Στραβαίγκιν: Η ποίηση της περιπλάνησης της Αρίστης Ζαΐμη

Αντί προλόγου

Σε έναν κόσμο πλανόδιο, αέναα περιφερόμενο γύρω από τους άλλους και περιστρεφόμενο γύρω από τον εαυτό του μας συναντάμε την ποίηση της Αρίστης Ζαΐμη. Στην ποιητική της συλλογή “Στραβαίγκιν/ Κόσμος πλανόδιος” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μελάνι μεταφερόμαστε σε ένα φρέσκο, νεωτερικό, πρωτότυπο ποιητικό σύμπαν. Από το γυάλινο κτίριο και τον υπόγειο μέχρι τις πόλεις- σφραγίδες και τα σπίτι ανάμεσα στα φύλλα διεισδύουμε και αναδυόμαστε σε μια εξομολόγηση προσωπική και εσωτερική με μια χροιά πανανθρώπινη που αγγίζει και συγκινεί.

Λίγα λόγια για το περιεχόμενο

Ο τίτλος της συλλογής που εξαρχής ακούγεται ξένος, αμέσως επεξηγείται. Προέρχεται από το σκωτικό ρήμα “stravaig” που σημαίνει περιπλανιέμαι, περιφέρομαι, περιδιαβαίνω, προδίδοντας από την αφετηρία του την ουσία του εν λόγω ταξιδιού. Η ποιητική συλλογή διακρίνεται σε τρεις φάσεις: Υπό τη Γη/ Επί της Γης και Υπέρ της Γης.

Στην πρώτη Υπό της Γης αφήγηση το ποιητικό υποκείμενο περιγράφει μια εβδομαδιαία ρουτίνα. Ο πρωινός υπόγειος και οι άνθρωποί του, άλλοτε ίδια και άλλοτε εντελώς καινούργια πρόσωπα σημαίνουν την έναρξη του ιδιότυπου αυτού ποιητικού ημερολογίου. Την σκηνή αυτή, διαδέχεται η εμπειρία εντός του γυάλινου κτιρίου, ενός χώρου, προφανώς εργασιακού, που φέρει, όμως, χαρακτηριστικά φυλακής. Του γεμάτου ανθρώπους με τα βάσανα, τις ανησυχίες, τα κρίματα και τις ιδιαιτερότητές τους μεταφορικού μέσου έπεται το εχθρικό, αποστειρωμένο από κάθε συναίσθημα και ανθρωπιά γυάλινο κτίριο. Ένα κτίριο σύμβολο της αποξένωσης, της απώλεια κάθε ιδιοπροσωπείας όχι μόνο και του εργαζόμενου, αφού το κτίριο πέρα από χώρο εργασίας θα μπορούσε να είναι και ο κόσμος στον οποίο ζούμε.

Τα ποιήματα του Επί Γης διατηρούν και αυτά το βιωματικό στοιχείο, αλλά αναλώνονται λιγότερο σε περιγραφές, εστιάζοντας στο ανείπωτο. Η γράφουσα μιλά εδώ για την ζωή της, εστιάζοντας δε στην ταυτότητα, στην ξενιτιά, στην απομάκρυνση από το γνωστό και το οικείο και στην προσπάθεια ένταξης σε κάτι ολότελα νέο. Η γλώσσα, ο τόπος, η οικογένεια έχουν συμβάλλει καθοριστικά στην διαμόρφωση της ταυτότητας, την οποία θα κληθεί να επαναπροσδιορίσει, να αναμετρηθεί με τα κακώς κείμενά της, να αφομοιώσει στοιχεία από τα νέα της ερεθίσματα, να ωριμάσει και να σχηματίσει τον εαυτό της.

Το πιο ρεαλιστικό, απτό, καθημερινό, διαδέχεται μια εσωτερική πάλη που του δίνει αισθαντικότητα και βάθος. Την τελευταία στο Υπέρ της Γης θα ακολουθήσει μια ανύψωση. Εδώ είναι που θα κάνει την εμφάνισή της η τέχνη, η ποίηση, ο έρωτας το μεταφυσικό στα δικά του μέτρα και σταθμά. Εδώ θα συντελεστεί μια ανάταση από τον βούρκο και την πεζότητα της ρουτίνας και του τετριμμένου, από τον αγώνα καθορισμού του εγώ. Εύλογη αυτή η κατάληξη προκειμένου να ολοκληρωθεί ομαλά ο κύκλος που εκκίνησε το Υπό της Γης.

Λίγα λόγια για την ποιητική

Η ποίηση της Αρίστης Ζαΐμη είναι προσωπική, είναι βιωματική, είναι εξομολογητική. Απλώνει με θάρρος και μπόλικη παρρησία μπρος μας τα μύχια της ψυχής, τις ανησυχίες και τις εμπειρίες ζωής. Δεν αρκείται, απλά σε αυτό. Τα μετατρέπει σε σύμβολα. Σύμβολα νέων ανθρώπων που ασφυκτιούν σε έναν κόσμο που επιθυμεί να τους βάζει σε καλούπια μιας προκρούστειας ομοιογένειας. Σύμβολα εκείνων που είχαν την τόλμη να αφήσουν πίσω τα σημεία αναφοράς, τις πατρίδες τους, πραγματικές ή μεταφορικές. Σύμβολα όσων δεν έχουν πάψει να ονειρεύονται και να κοινωνούν χωρίς φειδώ την ποίηση.

Από την γραφή της απουσιάζει το έμμετρο στοιχείο, ο ρυθμός και η μουσικότητα, με ορισμένες-ελάχιστες εξαιρέσεις. Η ποίηση πεζολογική, θυμίζει κάποιες φορές αφήγημα και κάποιες άλλες ημερολόγιο. Κάποια ποιητικά σχήματα που επιλέγει η γράφουσα είναι ιδιαίτερα νεωτερικά. Πάντως δεν υπάρχει ομοιομορφία ως προς τα ποιήματα. Άλλα είναι μικρότερα σε έκταση, άλλα μεγαλύτερα, άλλα ενταγμένα σε ένα ευρύτερο ποιητικό πλαίσιο, άλλα πιο αυτόνομα.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Από την πρώτη στιγμή που θα πιάσει κανείς την συλλογή στα χέρια του θα ενθουσιαστεί από το εξώφυλλο, όχι μόνο λόγω του ιδιαίτερου τίτλου του, αλλά εξαιτίας της επιλεγείσας εικόνας που τον συνοδεύει. Ο λόγος για το Fotheringay Road του Will Knight, το οποίο αποδίδει υπέροχα το περιεχόμενο του έργου, το οποίο όπως και αυτό χωρίζεται σε τρία επίπεδα. Η ποιότητα του χαρτιού, η γραμματοσειρά, η επιμέλεια είναι αλάνθαστα και ενισχύουν την πολύ καλή εικόνα που σου αφήνει η συλλογή ως προς το περιεχόμενό της.

Αντί Επιλόγου

Η αλήθεια είναι πως η ποιητική συλλογή “Στραβαίγκιν/ Κόσμος πλανόδιος” της Αρίστης Ζαΐμη μας ενθουσίασε και μας έκανε να αδημονούμε να ξαναδιαβάσουμε κάτι δικό της. Είναι μια φρέσκια, σύγχρονη ματιά επί ενός κόσμου που όλο αλλάζει. Είναι μια ενδιαφέρουσα ποιητική, με ταυτότητα κρυμμένη σε ένα πολύ προσεγμένο και όμορφο βιβλίο! Αναζητήστε την!

Διαβάστε ένα ποίημα από την συλλογή εδώ και ακούστε το :

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *