Συντάκτης: Αιθεροβάμων
«Κάτω απ’ τις ράγες» του Μανόλη Αναγνωστάκη
Πέντε λογοτεχνικές βιβλιοπροτάσεις για το Ολοκαύτωμα
Η 27η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος. Η συγκεκριμένη ημέρα επιλέχθηκε επειδή στις 27 Ιανουαρίου του 1945 τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το Άουσβιτς-Μπιρκενάου, το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης του ναζιστικού καθεστώτος. Καθώς λοιπόν το Ολοκαύτωμα, ένα από τα πιο σοβαρά και καταστροφικά γεγονότα της ανθρώπινης Ιστορίας, σημάδεψε ανεξίτηλα και τη λογοτεχνία, αποφασίσαμε να σας παρουσιάσουμε πέντε αξιόλογα βιβλία σχετικά με αυτό!
Continue reading “Πέντε λογοτεχνικές βιβλιοπροτάσεις για το Ολοκαύτωμα”Ράλλης Κοψίδης: ο ταπεινός αγιογράφος και μαθητής του Κόντογλου που συνταίριαξε την Ελληνικότητα με τον Μοντερνισμό
Στο σημερινό μας αφιέρωμα σάς παρουσιάζουμε τη ζωή και το έργο ενός σημαντικού ζωγράφου και αγιογράφου της μεταπολεμικής Ελλάδας, τον Ράλλη Κοψίδη. Ο Κοψίδης, γεννημένος το 1929, ήταν Λημνιός καλλιτέχνης με καταγωγή από την Ανατολική Θράκη. Φοίτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Αλεξανδρουπόλεως και από το 1949 και για τέσσερα χρόνια σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο εργαστήριο του Ανδρέα Γεωργιάδη, εγκατέλειψε όμως τελικά τις σπουδές του. Από το 1953 έως το 1959 μαθήτευσε κοντά στον Φώτη Κόντογλου, ο οποίος εξελίχθηκε σε μέντορά του και τελικά συνεργάστηκαν στην εικονογράφηση εκκλησιών (π.χ. στην αγιογράφηση της Καπνικαρέας).
Continue reading “Ράλλης Κοψίδης: ο ταπεινός αγιογράφος και μαθητής του Κόντογλου που συνταίριαξε την Ελληνικότητα με τον Μοντερνισμό”Μικρασιατική Καταστροφή: Οι καλλιτέχνες του πόνου και του ξεριζωμού
Η Μικρασιατική Καταστροφή υπήρξε αδιαμφισβήτητα ένα ιστορικό γεγονός που σημάδεψε ανεξίτηλα την ελληνική αλλά και την παγκόσμια ιστορία. Όπως κάθε σημαντικό γεγονός, έτσι και εκείνη αποτυπώθηκε με γλαφυρότητα στα έργα τέχνης των καλλιτεχνών, ζωγράφων και γλυπτών, Μικρασιατών και μη, καλλιτεχνών που βίωσαν την καταστροφή και τον ξεριζωμό ή που συγκινήθηκαν από τις δραματικές συνέπειές της. Ακολουθούν ορισμένα χαρακτηριστικά έργα των δημιουργών αυτών.
Continue reading “Μικρασιατική Καταστροφή: Οι καλλιτέχνες του πόνου και του ξεριζωμού”Οι ζωγραφιές του «Μικρού Πρίγκιπα» δια χειρός Antoine de Saint-Exupéry
Με αφορμή τη γέννηση σαν σήμερα του “πατέρα” ενός από τα πιο αγαπημένα βιβλία μικρών και μεγάλων του «Μικρού Πρίγκιπα» σας παρουσιάζουμε σήμερα ένα ζωγραφικό αφιέρωμα στο αγαπημένο αυτό ανάγνωσμα που από το 1900 και εξής μιλάει στις ψυχές τόσων ανθρώπων.
Τον Απρίλιο του 1943, λίγο μετά την κυκλοφορία του βιβλίου, ο 43χρονος Saint-Exupéry έσπρωξε τα χειρόγραφα και τα σχέδια του Μικρού Πρίγκιπα σε μια καφέ χάρτινη σακούλα, δίνοντάς τα στη φίλη του Silvia Hamilton — «Θα ήθελα να σας δώσω κάτι υπέροχο», της είπε, «αλλά αυτό είναι το μόνο που έχω». — και αναχώρησε για το Αλγέρι ως στρατιωτικός πιλότος με την Ελεύθερη Γαλλική Αεροπορία. Ήταν οκτώ ετών πάνω από το όριο ηλικίας για πιλότους σε τέτοιες μοίρες, γι’ αυτό αιτήθηκε την εξαίρεσή του μέχρι που τελικά τού χορηγήθηκε από τον στρατηγό Ντουάιτ Αϊζενχάουερ. Στις 31 Ιουλίου 1944 έφυγε για μία αποστολή, από την οποία έμελλε να μην επιστρέψει ποτέ.
Continue reading “Οι ζωγραφιές του «Μικρού Πρίγκιπα» δια χειρός Antoine de Saint-Exupéry”«Νέο Νερό» του Σπύρου Λαζαρίδη
«Νέο Νερό»
Με τον χρόνο που έρχεται να γίνω φίλος,
μην είμαι μ’ εκείνον που έφυγε εχθρός.
Δύσκολο πηγάδι η μνήμη·
μαζί με το νέο νερό
συνάζονται και οι παλιές ευχές
αντανακλούν αγωνία και φθορά.
Αντέχουν οι ξερολιθιές,
τον καιρό που έρχεται και φεύγει,
ίδιες πάντα,
μα ανάμεσά τους;
Χλόη κι όχι ξερολιθιά ο έρωτάς μου,
φθαρτή ασπαίρουσα στιλπνάδα!
