Στη διάρκεια της ζωής τους υπήρξαν προσωπικότητες που επηρέασαν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο τον καλλιτεχνικό κόσμο, ακόμη και τον τρόπο σκέψης της ανθρωπότητας. Φιλόσοφοι, ζωγράφοι, τραγουδοποιοί, σκηνοθέτες, συνθέτες, συγγραφείς… Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, πριν αφήσουν την τελευταία τους πνοή ήθελαν κάτι να πουν. Μπορεί να ήταν ένα απόφθεγμα που περιέκλειε όλη τους τη ζωή, ένα παράπονο, μια τελευταία επιθυμία ή ένα ξάφνιασμα της στιγμής…. Στο ακόλουθο αφιέρωμα θα διαβάσετε 20 τελευταία λόγια 20 μεγάλων καλλιτεχνών…
Continue reading “Τα τελευταία λόγια 20 μεγάλων καλλιτεχνών”Ετικέτα: Jane Austen
Υπερηφάνεια και προκατάληψη της Τζέην Ώστεν
Το Σαββατοκύριακο αυτό αποφάσισα να ξαναδιαβάσω ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία της βικτωριανής (και όχι μόνο) λογοτεχνίας την Υπερηφάνεια και Προκατάληψη της καυστικής αλλά και ρομαντικής Τζέην Ώστεν. Ακόμα και αν έχει κανείς εξαντλήσει τις κινηματογραφικές και τηλεοπτικές μεταφορές της ιστορίας αυτούσια ή με παραλλαγές, ποτέ δεν κουράζεται από την ειλικρίνεια των χαρακτήρων, την διείσδυση σε μια κοινωνία που αν και μακρινή δεν απάδει της δικής μας και το ευρηματικό χιούμορ της συγγραφέως.
Η συγγραφέας
Η Τζέην Ώστεν, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της αγγλικής και εν γένει αγγλόφωνης λογοτεχνίας, γεννήθηκε το 1775 στο Στήβεντον, ένα χωριό στο Χάμσερ, και πέθανε στο Γουίντεστερ το 1817. Πήρε τα πρώτα της μαθήματα στην Οξφόρδη και έπειτα στο Αβαείο του Ρήτινγκ. Στη συνέχεια την εκπαίδευση της ανέλαβε ο πατέρας της, Τζωρτζ Ώστεν, αιδεσιμότατος και λόγιος. Το οικογενειακό της περιβάλλον ευνόησε την ανάδειξη του χαρίσματος της ως μυθιστοριογράφου.
Έζησε μια ήσυχη ζωή, περιτριγυρισμένη από ανθρώπους συνηθισμένους, όπως άλλωστε και οι χαρακτήρες που περιγράφονται στα έργα της. Είναι άνθρωποι καθημερινοί, ρεαλιστικά δοσμένοι, πράγμα που αποτελεί ίσως την μεγαλύτερη προσφορά της Ώστεν στην αγγλική και την παγκόσμια, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε, λογοτεχνία. Τα έργα της σηματοδοτούν τη στροφή της λογοτεχνίας στον ρεαλισμό, καθώς είναι απαλλαγμένα από τον βαρύ ρομαντισμό που ως τότε κυριαρχούσε. Αντιμετωπίζει με κριτική ματιά τους κατεστημένους θεσμούς της εποχής, επί παραδείγματι τον γάμο, παρότι η ίδια επέλεξε να μην παντρευτεί ποτέ. Κύριος άξονας του έργου της είναι ένα από τα αιώνια θέματα της λογοτεχνίας, ο έρωτας. Δεν σκιαγραφεί με λεπτομέρεια μόνο την κοινωνία της εποχής, αλλά και ψυχογραφεί με βαθιά διεισδυτικότητα και κριτική διάθεση τους χαρακτήρες της. Ως σκηνικό επιλέγει συνήθως την αγγλική επαρχία που υπήρξε γνώριμη σε εκείνη, με τους κατοίκους, τον κληρικό της, τους κτηματίες με τους τιμητικούς τίτλους. Δεν είναι με βεβαιότητα γνωστό αν εντός των ιστοριών αυτών εντοπίζονται προσωπικά βιώματα, διότι η μεγαλύτερη αδελφή της Κασσάνδρα φρόντισε μετά τον θάνατό της να καούν όλες οι προσωπικές της επιστολές. Έτσι χάσαμε, αφενός ένα πιθανό λογοτεχνικό έργο, αλλά και αφετέρου μια ευκαιρία να εμβαθύνουμε σε μια προσωπικότητα που επηρέασε και συνεχίζει και στις μέρες μας να επηρεάζει τους αναγνώστες της.
