Ρωξάνη Γιάννου: Όταν το τραύμα συνάντησε την τέχνη και η εικαστική έκθεση “ΤΡΑΥΜΑΤΑ: το πιο ΒΑΘΥ σου ΤΡΑΥΜΑ”

Με αφορμή τη συμμετοχή της στην ομαδική εικαστική έκθεση με τίτλο “Τραύματα: το πιο ΒΑΘΥ σου ΤΡΑΥΜΑ”, που διοργανώνεται από το Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών, συνομιλούμε με την εικαστικό Ρωξάνη Γιάννου.

Continue reading “Ρωξάνη Γιάννου: Όταν το τραύμα συνάντησε την τέχνη και η εικαστική έκθεση “ΤΡΑΥΜΑΤΑ: το πιο ΒΑΘΥ σου ΤΡΑΥΜΑ””

Ο Γιάγκος Πλατής «σήμερα είπε να μας μιλήσει»

Αυτό το Σάββατο, αυτόν τον μήνα θα γνωρίσουμε έναν νέο ποιητή. Ο Γιάγκος Πλατής γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει κοινωνιολογία στο Πάντειο. Είναι μουσικός και αρθρογράφος. Από μικρός άρχισε να γράφει στίχους, ιστορίες και κείμενα. Αγαπάει τα ταξίδια, το σινεμά, το διάβασμα και όλα αυτά που κρύβουν τις απολαύσεις των μικρών στιγμών. Η πρώτη του ποιητική συλλογή ήρθε σαν επιστέγασμα όλων αυτών κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος. Είναι ένα σύνολο κειμένων και συγκεκριμένα πεζών, τραγουδιών και ποιημάτων. Πρόκειται για μια ημερολογιακού τύπου ποιητική συλλογή που αναφέρεται σε ιστορίες που έχουμε όλοι βιώσει. Ένα βιβλίο που μιλάει για τις ηλιόλουστες και τις συννεφιασμένες μέρες της ζωής, για τον έρωτα και τον θάνατο, αλλά και για τη μουσική που κρύβει ο καθένας μέσα του. Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε:

Ζώντας σε ένα περιβάλλον που απαιτεί συνεχόμενα να είμαστε υποκριτικά γελαστοί και να βιαζόμαστε ασθμαίνοντας νωχελικά και κουρασμένα, ξεχνάμε όλα αυτά που μας έχουν σημαδεύσει, μας έχουν καθορίσει και δεν τα κοιτάμε κατάματα. Αφήνουμε στην άκρη όλα αυτά που τη νύχτα δε μας αφήνουν να κοιμηθούμε ήρεμα. Όλα αυτά που βγαίνουν στην επιφάνεια όταν ακούμε μια ζεστή μελωδία ή όταν αισθανόμαστε το άδικο γύρω μας και προτιμάμε να το καταπιούμε και να κάνουμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Οι σκόρπιες λέξεις εδώ μέσα μιλάνε για εκείνη την πλευρά της ζωής που περνώντας από τις όχθες της, βγαίνουμε πιο δυνατοί και ελεύθεροι. Αυτά τα κείμενα μιλάνε για την απώλεια, τη θλίψη, την οργή, τη μοναξιά, τον αποχωρισμό. Μιλάνε όμως και για την αγάπη, τη φιλία, τον έρωτα, την εσωτερική δύναμη και για το φως που έρχεται όταν περνάμε από το σκοτάδι. Για εκείνο το φωτάκι που αναβοσβήνει στην άκρη του τούνελ… Είναι μικρά κομμάτια του παζλ ενός προσωπικού μύθου.

