Όχι μια από τα ίδια
Καθόμασταν, λέει, σε μια πεζούλα
ανάπηροι, με τα πόδια κομμένα
και αγναντεύαμε τη θάλασσα.
Μη με ρωτάς πώς φτάσαμε ως εκεί,
δεν ξέρω. Μπορεί εκεί να ήμαστε από πάντα.
Κι εκεί που αγναντεύαμε, γυρίζεις και με ρωτάς,
γράφουμε τα ίδια; γράφουμε τα διαφορετικά;
και όχι, σου απαντώ, δεν είναι ίδια τα μοτίβα,
παρά οι πόνοι και οι πόθοι των ανθρώπων.
Και είπαμε να φύγουμε, μα πουθενά δεν πήγαμε.
Σοφία Πολίτου-Βερβέρη, Λουτήρες, Εκδόσεις Έναστρον, 2019
Ακούστε το ποίημα εδώ:
Τι έκπληξη οι συναντήσεις μέσω της ποίησης! Είναι υπέροχη η ανάρτηση και με τιμάτε με τον καλύτερο τρόπο. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Σοφία Πολίτου-Βερβέρη