Η Ώστεν συνθέτει μια κωμωδία των ηθών, μια παρωδία. Πίσω όμως από τη διακωμώδιση αυτή και από τους γεμάτους σαρκασμούς διαλόγους της, ελλοχεύει μια αυστηρή κριτική για την γυναίκα και την μοίρα της, για τον έρωτα και τις απογοητεύσεις του, για την ελπίδα και τις διαψεύσεις της. Μέσα από “οικογενειακά” μυθιστορήματα, όπως χαρακτηρίζουν πολλοί τα έργα της, καταφέρνει να αποδώσει την τραγικότητα της ύπαρξης και την ουσία των ανθρωπίνων σχέσεων. Αυτός είναι μάλλον και ο λόγος που δυο αιώνες μετά τον θάνατό της, τα βιβλία της διαβάζονται με την ίδια ζέση και το έντονο ενδιαφέρον. Τα σημαντικότερα μεταξύ αυτών είναι τα εξής: “Λογική και Ευαισθησία”, “Μάνσφηλντ Παρκ”, “Έμμα“, “Αβαείο του Νόρθχανγκερ”, “Πειθώ”, “Λαίδη Σούζαν” . Έχει γράψει και αρκετά διηγήματα.
Υπερηφάνεια και Προκατάληψη
Τα πρόσωπα
Από όλα αυτά τα έργα της, το αναγνωστικό της κοινό μοιάζει να έχει ξεχωρίσει την “Υπερηφάνεια και Προκατάληψη”. Πράγματι και εγώ η ίδια μέσα από αυτό γνώρισα και αγάπησα τον κόσμο της Ώστεν, τους απλοϊκούς αλλά ρεαλιστικούς χαρακτήρες της και τον μυστήριο και μαγικό τρόπο με τον οποίο συνδέονται μεταξύ τους. Η εμπειρία της βύθισης σε έναν άλλο κόσμο που προσφέρει η λογοτεχνία, στην δική της περίπτωση μας μεταφέρει σε ένα αγροτικό σπίτι της αγγλικής εξοχής, του ύστερου 18ου αιώνα, στην κατοικία της οικογένειας Μπένετ. Οι χαρακτήρες δεν αργούν να αποκαλυφθούν. Θα έλεγε κανείς πως από τις πρώτες κιόλας σελίδες του έργου εισέρχεται στην καθημερινή οικογενειακή ζωή της μεσοαστικής τάξης με τους τσακωμούς, τις φωνές και τα απρόοπτά της.
Ο Κύριος Μπένετ, ήσυχος, πράος και αντισυμβατικός για τα δεδομένα της εποχής του πατριάρχης, μοιάζει να έχει παραχωρήσει την θέση του αρχηγού του σπιτιού στην νευρωτική, στα όρια της υστερίας, γυναίκα του που μόνο μέλημά της είναι η εύρεση συζύγου για τις πέντε ανύπαντρες κόρες της. Η πρώτη η Τζέην έχει κληρονομήσει την πραότητα και την ευγένεια του πατέρα της. Σε αντίθεση με την ένταση και την αναίδεια που μοιάζει να επικρατεί στο σπίτι, εκείνη φαίνεται ευγενής, γαλήνια και εγκρατής. Είναι, χωρίς αμφιβολία, η καλλονή του σπιτιού και η ελπίδα της μητέρας της για έναν επωφελή οικονομικά γάμο που θα έσωζε τόσο εκείνη όσο και τις αδελφές της από την αφάνεια και την πενία. Η δεύτερη κόρη που αναμένεται να αναδειχθεί στην πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος είναι η Ελίζαμπεθ με το υποκοριστικό Λίζυ, η αγαπημένη του πατέρα της, η ονειροπόλα, απορροφημένη από τα βιβλία της και ισχυρογνώμων νεαρή που δεν διστάζει να έρχεται σε αντιπαράθεση με όλους και με όλα. Μετά ακολουθεί η Μαίρη, ίσως η πιο αθόρυβη από τις αδελφές που αγαπά την μουσική και το πιάνο της σε κωμικοτραγικό βαθμό και που όπως και οι υπόλοιπες αδελφές της που ακολουθούν στερείται ενσυναίσθησης. Η Κίττυ και η Λύντια είναι σαφώς οι ευνοημένες της μητέρας τους, καθώς όπως και εκείνη αγαπούν την διασκέδαση, το φλερτ και δεν έχουν κανένα όριο ηθικό ή αυτό που επιβάλλουν οι κοινωνικές συναναστροφές.