Για να τον γνωρίσουμε, όμως, καλύτερα τον καλέσαμε να απαντήσεις στις ερωτήσεις μας:

  • Από ποια ηλικία ασχολείστε με την ποίηση είτε διαβάζοντας είτε γράφοντας;
  • Άρχισα να γράφω και να διαβάζω κάπου στο γυμνάσιο. Κατά τη διάρκεια, βέβαια, των φοιτητικών μου χρόνων, μπήκα πιο βαθιά στον χώρο της ανάγνωσης και οι ορίζοντές μου άνοιξαν διάπλατα.
  • Μπορείτε με πέντε επίθετα να χαρακτηρίσετε την ποιητική σας συλλογή;
  • Φωτεινή, σκοτεινή, αστική, εσωτερική, λυρική
  • Ποιο ήταν το κίνητρο συγγραφής και δημοσίευσης της ποιητικής σας συλλογής;
  • Το κίνητρο της συγγραφής πηγάζει από μια ενδόμυχη επιθυμία έκφρασης. Αυτή η επιθυμία κινείται δυναμικά και πρέπει οπωσδήποτε να βγει! Το κίνητρο της δημοσίευσης, από την άλλη, ήταν έντονα συναισθηματικό, καθώς ήθελα να στείλω τα δικά μου μηνύματα για τη ζωή με τον δικό μου τρόπο.
  • Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας;
  • Μεγάλο ρόλο παίζουν τα βιώματα, τα οποία δε χρησιμοποιούνται πάντα αυτούσια και σίγουρα δεν είναι πάντα δικά μου. Επίσης, όσο ο καιρός περνάει, συμπεραίνω πόσο σημαντική είναι και η σχέση με τον εαυτό μου στο γράψιμο. Από κει και πέρα, έχω πιάσει τον εαυτό μου να εμπνέεται από οτιδήποτε παρατηρώ στην καθημερινότητα, όπως ένα πουλί που πετάει, τα σημεία της πόλης ή η θάλασσα.
  • Ποιοι είναι οι λογοτέχνες ή εν γένει οι άνθρωποι που θαυμάζετε και λειτουργούν σαν πρότυπο για εσάς;
  • Οι λογοτέχνες είναι πάρα πολλοί. Μου αρέσουν οι καταραμένοι ποιητές, η γενιά των μπιτ, αλλά και καινούριοι συγγραφείς όπως ο Ισιγκούρο ή η Ρόουλινγκ. Θεωρώ τον Καβάφη ως την επιτομή του ποιητικού οργασμού και του απλού συνοψισμού της ζωής. Γενικότερα, νομίζω ότι θαυμάζω τους ανθρώπους που έρχονται αντιμέτωποι με τον εαυτό τους, παραδέχονται τα λάθη τους, συγχωρούν αλλά δεν ξεχνούν, καταλαβαίνουν και ακούν πολύ περισσότερο από ό, τι κρίνουν και προσπαθούν στη ζωή που διανύουμε να προσφέρουν έστω μια μικροσκοπική ψηφίδα στο πελώριο ψηφιδωτό του χωροχρόνου.
