Συρανό ντε Μπερζεράκ του Εντμόν Ροστάν

Ο συγγραφέας

Το θεατρικό έργο φέρει την υπογραφή του Εντμόν Ροστάν. Υπήρξε Γάλλος ποιητής και δραματουργός. Τα ρομαντικά έργα του Ροστάν έρχονται σε αντιπαράθεση με το νατουραλιστικό θέατρο, δημοφιλές κατά τα τέλη του 19ου αιώνα.

Το έργο

Ο Συρανό Ντε Μπερζεράκ διάσημος ξιφομάχος, στρατιώτης και ποιητής του 17ου αιώνα, είναι επίσης γνωστός για τη μεγάλη του μύτη, για την οποία συχνά αυτοσαρκάζεται.

Ο Συρανό ερωτεύεται την ξαδέλφη του Ρωξάνη, αλλά όταν εκείνη του αποκαλύπτει τον έρωτά της για τον γοητευτικό στρατιωτικό Κριστιάν Ντε Νεβιλέτ, διαπιστώνει ότι δεν έχει καμιά ελπίδα. Ο Κριστιάν τρέφει επίσης συναισθήματα για τη Ρωξάνη, αλλά δεν μπορεί να τα εξωτερικεύσει. Ζητά τότε την βοήθεια από το Συρανό, ο οποίος συμφωνεί να γράψει εκείνος ποιήματα αγάπης για τη Ρωξάνη με την υπογραφή του Κριστιάν. Αργότερα ο Κριστιάν αποδασίζει ότι δε χρειάζεται τη βοήθεια του Συρανό κι αποφασίζει να της μιλήσει αυτοπροσώπως, αλλά αποτυγχάνει.

Ο Συρανό κρύβεται στους θάμνους κάτω από το μπαλκόνι της κοπέλας και μιμούμενος τη φωνή του Κριστιάν κι εντυπωσιάζει την κοπέλα. Ο υπερόπτης Ντε Γκις είναι επίσης ερωτευμένος με την Ρωξάνη και της ζητάει να τον παντρευτεί, αλλά ο Συρανό βοηθά την κοπέλα να παντρευτεί τον Κριστιάν. Ο Ντε Γκις θυμώνει με το γεγονός και στέλνει τον Κριστιάν στον πόλεμο, πριν το ζευγάρι περάσει μαζί την νύχτα του γάμου. Ο Συρανό ακολουθεί τον Κριστιάν στον πόλεμο για να τον προστατεύσει και συνεχίζει να γράφει ποιήματα προς την Ρωξάνη για λογαριασμό του.

Η Ρωξάνη επισκέπτεται τον Κριστιάν στον πόλεμο και του αποκαλύπτει ότι πλέον είναι ερωτευμένη μαζί του λόγω όλων όσων της γράφει κι ότι θα ήταν ερωτευμένη μαζί του ακόμη κι αν ήταν άσχημος. Ο Κριστιάν τότε διαπιστώνει ότι η κοπέλα είναι ερωτευμένη στην πραγματικότητα με τον Συρανό κι όχι με εκείνον. Τότε ζητά από τον Συρανό να πει την αλήθεια στη Ρωξάνη και να την βάλουν να επιλέξει μεταξύ τους. Αλλά στη συνέχεια ο Κριστιάν σκοτώνεται στον πόλεμο κι ο ποιητής αποφασίζει να κρατήσει το μυστικό του.

Σχολιασμός του έργου

Ο «Συρανό», η έμμετρη ηρωική κωμωδία του Εντμόντ Ροστάν, γραμμένη το 1897, είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά και δημοφιλή έργα του παγκόσμιου δραματολογίου.Ο συγγραφέας με τον «Συρανό» προτείνει μια ερωτική παραμυθένια απόδραση από ένα κόσμο κουρασμένο, αντι-ποιητικό και σοβαροφανή. Ο ήρωας του αντισυμβατικός, ονειροπόλος και ριψοκίνδυνος, με πνεύμα ελεύθερο και σπινθηροβόλο μας ταξιδεύει με χιούμορ και ρομαντική διάθεση σε ένα ταξίδι ερωτικό.Ο ήρωας του έργου ο Συρανό είναι ένας ποιητής αλλά και σπουδαίος ηθοποιός . Μοναδικός στην τέχνη της ποίησης και της υπόκρισης γοητεύει με την ποιητική του μαεστρία που αναβλύζει αβίαστα από μέσα του, γεμάτος  πάθος για ζωή και έρωτα.Το έργο έχει την μαγική δύναμη να μας συγκινεί, να μας χαροποιεί, να μας οδηγεί βαθιά στον πυρήνα του ποιητικού μας εαυτού και τελικά να μας αναστατώνει. Το ίδιο διαπιστώσαμε να συμβαίνει στις παραστάσεις με τους  θεατές που παρακολουθώντας τον εξαίσιο έμμετρο λόγο του έργου και την αφήγηση της περιπέτειας  του Συρανό γοητεύονται, διασκεδάζουν και συγκινούνται βαθιά.Ο «Συρανό» είναι ένα έργο γενναιόδωρο, που με την συγγραφική του δεξιοτεχνία αναζωογονεί την επιθυμία για ζωή, για περιπέτεια και για έρωτα, κάτι που πάντα θα έχουμε ανάγκη για να υπάρξουμε αληθινά.

Γιάννης Κακλέας, Σκηνοθέτης

Ποιος ήταν ο Συρανό ντε Μπερζεράκ;

Ο Συρανό ντε Μπερζεράκ υπήρξε Γάλλος συγγραφέας και δραματουργός.

Από οικογένεια μικροευγενών, κατατάχτηκε στον στρατό και πληγώθηκε σοβαρά στην πολιορκία του Αράς. Παρακολούθησε μετά την διδασκαλία του φιλοσόφου Πιερ Γκασσεντί και έγινε ένα esprit fort, ένας ελευθεριάζων δηλαδή ως προς τα φρονήματα, όσο ήταν ελευθεριάζων και ως προς τα ήθη.

Σχετίστηκε στο Παρίσι με ένα κύκλο ομοφρόνων του θορυβοποιών, απέκτησε φήμη δεινού μονομάχου και σε διάστημα έξι ετών έγραψε τα έργα του. Η κωμωδία του Ο εμπαιζόμενος σχολαστικός δεν είχε επιτυχία στη σκηνή, επειδή ήταν αντίθετη στην περί δράματος άποψη της εποχής, ο Μολιέρος όμως «δανείστηκε» δύο σκηνές της για τις Fourberies de Scapin (Κατεργαριές του Σκαπίνου). Η τραγωδία του Ο θάνατος της Αγριππίνας παίχτηκε μόνο μια φορά το 1640 κι αμέσως απαγορεύτηκε λόγω των αθεϊστικών της κηρυγμάτων. Στον Άλλο Κόσμο περιγράφονται ταξίδια του Συρανό στις αυτοκρατορίες της Σελήνης και του Ήλιου : τα αθεϊστικά κηρύγματα εξακολουθούν και όλα είναι διαφορετικά απ’ ό,τι είναι στον δικό μας κόσμο.

Ο Συρανό πέθανε από ατύχημα στα τριάντα έξι του χρόνια.

Επηρεασμένος πιθανώς από την Ουτοπία του Τόμας Μορ, ο Συρανό επηρέασε με την σειρά του τους συγγραφείς έργων ουτοπικής φαντασίας, αρχίζοντας από τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ του Τζόναθαν Σουίφτ και φθάνοντας στον Γενναίο, νέο κόσμο του Άλντους Χάξλεϋ.