Η αφήγηση, όμως, δεν αναλώνεται στα στενά όρια μιας επαρχιακής οικογένειας. Σύντομα θα εμπλακούν και άλλα πρόσωπα. Από τα πιο “αφανή”, όπως την φίλη της Λίζυ, δεσποινίδα Λούκας, εώς και τον συμπρωταγωνιστή κύριο Ντάρσυ, η Ώστεν σιγά σιγά φανερώνει στοιχεία της προσωπικότητά τους που οδηγούν σε συγκρούσεις αλλά και σε έρωτες. Ο κύριος Μπίγκλεϊ που αποκαλύπτεται από την αρχή της ιστορίας είναι ένας πλούσιος και όμορφος νέος, περιζήτητος γαμπρός, που αρέσκεται στην διασκέδαση. Άγεται και φέρεται από την υπεροπτική αδελφή του και τον περήφανο φίλο του τον κύριο Ντάρσυ. Ο τελευταίος αν και απρόσιτος και βλοσυρός στην πορεία της ιστορίας και του έρωτά του για την Ελίζαμπεθ αποκαλύπτει και άλλες πτυχές του. Ο κύριος Γουίκαμ, μια αμφίβολη μορφή που θα έρθει να αλλάξει τον ρου της ιστορίας είναι ένας τυχοδιώκτης και προικοθήρας που εμφανίζεται με το προσωπείο του. Οι υπόλοιποι, δευτερεύοντες ρόλοι, όπως η δεσποινίδα Λούκας, ο κύριος Κόλινς, η Λαίδη ΝτεΜπεργκ, ο κύριος Γκάρντινερ, η Τζώρτζια κινούν με τον δικό τους τρόπο τα νήματα της πλοκής και φωτίζουν διάφορες όψεις των κεντρικών χαρακτήρων αλλά λειτουργούν και συνήθως ως καρικατούρες.
Η πλοκή
Λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε την εξέλιξη της ιστορίας, που έχει ένα κοινό μοτίβο στα έργα της Ώστεν και εν γένει των βικτωριανών γυναικών συγγραφέων. Δύο εκ διαμέτρου εκ πρώτης όψεως αντίθετοι χαρακτήρες λόγω των συνθηκών θα αρχίσουν να έρχονται όλο και πιο κοντά. Ωστόσο, η υπερηφάνεια του ενός και η προκατάληψη του άλλου (δύσκολο να διαχωρίσει κανείς και να διακρίνει ποιο από τα προαναφερθέντα στοιχεία εμφανίζεται σε ποιον) θα διατηρήσει την απόσταση μεταξύ τους μέχρι να είναι ο έρωτας τόσο δυνατός ώστε να υπερβεί τους εγωισμούς και τις μισαλλοδοξίες, τις παρεξηγήσεις, να έρθει στο προσκήνιο και να τους διαποτίσει. Θα έλεγε κανείς πως ο ένας αγαπά τον άλλο ήδη από πολύ νωρίς, αλλά καθυστερεί να αποδεχθεί την έλξη αυτή. Οι λόγοι θα μπορούσαν να εντοπιστούν στην κοινωνική θέση, στον περίγυρο ή ακόμα στην ισχυρογνωμοσύνη. Το αν θα καταλήξουν μαζί μπορεί να μας είναι γνωστό. Το ενδιαφέρον, παρ’ όλα αυτά, είναι η διαδικασία με την οποία δυο άνθρωποι θα έρθουν κοντά που διαγράφεται εμφανώς στο βιβλίο και που, έστω κατά την γνώμη μας, καμιά μεταφορά στην μικρή ή μεγάλη οθόνη δεν έχει κατορθώσει να αναδείξει το ίδιο ευαγώς. Επίσης, είναι απολαυστική η παρατήρηση της εξέλιξης των χαρακτήρων που περιστοιχίζουν τους πρωταγωνιστές, τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν και ασκούν επιρροή στις ζωές τους.