  • Συμφωνείτε με την φράση του Έλιοτ: «Οι ανώριμοι ποιητές μιμούνται. Οι ώριμοι ποιητές κλέβουν. Οι κακοί ποιητές κακοποιούν αυτό που παίρνουν. Οι καλοί ποιητές το κάνουν είτε καλύτερο είτε, τουλάχιστον, διαφορετικό. Ο καλός ποιητής μετατρέπει τη λεία του σε ολοκληρωμένο συναίσθημα, το οποίο είναι μοναδικό,  και τελείως διαφορετικό από το πρωτότυπο.»; Σε ποια κατηγορία θα εντάσσατε αυτήν την στιγμή τον εαυτό σας;
  • Σπουδαίος ο Έλιοτ! Εξαιρετική ερώτηση! Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορώ να εντάξω τον εαυτό μου σε κάποια κατηγορία. Γράφω όπως νιώθω και φυσικά η ωρίμανση και η εξέλιξη δε σταματούν ποτέ. Έχω πολλά να μάθω, να γράψω, να πετάξω και να διαβάσω ακόμα… Σχετικά με τις κατηγορίες, πάντως, θέλω να προσθέσω ότι η ποίηση βρίσκεται και στις παύσεις, τα σημεία στίξης και τις σιωπές που εννοούνται ανάμεσα στις μελωδικές γραμμές και τις εικόνες που δημιουργούν οι λέξεις. Επίσης, δεν υπάρχει παρθενογένεση και πάνω σε αυτό προτείνω τα βιβλία του Kleon Austin σε όποιον δεν τα έχει διαβάσει! Πέραν αυτών, δε μου αρέσει όταν ένα ποίημα μου βγάζει μια επιτηδευμένη διάθεση ή έχει απλοϊκή μορφή, αλλά και πάλι όλα αυτά είναι υποκειμενικά. Αναμφίβολα, όμως, το μεγαλείο και η ομορφιά βρίσκεται στην απλότητα. Άλλο το απλό και άλλο το απλοϊκό.
  • Πώς είναι το ελληνικό ποιητικό τοπίο για τους νέους λογοτέχνες;
  • Θα απαντήσω με μια φράση ενός αγαπημένου μου μουσικού, του Κωνσταντίνου Βήτα. «Η ποίηση δε μας γυρίζει ποτέ την πλάτη, τρέφεται από τη ζωή των ανθρώπων που είναι γεμάτη πόνο, δυσκολίες, συγκρούσεις και χαρές».
  • Αν μπορούσατε να ζούσατε σε ένα ποίημα, ποιο θα επιλέγατε και για ποιο λόγο;
  • Θα ζούσα στο «Αν» του Κίπλινγκ γιατί με γεμίζει δύναμη, σε όλα τα ποιήματα του Καβάφη γιατί είναι μικρές ψυχογραφικές σοφίες της ζωής και στην πιο όμορφη θάλασσα του Ναζίμ Xικμέτ γιατί μου χαρίζει ελπίδα!
  • Πώς οραματίζεστε το λογοτεχνικό σας μέλλον;
  • Θέλω να κάνω πολλά ακόμα! Θέλω να γράψω και να μιλήσω για τον κόσμο αλλά και να δημιουργήσω καινούριους, αν μπορώ να το πω έτσι… Θέλω η γραφή μου να γίνεται όλο και πιο λιτή και περιεκτική. «Μια μέρα θα βρω τις σωστές λέξεις και θα είναι απλές», Τζακ Κέρουακ.
  • Τι συμβουλή θα δίνατε στους αναγνώστες της συλλογής σας; Πώς πρέπει να την προσεγγίσουν;
  • Δε θα τους έδινα καμία συμβουλή! Ας την προσεγγίσει ο καθένας όπως νομίζει.

