονομικών δυσχερειών που αντιμετώπιζε η οικογένειά του. Εργάστηκε αρχικά στην Κωνσταντινούπολη, κοντά στον τραπεζίτη αδερφό της μητέρας του και κατόπιν στο Manchester της Αγγλίας, όπου συνδέθηκε φιλικά με τον Αλέξανδρο Πάλλη και τον Δ.Π. Πετροκόκκινο και εντάχτηκε στον πυρήνα του δημοτικιστικού κινήματος. Την ίδια στιγμή, υπήρξε ενεργό μέλος του ελληνικού φιλολογικού συλλόγου Λόγιος Ερμής του Manchester, πραγματοποίησε ομιλίες, μελέτησε τους αρχαίους Έλληνες κλασικούς, καθώς επίσης Άγγλους και Γάλλους λογοτέχνες και μπήκε σε λόγιους και λογοτεχνικούς κύκλους.

Continue reading “Οι “άγνωστοι” ποιητές μας: Αργύρης Εφταλιώτης”

Το χιόνι του Γιάννη Ρίτσου

Το χιόνι είναι άσπρο, μαλακό σαν τελειωμένος έρωτας, -είπε.
Έπεσε απρόσμενα, τη νύχτα, μ’ όλη τη σοφή σιωπή του.
Το πρωί, λαμποκοπούσε ολόλευκη η εξαγνισμένη πολιτεία.
Μια παλιά στάμνα, πεταμένη στην αυλή, ήταν ένα άγαλμα.

Continue reading “Το χιόνι του Γιάννη Ρίτσου”

Ο ήλιος έρχεται του Φοίβου Ζάντε

Μαύρα στόματα
Στους δρόμους

Continue reading “Ο ήλιος έρχεται του Φοίβου Ζάντε”