Η κριτική
Ξεφυλλίζοντας ένα από την εφηβική ηλικία αγαπημένο μυθιστόρημα, με την έντονη μυρωδιά του χαρτιού και την εξαρετική μετάφραση του Ν. Μαργαρινού δεν μπορούσα παρά να νιώσω έντονη νοσταλγία. Δεν άργησα να βρεθώ νοερά σε μια εποχή που λατρεύω, την βικτωριανή και στο γνώριμο αγγλικό της τοπίο. Αν και γνώριζα την ιστορία σαν την παλάμη του χεριού μου, το συγκεκριμένο βιβλίο μου απέδειξε για ακόμα μια φορά πως είναι ανεξάντλητο. Πράγματι, κατάφερα να το δω με μια εντελώς διαφορετική ματιά, περισσότερο διεισδυτικά, πιο σαρκαστικά. Συνειδητοποίησα, μετά λύπης μου, τις ομοιότητες που παρουσιάζει η αγγλική κοινωνία με την δική μας, τις αγκυλώσεις που επικρατούσαν και εξακολουθούν να υφίστανται, τις δυσκολίες της στενής επαφής. Έβρισκα στοιχεία του εαυτού μου αυτή την φορά σε πολλούς από τους συμμετέχοντες στα δρώμενα της ιστορίας, απορούσα με διάφορες αντιδράσεις, συναισθανόμουν την αγωνία, την απογοήτευση, τις ματαιωμένες προσδοκίες και την ελπίδα των ηρωών. Με άλλα λόγια, γινόμουν για ακόμα μια φορά κομμάτι μιας πολυπρόσωπης συναρπαστικής ιστορίας ρομάντζου και σάτιρας που παραμένει επίκαιρη και αγαπημένη όσοι αιώνες και αν περάσουν!
Ειδικά τις φθινοπωρινές αυτές μέρες που εξαιτίας των συνθηκών μας ωθούν στο σπίτι, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να διαβάσετε ή μάλλον να ξαναδιαβάσετε αυτό το αγαπημένο μυθιστόρημα. Η “Υπερηφάνεια και Προκατάληψη” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ.
Έμμα, μια κωμική ηρωίδα της Τζέην Ώστεν
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες το βρετανικό BBC υπήρξε υπεύθυνο για πολλές πετυχημένες τηλεοπτικές παραγωγές οι οποίες βασίστηκαν σε διάσημα λογοτεχνικά έργα Άγγλων συγγραφέων. Μια απ’ αυτές τις παραγωγές που αγαπήθηκαν πολύ ήταν το “Έμμα” βασισμένο στο βιβλίο της σπουδαίας Τζέιν Ώστεν. Βγήκε στον αέρα το 2009 με πρωταγωνίστρια την Romola Garai (την οποία σίγουρα θυμάστε από ταινίες όπως “Εξιλέωση” και “Dirty Dancing 2”) και συμπρωταγωνιστή της – μεταξύ άλλων – τον Jonny Lee Miller. Πρόκειται για μια ακόμη αξιοπρόσεκτη, καλά οργανωμένη παραγωγή του BBC.
Η “Έμμα” η πρωταγωνίστρια της Τζέιν Ώστεν θυμίζει τις γνωστές ηρωίδες της σε άλλα βιβλία (“Περηφάνια και Προκατάληψη”, “Λογική κι Ευαισθησία”) αλλά ταυτόχρονα έχει τη δική της λάμψη και τις μοναδικές τις ιδιαιτερότητες. Η πιο μεγάλη εξ αυτών είναι η μανία της να “ζευγαρώνει” τους πάντες γύρω της. Διακατέχεται απ’ τη βαθιά πεποίθηση πως μπορεί ν’ αναγνωρίσει το
επιτυχημένο ταίριασμα ανάμεσα σε δυο ανθρώπους και τη μελλοντική ευτυχή ή ατυχή κατάληξη της όποιας γνωριμίας. Χωρίς να το καταλαβαίνει παρά-παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της, επιχειρεί να δώσει συμβουλές και να καθοδηγήσει τους γύρω της μα γρήγορα οι εκπλήξεις της ζωής θα την κάνουν να εγκαταλείψει το ιδιαίτερο “χόμπι” της.