Μπορείτε να προμηθευτείτε την συλλογή του από τη σελίδα του Οσελότου (www.ocelotos.gr) – βρίσκεται στην κατηγορία “Ποίηση”. Μπορείτε να διαβάσετε και λίγες σελίδες σε ένα μικρό funzine που υπάρχει, ώστε να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται.
Μπορείτε να το βρείτε στα εξής σημεία:

  • Οσελότος (Αθήνα, Ιωάννινα)
  • Ιανός (Αθήνα, Θεσσαλονίκη)
  • Πρωτοπορία (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα)
  • Πολιτεία (Αθήνα)
  • Ευριπίδης (Χαλάνδρι)
  • Ψαράς (Θεσσαλονίκη)
  • Τζανακάκης (Αθήνα)
  • Σίμος (Αθήνα)
  • Παιάν (Αθήνα)
  • Αποσπερίτης (Ναύπλιο)
  • Βιβλιονέτ (ηλεκτρονικά)
  • Μετά από προσωπική παραγγελία, μπορείτε να το προμηθευτείτε από οποιοδήποτε φυσικό ή ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο επιθυμείτε.

Ο πρόεδρος του Κύκλου Ελλήνων Λογοτεχνών Δικαστών μιλά στον δρόμο της Ποίησης

Σύντομο Βιογραφικό

Ὁ Δημήτρης Ὀρφανίδης γεννήθηκε στὴν Θεσσαλονίκη τὸ 1964. Μετὰ ἀπὸ δικηγορία εἰσῆλθε στὸ Δικαστικὸ Σῶμα τὸ 1995. Σήμερα φέρει τὸν βαθμὸ τοῦ Ἐφέτη. Ἔχει ἐκπονήσει μεταπτυχιακὴ ἐργασία καὶ διδακτορικὴ διατριβὴ στὴν Γερμανία στὸ Ἐργατικὸ Δίκαιο. Ἐκπροσώπησε τὴν Ἑλλάδα στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση στὸν τομέα τοῦ Οὐσιαστικοῦ Ποινικοῦ Δικαίου. Ἀπὸ τὸ 2004 ἕως σήμερα ἔχει δημοσιεύσει στὸν νομικὀ τύπο 19 ἄρθρα στοὺς τομεῖς τοῦ Ἐργατικοῦ, Συνταγματικοῦ, Ἑνωσιακοῦ καὶ Ἰατρικοῦ Δικαίου, ένῶ ἐπίκειται ἡ δημοσίευση ἑνὸς ἀκόμη στὸν Τομέα τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου στὸ πλαίσιο συλλογικῆς ἔκδοσης τῆς Ἑταιρείας Νομικών Βορείου Ἑλλάδος. Ἐπίκειται δὲ ἡ ἔκδοση νομικῆς μελέτης του μὲ τίτλο «Ἡ Κοινωνικὴ Ἀρχὴ καὶ ἡ Δεσμευτικότητά της στὶς Ἔννομες Τάξεις τῆς Παγκοσμιοποίησης ». Διδάσκει στὴν ΕΣΔΙ ἀπὸ τὸ 2014 ἕως σήμερα.

Ποιήματά του ἔχουν βραβευθεῖ σὲ ποιητικοὺς διαγωνισμοὺς καὶ ἔχουν δημοσιευθεῖ στὴν Μεγάλη Ἐγκυκλοπαίδεια τῆς Νέας Ἑλληνικῆς Λογοτεχνίας Χάρη Πάτση τὸ 2014, 2015 καὶ 2017. Ἔχει ἐκδώσει τὸ 2014, στὶς Ἐπίλεκτες Ψηφιακὲς Ἐκδόσεις «24grammata» καὶ σὲ ἔντυπη αὐτοέκδοση τὴν ποιητικὴ συλλογὴ «Δασυνόμενον Ἔψιλον», ἐνῶ ἐπίκειται ἡ ἔκδοση τοῦ δοκιμίου του « Ὁ 21ος Αἰώνας τοῦ Κ.Π.Καβάφη – Μία Discipline De Vie ».

Μιλᾶ ἀγγλικά, γερμανικά, γαλλικὰ καὶ ρωσικά.

Η συνέντευξη έλαβε χώρα ενόψει της κυκλοφορίας του ανθολογίου «Εν αμφιβολία ποιητές» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής λόγω της ιδιότητας του κ. Ορφανίδη ως προέδρου του Κύκλου Ελλήνων Λογοτεχνών Δικαστών.

1.- Μιλήστε μας με λίγα λόγια για τον Κύκλο Ελλήνων Λογοτεχνών Δικαστών.
Πώς προέκυψε η σύλληψη του; Ποιες είναι οι δράσεις του και τι είναι αυτό
που συνέχει τα μέλη του;