Και γι’ αυτόν λοιπόν πρέπει να ‘βρω χαϊμαλιά,
στη φωτογραφία εκείνου του καλοκαιριού να τα κρεμάσω
με σώματα γυμνά που υψωνόμασταν ως των δένδρων τις κορφές
κι ας ήμασταν στο χώμα ξαπλωμένοι.
Καλπάζει εντός μου η λήθη·
πρέπει οπωσδήποτε να βρίσκω συνεχώς
νέους τρόπους να θυμάμαι.
Σπύρος Λαζαρίδης, «Νέο Νερό» (από την ποιητική συλλογή: “Κατάστηθος ανέμων”), εκδόσεις Ζήτρος, Ελλάδα, 2021
Ακούστε το εδώ:
“Ριγολέττος”: η διασημότερη όπερα του Βέρντι ανοίγει την αυλαία του Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου
Πρόσφατα είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε το έργο “Ριγολέττος” στο Ηρώδειο, ένα έργο που θεωρείται μια από τις δημοφιλέστερες όπερες του ρεπερτορίου. Στο έργο αυτό, το οποίο πρωτοπαρουσιάστηκε πριν από 171 χρόνια στη Βενετία, ο Βέρντι αλλάζει σελίδα στη συνθετική του διαδρομή και παρουσιάζει μια σύνθεση με ξεκάθαρο στίγμα και αυξημένη διάθεση για πειραματισμό. Οι μεταπτώσεις ανάμεσα σε λυρικές και δραματικές σκηνές εξασφαλίζουν τη διαρκή ροή της υπόθεσης με μεγάλη ταχύτητα.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Η ιστορία μιλά για τον έρωτα της Τζίλντας, κόρης του καμπούρη αυλικού γελωτοποιού Ριγολέττου, για τον έκλυτο Δούκα της Μάντοβας, ο οποίος της παρουσιάζεται ως φτωχός φοιτητής. Προκειμένου να εκδικηθεί για τη χαμένη τιμή της κόρης του, ο Ριγολέττος καταστρώνει τη δολοφονία του Δούκα. Ανακαλύπτοντας τα σχέδια του πατέρα της, η Τζίλντα αποφασίζει να σώσει τον αγαπημένο της και να θυσιαστεί, παίρνοντας τη θέση του.
Continue reading ““Ριγολέττος”: η διασημότερη όπερα του Βέρντι ανοίγει την αυλαία του Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου”“Men”: ένα αλληγορικό θρίλερ για την τοξική αρρενωπότητα
Η ταινία “Men” από τα Studios A24 ήταν η πιο πρόσφατη κινηματογραφική μας επιλογή, την οποία και παρακολουθήσαμε σε ένα όμορφο αθηναϊκό θερινό σινεμά. Η ταινία αφηγείται την ιστορία της Χάρπερ. Η γυναίκα αυτή μετά από μια προσωπική τραγωδία που κόστισε τη ζωή του συντρόφου της, αποσύρεται στην αγγλική εξοχή για να συνέλθει. Όμως κάποιος άντρας κρυμμένος στο δάσος εμφανίζεται συχνά απειλώντας την ηρεμία της.
Continue reading ““Men”: ένα αλληγορικό θρίλερ για την τοξική αρρενωπότητα”«Η ιστορία ενός γάτου που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει»: ένα μοντέρνο παραμύθι για την οικολογική καταστροφή
Στο σημερινό μας αφιέρωμα επιλέξαμε να σας παρουσιάσουμε ένα πολυαγαπημένο βιβλίο μικρών και μεγάλων που μπορεί πλέον να χαρακτηριστεί και ως κλασικό. Ο λόγος για το μυθιστόρημα του Λούις Σεπούλβεδα, «Η ιστορία ενός γάτου που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει». Πρόκειται για ένα μοντέρνο παραμύθι που η εξέλιξή του γίνεται φανερή, στον αναγνώστη ήδη από τον τίτλο του. Το έργο αυτό θίγει σύγχρονα θέματα, όπως την καταστροφή του περιβάλλοντος. Ο ίδιος ο συγγραφέας το αφιέρωσε στα παιδιά του, στο Αμβούργο και στον γάτο Ζορμπά, τιμώντας έτσι τον Καζαντζάκη τον οποίο θαυμάζει.
Η Κενγκά, ένας άτυχος γλάρος, πέφτει θύμα της ‘μαύρης μάστιγας’, μιας ουσίας μαύρης και λιπαρής με την οποία είχαν μολύνει τη θάλασσα κάποια πετρελαιοφόρα, και πεθαίνει. Λίγο πριν πεθάνει γεννάει ένα αυγό το οποίο εμπιστεύεται σ’ ένα “γάτο μαύρο και πελώριο και χοντρό” που ακούει στο όνομα Ζορμπάς και από τον οποίο ζητά να μάθει στον μικρό γλάρο, που θα βγει από το αυγό, πώς να πετάει. Και παρόλο που ο Ζορμπάς είναι γάτος και δεν έχει ιδέα για το πώς να φέρει εις πέρας αυτή την παράξενη αποστολή, συμφωνεί και αποδέχεται την ευθύνη. Ο Ζορμπάς και ο μικρός γλάρος, η Καλότυχη, δεν ανήκουν στο ίδιο είδος αλλά παρόλα αυτά καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια πολύ όμορφη σχέση. Στον κόσμο αυτού του βιβλίου, ο κίνδυνος φέρνει κοντά δύο διαφορετικά πλάσματα και οι αντιξοότητες τα δένουν.
Continue reading “«Η ιστορία ενός γάτου που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει»: ένα μοντέρνο παραμύθι για την οικολογική καταστροφή”