Η Έμμα Γούντχαουζ φαίνεται να τα έχει όλα: έναν αξιαγάπητο πατέρα για τον οποίο νοιάζεται, φίλους, καθώς και ένα σπιτικό. Αλλά η Έμα έχει μία τρομερή συνήθεια: το προξενιό. Δεν μπορεί ν’ αντισταθεί να βρίσκει ταίρια στους γνωστούς της, προκαλώντας όμως αναστάτωση και κυρίως, παραμελώντας τα δικά της αισθήματα.
Η πλούσια, ανεξάρτητη και καλοπροαίρετη Έμμα Γούντχαουζ δεν αισθάνεται την ανάγκη να παντρευτεί η ίδια, αλλά τίποτα δεν την ευχαριστεί περισσότερο από το να προξενεύει τους γύρω της. Από τη στιγμή που πάντρεψε τις στενές της φίλες, ασχολείται με την όμορφη Χάριετ Σμιθ, με σκοπό να την κάνει συμπαίκτρια και σύμμαχό της. Πείθει τη Χάριετ ότι παραείναι καλή για το μνηστήρα της, τον κτηματία Ρόμπερτ Μάρτιν και την ενθαρρύνει να κοιτάξει πιο ψηλά. Αλλά ο στενός οικογενειακός φίλος κ. Νάιτλι προειδοποιεί την Έμμα ότι αυτές οι παρεμβάσεις της θα προκαλέσουν μεγάλα βάσανα -και στον Ρόμπερτ και στη Χάριετ. Η Έμμα αρνείται να ακούσει και ο κ. Νάιτλι γίνεται έξαλλος με το πείσμα της.
Η Έμμα συνεχίζει τις απόπειρές της να παντρέψει τη Χάριετ με τον κ. Έλτον, εφημέριο του Χάιμπερι. Παρόλο που η ίδια δεν ενδιαφέρεται για γάμο, της κινεί το ενδιαφέρον ο μυστηριώδης και απόμακρος Φρανκ Τσόρτσιλ, τον οποίο ελπίζει να γνωρίσει για πρώτη φορά στη χριστουγεννιάτικη γιορτή του χωριού. Ο Φρανκ δεν εμφανίζεται και αντ’ αυτού η Έμμα υφίσταται το ενοχλητικό και ανεπιθύμητο φλερτ του κ. Έλτον. Λίγες εβδομάδες αργότερα, το κουτσομπολιό του χωριού επικεντρώνεται στην άφιξη της νεαρής Τζέιν Φέρφαξ και ενός μεγάλου πιάνο που της έστειλε κάποιος κρυφός θαυμαστής. Η Έμμα αρνείται να πιστέψει ότι ο κ. Νάιτλι θα μπορούσε να είναι ο κρυφός θαυμαστής.
Η Έμμα πειράζει τον κ. Νάιτλι για την Τζέιν, αλλά δεν του παίρνει κουβέντα! Στο μεταξύ, ο Φρανκ και η Έμμα οργανώνουν χορό και η Έμμα αναρωτιέται μήπως είναι ερωτευμένη μαζί του. Παρόλο που πέρασε υπέροχα στο χορό του χωριού, αποφασίζει πως όχι. Έχοντας οριστικά εγκαταλείψει τα προξενιά, η Έμμα αισθάνεται εγκλωβισμένη και βαριεστημένη. Ο κ. Νάιτλι προτείνει ημερήσια εκδρομή στο Μποξ Χιλ για αλλαγή σκηνικού και προσωρινή απόδραση. Λέει επίσης στην Έμμα ότι υποψιάζεται πως ο Φρανκ και η Τζέιν είναι ερωτευμένοι κρυφά. Η Έμμα απορρίπτει την ιδέα –μπορεί προσωπικά να εγγυηθεί για την αδιαφορία του Φρανκ προς την Τζέιν– και αυτό πληγώνει τον Νάιτλι, με την αδιαφορία της Έμμα προς τον ίδιο.