Ο Κύκλος Ελλήνων Λογοτεχνών Δικαστών [ΚΕΛΔ] είναι το μοναδικό σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο, αν όχι και παγκοσμίως, λογοτεχνικό σωματείο, του οποίου τα μέλη είναι δικαστές και εισαγγελείς όλων των κλάδων και βαθμίδων, εν ενεργεία και συνταξιούχων, οι οποίοι είναι οι ίδιοι ποιητές και λογοτέχνες. Υπήρξε ιδέα του Εφέτη Αθηνών κ. Αντωνίου Μελισσσινού, ο οποίος μου την γνωστοποίησε και εγώ την μετέφερα σε άλλους συναδέλφους, οι οποίοι απαρτίζουν και το ΔΣ του ΚΕΛΔ σήμερα. Γενική Γραμματέας αυτού είναι η Εφέτης Αθηνών κ. Σοφία Λιγνού, Αντιπρόεδρος ο Εισαγγελέας Εφετών κ. Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος, Έφορος ο επί τιμή Ειρηνοδίκης κ. Βασίλειος Παπακώστας, Ταμίας η επί τιμή Πταισματοδίκης κ. Λίτσα Καποπούλου, Κοσμήτορας ο κ. Μελισσινός, Μέλος ο Εφέτης Αθηνών κ. Αθανάσιος Νικολόπουλος και Πρόεδρος ο υποφαινόμενος. Ο ΚΕΛΔ δραστηριοποιείται από τον Μάιο του 2018 και έχει μέχρι σήμερα διοργανώσει σχεδόν τριάντα (30) εκδηλώσεις και προβεί σε πολιτιστικές πρωτοβουλίες, εμβληματικότερες των οποίων είναι: Δύο λογοτεχνικοί διαγωνισμοί Νέων Κρατουμένων Καταστήματος Αυλώνα, ενώ, διοργανώνουμε τώρα τον τρίτο, λογοτεχνικός διαγωνισμός για τα τέκνα των συναδέλφων, ο οποίος θα ανακοινωθεί σύντομα, η μεγάλη εκδήλωση στην Παλαιά Βουλή, στις 17.3.2019, για τους Φιλέλληνες Ποιητές και Λογοτέχνες, όπου η Ελληνική Πολιτεία-μέσω του ΚΕΛΔ-τίμησε για πρώτη φορά τη Δημοκρατία της Αϊτής, την πρώτη χώρα που αναγνώρισε την ανεξαρτησία της Ελλάδος, το 1823. Τον Απρίλιο του 2019 μεταβήκαμε στο Κίεβο, στη Σχολή Νέας Ελληνικής Γλώσσας, όπου ο υποφαινόμενος έδωσε διάλεξη για τον Καβάφη και τον Ελύτη. Αν δεν είχε εγκύψει η πανδημία, το 2020 θα είχαμε μεταβεί, κατόπιν σχετικών προσκλήσεων, στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, στο πλαίσιο ημερίδος με θέμα «Δίκαιο και Λογοτεχνία», καθώς και στην Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών στη Γρανάδα, στο πλαίσιο εκδηλώσεως για τον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης και σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Γραμμάτων και Τεχνών Θεσσαλίας, με τήρηση όλων των απαραιτήτων μέτρων ασφαλείας και προ του δεύτερου κύματος της πανδημίας, διοργανώσαμε λογοτεχνικό συμπόσιο στη Λάρισα τον Οκτώβριο του 2020. Μπορεί κανείς να επισκεφθεί την ιστοσελίδα μας και να πληροφορηθεί αναλυτικότερα τη δραστηριότητά μας [www.keld.gr]. Πρέπει δε να σας πω ότι ο ΚΕΛΔ έχει μέσα σε τρία μόλις χρόνια δράσεως εκδώσει και δύο ανθολόγια ποίησης και πεζογραφίας, με δείγματα γραφής των μελών του. Το πρώτο φέρει τίτλο «Ποιητική Αδεία» εκδόσεις Ανάτυπο και το δεύτερο, άρτι εκδοθέν, «Εν αμφιβολία ποιητές», εκδόσεις Ελκυστής. Επίτιμα μέλη μας είναι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μάνης κ.κ. Χρυσόστομος Γ΄, ο Βασίλης Βασιλικός και ο Τίτος Πατρίκιος. Αυτό που συνέχει τα μέλη μας είναι η έγνοια για τη γλώσσα μας και για τον πολιτισμό μας και την ιστορία μας.

2.- Από ποια ηλικία ξεκινήσατε την λογοτεχνική παραγωγή και με ποια αφορμή;
Τι σας δίνει έμπνευση;

Τα πρώτα παιδαριώδη ποιητικά μου σκαριφήματα ανάγονται στην ηλικία των οκτώ περίπου ετών, τα πρωτόλειά μου αρχές με μέσα εφηβείας. Έχω ανάγκη να γράφω. Αυτό μόνο ξέρω και λέω. Έμπνευση μου δίνει η συνείδηση.

3.- Λογοτεχνία και δίκαιο. Νομίζω είστε η απόδειξη πως οι έννοιες αυτές δεν
είναι αντίρροπες. Ποια είναι, για εσάς, η κοινή συνισταμένη τους;

Κοινή συνισταμένη δικαίου και λογοτεχνίας είναι η δικαιοσύνη ή η συνείδηση αν προτιμάτε.

4.- Ποια είναι η ταυτότητα που σας καθορίζει περισσότερο αυτή του δικαστικού
λειτουργού ή αυτή του λογοτέχνη και για ποιο λόγο;

Προσπαθώ να με καθορίζει η ταυτότητα του ανθρώπου. Αυτό, αν το καταφέρνω, επιτυγχάνω και ως δικαστής και ως ποιητής.

