Το συγκεκριμένο γλυπτό του σπουδαίου γλύπτη του 20ου αιώνα, Αλμπέρτο Τζιακομέττι, είχε μια περίπλοκη εξέλιξη στη διάρκεια των χρόνων και υπάρχουν αρκετά σχετικά γλυπτά του ιδίου που εξερευνούν ανακλινόμενες και διαστρεβλωμένες γυναικείες μορφές. Δημιούργησε τελικά αυτό το γύψινο μοντέλο της “Γυναίκας με κομμένο λαιμό” το 1932 και αργότερα πέντε εκδοχές από μπρούτζο μεταξύ του 1940 και του 1949. Το γλυπτό είναι σχεδιασμένο, ώστε να είναι τοποθετημένο στο έδαφος και να το παρατηρεί κανείς από ψηλά, υπονοώντας ότι πρόκειται για μια σκηνή εγκλήματος ή για μια πιθανή παγίδα, πάνω στην οποία ο απρόσεκτος θεατής ίσως παραπατήσει. Το καταπονημένο γυναικείο σώμα παρουσιάζεται στα μάτια μας μέσα από μια σειρά από σχήματα, έτσι που στην όψη μοιάζει αρκετά με έντομο. Ένα πριονωτό οστρακοειδές σχήμα κείται εκτεθειμένο σαν ένας σπασμένος εξωσκελετός. Ένα χέρι καταλήγει σε ένα μεγάλο σχήμα που μοιάζει με κουτάλι, ενώ το άλλο υψώνεται πάνω από το λαιμό. Ο Τζιακομέττι στήριξε αυτό το χέρι σε ένα περιστρεφόμενο μηχανισμό, ώστε να μπορεί να το τοποθετεί σε διάφορες γωνίες, υποδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο την κατάσταση του θύματος που βρισκόταν αβοήθητο. Τα απλωμένα πόδια της γυναικείας μορφής και το τόξο του κορμιού της βρίσκονται σε μία αμφιλεγόμενη στάση που υποδεικνύουν τις ωδίνες του θανάτου και μια υπόνοια σεξουαλικής ικανοποίησης. Ωστόσο, η πιο ανατριχιαστική λεπτομέρεια είναι η εγκοπή στην τραχεία της γυναικείας μορφής.
Πολλαπλές πηγές έμπνευσης έχουν υπονοήσει ότι η “Γυναίκα με κομμένο λαιμό” αντλήθηκε απ΄τις αναφορές του ίδιου του Τζιακομέττι για τους φρικτούς εφιάλτες που έβλεπε ή ενδεχομένως και από μια σύντομη ιστορία για τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη που είχε γράψει ένας από τους καλλιτέχνες φίλους του.Το γλυπτό συχνά παραλληλίζεται με ένα θηλυκό αλογάκι της Παναγίας που προσεύχεται, για το οποίο γνωρίζουμε ότι, τουλάχιστον στην αιχμαλωσία, καταβροχθίζει το αρσενικό κατά τη διάρκεια ή μετά τη συνουσία. Το συγκεκριμένο έντομο παρουσίασε μεγάλο ενδιαφέρον για τους Υπερρεαλιστές στο πλαίσιο της ενασχόλησής τους με θέματα σεξουαλικής βίας. Ο Τζιακομέττι αργότερα απομακρύνθηκε από τον χαρακτήρα των υπερρεαλιστικών του έργων, ωστόσο ο θεατής δεν μπορεί εύκολα να αποβάλει από τη μνήμη του τη βιαιότητα που παρουσιάζεται εδώ που φαίνεται να δοκιμάζει σε ένα βαθμό τα όρια του τι είναι αποδεκτό στην τέχνη.
ΠΗΓΕΣ:
https://www.nationalgalleries.org/art-and-artists/290/femme-%C3%A9gorg%C3%A9e-woman-her-throat-cut