Έπειτα από μια καταστρεπτική μέρα στο Μποξ Χιλ, όλοι αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν ζητήματα της καρδιάς. Αυτό που ξεκίνησε ως ημέρα διασκέδασης εξελίσσεται σε ημέρα πόνου για όλους στην εκδρομή στο Μποξ Χιλ. Τα πράγματα χειροτερεύουν δραματικά όταν, ενοχλημένη από τον Φρανκ, η Έμμα συμπεριφέρεται πολύ άσχημα και προσβάλλει τη δεσποινίδα Μπέιτς. Την κατσαδιάζει ο Νάιτλι και συνειδητοποιεί ότι η συμπεριφορά της ήταν επαίσχυντη. Προσπαθεί να τα μπαλώσει με την Τζέιν και τη δεσποινίδα Μπέιτς, αλλά η Τζέιν δεν θέλει να τη δει, παρόλο που η δεσποινίς Μπέιτς της λέει ότι η Τζέιν δέχτηκε τη δουλειά της γκουβερνάντας και έκλαιγε όλη νύχτα. Στο μεταξύ, ο Νάιτλι πηγαίνει να μείνει με τον αδερφό του στο Λονδίνο –θα λείπει για λίγο. Όταν πεθαίνει η αυταρχική θεία του Φρανκ, οι Γουέστον περιμένουν ότι θα κάνει πρόταση γάμου στην Έμμα, αλλά οι πράξεις του πυροδοτούν μια σειρά από γεγονότα που σοκάρουν την Έμμα και την κάνουν να συνειδητοποιήσει κάτι που ήταν ολοφάνερο από καιρό…
Μια ακόμη ανεξάρτητη ηρωίδα που περιφρονεί τον γάμο που σχετίζεται με το οικονομικό συμφέρον και δε σκέφτεται να παντρευτεί παρά μόνο αν ερωτευτεί τρελά. Η Τζέιν Ώστεν ειδικευόταν στο να γράφει για γυναίκες που δεν αναζητούσαν τη σύμβαση αλλά το ξεχωριστό στοιχείο στις σχέσεις τους, ακόμη και σε μια βαθιά συντηρητική εποχή. Η “Έμμα” για την εποχή της είναι μια φεμινιστική, χειραφετημένη, με το θάρρος της άποψης της παρουσία. Όσοι τη γνωρίζουν γοητεύονται απ’ τον ευχάριστο χαρακτήρα της, το χιούμορ της και την ανάγκη της να πει τα πράγματα όπως έχουν, δίχως μισόλογα. Αυτό όμως που ίσως δεν υποψιάζονται οι περισσότεροι είναι πως η βαθιά καλοσύνη κι ανάγκη της “Έμμα” να τους δει όλους ευτυχισμένους κρύβει τη δική της έλλειψη πείρας κι αυτογνωσίας που θα μπορούσαν να την οδηγήσουν στην αληθινή ευτυχία. Ίσως γι’ αυτό και η Τζέιν Ώστεν βάζει την “Έμμα” να πει κάποια στιγμή πως: “Ήμουν τόσο απασχολημένη ν’ ασχολούμαι με τις καρδιές όλων κι έφτασα να μην ξέρω τη δικιά μου”. Πόσοι άραγε από εμάς λίγες ή περισσότερες φορές στη ζωή μας δεν έχουμε κοιτάξει παραπέρα, έξω από εμάς ώστε για καιρό ν’ αποφύγουμε να κοιτάξουμε μέσα μας; Έτσι κι η “Έμμα” έστω κι αργά συνειδητοποιεί πως αν θέλει κάποτε να γίνει ευτυχισμένη πρέπει ν’ αφήσει τους άλλους να ζήσουν τις ζωές τους και πρέπει να φροντίσει κι η ίδια να ζήσει αληθινά τη δική της.
Τέσσερα ωριαία επεισόδια θα σας μεταφέρουν γι’ ακόμη μια φορά στην Αγγλία των περασμένων αιώνων, τότε που ο έρωτας ξεκινούσε από τα μάτια, συνέχιζε μ’ ένα χαμόγελο κι έναν χορό και τελικά – αν ένα ζευγάρι φαινόταν τυχερό – κατέληγε σε όρκους αιώνιας αγάπης. Τόσο διαφορετικές οι ανάγκες των ανθρώπων τότε κι όμως στη βάση τους τόσο ίδιες.