5.- Ο Νίκος Εγγονόπουλος έγραφε «Η τέχνη και η ποίηση δε μας βοηθούν να
ζήσουμε. Η τέχνη και η ποίηση μας βοηθάνε να πεθάνουμε». Ποιον σκοπό
επιτελεί για εσάς η τέχνη σε υπαρξιακό και κοινωνικό επίπεδο;


Η τέχνη και η ποίηση μας βοηθούν και να ζήσουμε και να πεθάνουμε. Προτού πεθάνουμε πρέπει να ζήσουμε. Προσωπικώς η απάντηση που δίνω στο υπαρξιακό ερώτημα της ζωής και του θανάτου είναι η αξιοπρέπεια. Η αξιοπρέπεια μπορεί να επιτευχθεί και σε ατομικό και σε κοινωνικό επίπεδο. Η ποίηση καλό είναι να σε βοηθά να πας προς τα εκεί.

6.- Ποιο λογοτεχνικό έργο σας έχει επηρεάσει βαθύτατα, εφόσον υπάρχει κάποιο
τέτοιο.

Σε αυτό το ερώτημα αμέσως γεννάται ο πειρασμός να δωθεί μία εντυπωσιακή απάντηση, για να πείσεις ότι είσαι βαθιά μορφωμένος. Νοιώθω ένας ημιμαθής που, όμως, έντιμα προσπαθεί να περιορίσει την ημιμάθειά του. Δεν έχω διαβάσει όλα τα μεγάλα έργα, το ομολογώ. Συχνά θυμάμαι τις Ιστορίες του κ. Κόυνερ. Αλλά θεωρώ τη διάνοια του Καβάφη εφάμιλλη της διάνοιας των αρχαίων Ελλήνων.

7.- Υπάρχει χρέος των πνευματικών ανθρώπων απέναντι στην κοινωνία και αν
ναι, ποιο πιστεύετε ότι είναι αυτό;

Η Τέχνη, η Λογοτεχνία, είναι δημιουργία• και στα ελληνικά «δημιουργία» σημαίνει έργο που απευθύνεται στον δήμο, είτε το αποδέχεται αυτό ο δημιουργός, είτε όχι. Κατά την άποψή μου, ναι, υπάρχει χρέος και αυτό έχει να κάνει με τις απαντήσεις μου στο τρίτο, τέταρτο και πέμπτο ερώτημά σας.


8.- Πώς βλέπετε την παρουσία της λογοτεχνίας στην Ελλάδα; Είστε αισιόδοξος
για το μέλλον της;


Η παρουσία της λογοτεχνίας στην Ελλάδα δεν διαφέρει από αυτήν σε όλον τον κόσμο. Υπάρχουν, δηλαδή, και εδώ και παντού, αξιόλογοι άνθρωποι, με ταλέντο, που μία πανδημία αδιαφορίας μας τους αποκρύβει. Το μέλλον από μόνο του ούτε αισιόδοξο, ούτε απαισιόδοξο είναι. Ο ΚΕΛΔ επιδιώκει, όσο μπορεί, να υπάρξει ένα μέλλον καλύτερο.

9.-Σαν άλλος Ράινερ Μαρία Ρίλκε τι συμβουλές θα δύναται σε έναν νέο ποιητή;

Να γράφει μόνο αν έχει να πει πραγματικά κάτι αξιόλογο. Να επεξεργάζεται το κείμενό του. Να διαβάζει. Να χαίρεται τη ζωή και να παραμένει αξιοπρεπής μέσα από τις δοκιμασίες και τα λάθη του.

10.- Είναι η ποίηση «το καταφύγιο που φθονούμε», ιδίως εποχές σαν αυτή της
πανδημίας, του εγκλεισμού και του φόβου του θανάτου;

Για μένα η ποίηση είναι φως. Λέω σέ ένα μου ποίημα περίπου αυτό «Οι δυσκολίες στη ζωή/Κόλπα είναι του θανάτου/Για να αλλαξοπιστήσουμε».

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Δημήτρη Ορφανίδη για τα λόγια που μοιράστηκε μαζί μας, καθώς και τις εκδόσεις Ελκυστής για την εξαιρετική συνεργασία. Περισσότερες πληροφορίες για τον ΚΕΛΔ μπορείτε να βρείτε εδώ.