Κράτα τους λεπτοδείκτες
ανάμεσά τους να περάσουμε
στην άλλη πλευρά.
Οι νύχτες βάρυναν κι άλλο
κι όλο σκοντάφτουμε σε όνειρα
που βρίσκουμε πεταμένα
στο πλάι του κρεβατιού
Εμείς έχουμε δει όμως
το χρόνο να ματώνει
έχουμε δει πως υπάρχει
κάπου και για αυτόν
λίγος θάνατος
Κράτα τους λεπτοδείκτες
με όση δύναμη σου απέμεινε
και με το σήμα μου
θέλω να φτύσεις τις τρεις θλιβερές διαστάσεις τους
και με ένα σάλτο
να ξεχυθείς στο άγριο κενό
Και όταν όλα τελειώσουν
υπόσχομαι να μη σε ρωτήσω ποτέ
ποιος τους έβαλε εκεί
αυτούς
τους καταραμένους λεπτοδείκτες
Από την συλλογή «σταγόνες», Τζίμης Τσοκαράς, εκδόσεις foad
Ακούστε το εδώ:
