είπες. αν είναι μοιραίο να γίνει. η μοίρα θα μας ξαναενώσει. για μια στιγμή αναρωτιέμαι αν είσαι πραγματικά τόσο αφελής. αν πραγματικά πιστεύεις ότι η μοίρα λειτουργεί κάπως έτσι. λες και ζει στον ουρανό παρατηρώντας κάτω εμάς. σαν να έχει πέντε δάχτυλα και να ξοδεύει τον χρόνο της τοποθετώντας μας όπως τα πιόνια στο σκάκι. σαν να μην κάνουμε επιλογές. ποιος σου τα έμαθε αυτά. πες μου. ποιος σε έπεισε. ότι σου έχει δοθεί μια καρδιά και ένα μυαλό που δεν είναι δικά σου για να τα χρησιμοποιήσεις. ότι οι πράξεις σου δεν καθορίζουν τι θα γίνει με σένα. θέλω να ουρλιάξω και να φωνάξω είμαστε εμείς ηλίθιε. μόνο εμείς είμαστε ικανοί για να ξανασμίξουμε. αλλά παρ’ όλα αυτά μένω άπραγη. μειδιώντας μέσα από τρεμάμενα χείλη σκέφτομαι. δεν είναι τόσο τραγικό πράγμα. όταν εσύ το βλέπεις τόσο καθαρά αλλά ο άλλος δεν μπορεί.