Το ημερολόγιο δείχνει 26 Απριλίου 1986, ξημερώματα Σαββάτου στο Τσέρνομπιλ της σημερινής Ουκρανίας και πρώην σοβιετικής ένωσης, όταν σημειώθηκε έκρηξη στον πυρηνικό αντιδραστήρα 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας της πόλης. Ένα ατύχημα που έμελε να προκαλέσει τον θάνατο δεκάδων ανθρώπων και να επηρεάσει τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων.
Με αυτό το τραγικό γεγονός ήρθαν αντιμέτωποι οι τηλεθεατές της HBO, όταν τον Μάιο του 2019 προβλήθηκε στις ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο και Ιρλανδία η μίνι σειρά 5 επεισοδίων, πουπου δημιουργήθηκε και γράφτηκε από τον Γκρεγκ Μάζιν και σκηνοθετήθηκε από τον Γιόχαν Ρενκ, “Τσέρνομπιλ”, που γρήγορα αγαπήθηκε από κριτικούς και κοινό.
Η σειρά ακολουθεί τα γεγονότα από την ώρα της έκρηξης (01:26 ώρα Μόσχας), από την οποία διασκορπίζονται στο έδαφος υπέρθερμα κομμάτια γραφίτη και απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα μεγάλες ποσότητες ραδιενεργών ουσιών. Λίγα χιλιόμετρα μακριά βρίσκεται η πόλη Pripyat με δεκάδες ανθρώπους να παρακολουθούν εντυπωσιασμένοι τον πολύχρωμο ουρανό, χωρίς να γνωρίζουν πως τα εντυπωσιακά αυτά χρώματα προέρχονται από ιονίζουσα ακτινοβολία, θεωρώντας ότι πρόκειται για ένα απλό ατύχημα, εύκολα διαχειρίσιμοτην πυρκαγιά που έχει ξεσπάσει λίγο μετά τον κρότο της έκρηξης. Η άγνοια αυτή παραμένει για αρκετές ημέρες, καθώς η κυβέρνηση προσπαθεί να συγκαλύψει το ατύχημα και να μην εκθέσει το μέγεθος του προβλήματος.
Υπεύθυνοι στην αντιμετώπιση της καταστροφής ορίζονται ο επιστήμονας και επικεφαλής της επιτροπής, Valery Legasov (Jared Harris) και ο Boris Shcherbina (Stellan Skarsgård), αντιπρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου. Στην επιτροπή συμμετέχει και μια ακόμη επιστήμονας πυρηνικής φυσικής η Ulana Khomyuk (Emily Watson). Ο χαρακτήρας της Khomyuk είναι ο μοναδικός φανταστικός χαρακτήρας από τους τρεις στη σειρά, καθώς δημιουργήθηκε για να εκπροσωπήσει όλους τους επιστήμονες που δούλεψαν και συνεργάστηκαν, ώστε να δοθούν λύσεις στο πρόβλημα αλλά και να αποφευχθεί μια χειρότερη καταστροφή. Στην αποκατάσταση της περιοχής βοηθούν άντρες που χρειάστηκε να βουτήξουν σε ραδιενεργά ύδατα, ανθρακωρύχοι και πολλοί εθελοντές ώστε να καλυφθεί ο πυρήνας και να σταματήσουν τα πυρηνικά υλικά να βρίσκονται εκτεθειμένα. Λίγο μετά την καταστροφή εφαρμόζεται η ζώνη αποκλεισμού του Chernobyl, με την πιο επικίνδυνη ζώνη να έχει ακτίνα 30 χιλιομέτρων και περισσότεροι από 350.000 άνθρωποι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους, έχοντας υπόψιν ότι πρόκειται για ένα προληπτικό μέτρο και θα μπορούσαν να επιστρέψουν μετά το πέρας λίγων ωρών.
Παράλληλα, παρακολουθούμε και την ιστορία του Vasily Ignatenko (Adam Nagaitis) ενός πυροσβέστη που εργάζονταν εκείνο το βράδυ στην κατάσβεση της πυρκαγιάς στο εργοστάσιο του Chernobyl, αλλά και της εγκυμονούσας γυναίκας του Lyudmilla (Jessie Buckley). Οι δυο τους αποτελούν πραγματικό ζευγάρι. Ο Ignatesko αποτελούσε έναν από τους 18 πυροσβέστες που υπέφεραν και έχασαν τη ζωή τους, εξαιτίας της έκθεσής τους στα υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας.
Και κάυω από όλες αυτές τις συνθήκες, η σειρά αποπειράται να αναζητήσει τους αληθινούς υπαίτιους εκείνης της βραδιάς, που κατέληξε σε παγκόσμια τραγωδία.
Το «Chernobyl» δεν μας υπενθυμίζει απλώς ότι ο κίνδυνος του πυρηνικού ολέθρου είναι πάντα εδώ, σχεδόν τριάντα πέντε χρόνια μετά το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα της ιστορίας. Ούτε στιγματίζει αδρά μονάχα τις πολιτικές ευθύνες και τα παιχνίδια εξουσίας σε βάρος των ανθρώπων από τους ισχυρούς της γης. Το «Chernobyl» εγγράφεται στο συλλογικό υποσυνείδητο ως το σημείο αναφοράς για τη διαρκή επαγρύπνηση που απαιτείται, για να μην επαναληφθεί κάτι παρόμοιο. Είναι ακόμη, ένα αιχμηρό σχόλιο πάνω στην χειραγώγηση της αλήθειας από την εξουσία. Δεν αποτελεί απλώς ένα τηλεοπτικό αριστούργημα, που ήδη έχει καταταχτεί στο κορυφαίο σίριαλ από καταβολής της τηλεόρασης. Είναι μια σειρά που διδάσκει ευθύνη και ανθρωπιά.
Πηγές
Η αριστουργηματική σειρά «Chernobyl» σε 650 λέξεις