Πηγές: https://tisfanistisfanikeoraio.wordpress.com/2016/02/23/%CE%BC%CE%AF%CE%BD%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%BF%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AC-%CE%AD%CE%BC%CE%BC%CE%B1/
Ένα Γράμμα από μία Νεαρή Κυρία, της οποίας τα αισθήματα ήταν πολύ Έντονα για την ορθότητα της Κρίσης της και την οδήγησαν στην διάπραξη Λαθών τα οποία η Καρδιά της δεν ενέκρινε
Αμέτρητα έχουν υπάρξει τα προβλήματα και οι αντιξοότητες στην ζωή μου, αγαπημένη μου Έλινορ, και η μόνη παρηγοριά που νιώθω για την πικρία που μου προκάλεσαν, μετά από μία διεξοδική εξέταση της συμπεριφοράς μου, είναι η βεβαιότητα ότι σίγουρα τα αξίζω. Δολοφόνησα τον πατέρα μου σε μία πολύ πρώιμη περίοδο της Ζωής μου, και έκτοτε έχω δολοφονήσει την Μητέρα μου, και ετοιμάζομαι να σκοτώσω την Αδερφή μου. Έχω αλλάξει θρησκεία τόσες πολλές φορές που πλέον δεν έχει απομείνει καμία στην οποία να πιστεύω. Έχω γίνει ψευδομάρτυρας σε κάθε δημόσια δίκη τα τελευταία δώδεκα Χρόνια, και έχω πλαστογραφήσει την Διαθήκη μου. Εν κατακλείδι, δεν υπάρχει σχεδόν κανένα έγκλημα που να μην έχω διαπράξει – Αλλά τώρα θα συμμορφωθώ. Ο Συνταγματάρχης Μάρτιν της Ιππικής φρουράς μου έχει κάνει την πρόταση του, και θα παντρευτούμε σε λίγες μέρες. Καθώς υπάρχει κάτι ιδιαίτερο και αξιοπερίεργο στην Σχέση μας, θα σου δώσω μία λογική εξήγηση αυτής. Ο Συνταγματάρχης Μάρτιν είναι ο δεύτερος γιος του εκλιπόντα Σερ Τζον Μάρτιν ο οποίος πέθανε εξαιρετικά πλούσιος, αλλά αφήνοντας μόνο εκατό χιλιάδες λίρες σε κάθε ένα από τα μικρότερα παιδιά του, κληροδότησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του, σχεδόν οκτώ Εκατομμύρια, στον Σερ Τόμας. Ο Συνταγματάρχης έζησε οριακά ικανοποιημένος με το μικρό του μερίδιο για περίπου τέσσερις μήνες ώσπου κατόπιν σκέψεως αποφάσισε να αποκτήσει όλη την Περιουσία του μεγαλύτερου Αδερφού του. Μία νέα διαθήκη πλαστογραφήθηκε και ο Συνταγματάρχης την παρουσίασε στο Δικαστήριο – όμως κανένας δεν ορκιζόταν ότι ήταν η πραγματική Διαθήκη εκτός από τον ίδιο, και τόσο πολύ ορκίστηκε που Κανένας δεν τον πίστευε πια. Εκείνη την στιγμή έτυχε να περνάω από την πόρτα της Δικαστικής αίθουσας, και με κάλεσε μέσα ο Δικαστής ο οποίος είπε στον Συνταγματάρχη ότι ήμουν μία Κυρία έτοιμη να ορκιστώ οτιδήποτε με σκοπό να υπηρετήσω την Δικαιοσύνη, και τον συμβούλεψε να ζητήσει την παρουσία μου στην Δίκη. Εν συντομία, η Συμφωνία κανονίστηκε γρήγορα. Ο Συνταγματάρχης και εγώ ορκιστήκαμε την γνησιότητα της διαθήκης, και ο Σερ Τόμας είναι πλέον αναγκασμένος από τον νόμο να παραχωρήσει όλον τον παράνομα αποκτηθέντα Πλούτο του. Ο Συνταγματάρχης γεμάτος ευγνωμοσύνη με περίμενε την επόμενη μέρα και μου έκανε πρόταση γάμου-. Τώρα θα δολοφονήσω την Αδερφή μου.
Δική Σου Πάντα,
Άννα Πάρκερ
Πηγή: The Beautifull Cassandra – Jane Austen
Published by the Penguin Group in Penguin Classics 2015, All rights reserved
Μετάφραση: Kαμινάρη Αικατερίνη