Η φωτογραφία του Ισπανού Σάμουελ Αράντα βραβεύτηκε από την επιτροπή των World Press Photo ως η καλύτερη φωτογραφία της χρονιάς για το 2011.
Απεικονίζονται η Ζαΐντ Αλ Κουάς και η μητέρα του Φατιμά σε μία στάση που θυμίζει έντονα την Πιετά του Μιχαήλ Άγγελου με την Παναγία και τον Χριστό λίγο μετά την Αποκαθήλωση. Ο Ζαΐντ ένας 18χρονος φοιτητής ιατρικής εργάζονταν παράλληλα ως οδηγός ταξί για να πληρώσει τα δίδακτρα της σχολής του. Ζούσε μαζί την οικογένεια του κοντά στην πλατεία «Αλλαγής», στην Σάνα, την πρωτεύουσα της Υεμένης. Μαζί με χιλιάδες άλλους νέους βγήκε στους δρόμους, τον Οκτώβριο του 2011, κατά του προέδρου Αλί Αμπτουλάχ Σαλέχ στην υεμενική έκδοση της Αραβικής Άνοιξης.
Στις 15 Οκτωβρίου 2011 οι διαδηλώσεις δέχτηκαν επίθεση από τις κυβερνητικές δυνάμεις. Όταν έγινε διακοπή ρεύματος η μάνα του Ζαίντ θορυβήθηκε και επειδή ήξερε ότι ανάμεσα στους διαδηλωτές ήταν και ο γιός της, προσπάθησε να το βρεί. Τον αναζήτησε στο νοσοκομείο, καθώς είχε χτυπηθεί και στο παρελθόν. Η Φατιμά θυμάται: «Κοίταξα ανάμεσα στους νεκρούς και στους τραυματίες που ήταν ανάμεσα τους. Αναζήτησα τον γιο μου σε όλους τους χώρους και τελικά τον εντόπισα σε μία μικρή αίθουσα που δεν απείχε πολύ από το τζαμί. Δυσκολευόταν να αναπνεύσει και κατάλαβα ότι είχε πάθει ασφυξία από τα δακρυγόνα που είχαν ρίξει νωρίτερα. Για αυτό ακριβώς τον πήρα στην αγκαλιά μου και τον κράτησα πολύ κοντά μου. Δεν ήξερα την κατάσταση της υγείας του».
Η Φατιμά δεν παρατηρούσε τι γινόταν γύρω της, εάν υπήρχαν άλλοι άνθρωποι. Το μόνο που την ενδιέφερε ήταν ο γιός της. Ο κόσμος με ρωτούσε εάν έκλαψα όταν βρήκα τον γιο μου. Εάν έκλαιγα κάτω από την μπούρκα μου. Έκλαιγα, όχι επειδή ήμουν λυπημένη, αλλά επειδή τον βρήκα και επειδή θα μπορούσε να σωθεί. Η Φατιμά δεν αντιλήφθηκε τότε ότι κάποιος την είχε φωτογραφίσει. Κάποια στιγμή την πήρε τηλέφωνο η αδελφή της που ζει στα Εμιράτα και της είπε ότι ο γιος της είδε μία φωτογραφία που πιστεύει ότι ήταν ο Ζαΐντ και αυτή.
«Όταν είδα την φωτογραφία αυτή χάρηκα πολύ και πολύ περισσότερο όταν αργότερα κέρδισε ένα τόσο σημαντικό βραβείο. Με έκανε περήφανη. Περήφανη που είμαι γυναίκα, περήφανη που είμαι μητέρα, περήφανη που είμαι γυναίκα της Υεμένης. Ήμουν πολύ περήφανη που έκανε τον γύρο του κόσμου και την είχαν δει τόσα πολλά μάτια. Η μεγάλη μου χαρά είναι ότι η φωτογραφία επιλέχθηκε για το βραβείο από τους Δυτικούς». Η Φατιμά εξέφρασε την επιθυμία να γνωρίσει από κοντά τον φωτογράφο για να τον ευχαριστήσει. Πράγματι, ο Αράντα βρέθηκε τον Φεβρουάριο του 2012 ξανά στην Υεμένη, για να καλύψει τις προεδρικές εκλογές αυτή τη φορά, και επισκέφθηκε τους «πρωταγωνιστές» της βραβευμένης φωτογραφίας του, στο σπίτι τους. Η υποδοχή από την πολυμελή οικογένεια ήταν θερμή. Στην συνέχεια ο Αράντα, η Φατιμά και ο Ζαΐντ πήγαν ξανά στο σημείο όπου τους είχε απαθανατίσει και επανέλαβαν την λήψη. Αυτή τη φορά ο γιός στεκόταν στο πλευρό της μητέρας. Ο Ζαΐντ ανέφερε στον φωτογράφο ήθελε να πεθάνει και να γίνει μάρτυρας. Μετά τα επεισόδια παρέμεινε σε κώμα για δύο ημέρες και για νοσηλεία ένα μήνα. Ο ίδιος δήλωσε στο ΒΒC: «Η εικόνα εξηγεί τα πάντα: την αγάπη της μητέρας, τον πληγωμένο γιο και το τι έγινε στην χώρα μου εκείνη την περίοδο». «Φυσικά και θα πάω ξανά σε διαδηλώσεις, γιατί τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η διαφθορά παραμένει γύρω μας» λέει ο νεαρός διαδηλωτής.
Πηγή:mixanitouxronou
