Οι καστανόξανθες πεταλούδες: μια νεανική περιήγηση στον έρωτα

Αντί προλόγου

Πάντα χαιρόμαστε να συστηνόμαστε σε νέους ποιητές. Η χαρά αυτή είναι ακόμα μεγαλύτερη όταν οι συγκεκριμένοι ποιητές δεν κάνουν απλώς το ντεμπούτο τους, αλλά το πράττουν σε μια νεαρή ηλικία, προσφέροντάς μας μια οπτική φρέσκια, μια νεανική ματιά. Ένα έργο που εντάσσεται σε αυτήν την κατηγορία είναι, το δίχως άλλο, οι “Καστανόξανθες πεταλούδες” του Αρεταίου Μπεζάνη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οδός Πανός. Επιλέξαμε, συνεπώς, να σας μιλήσουμε για ένα εγκώμιο στον σαρκικό πόθο, ένα έργο μετάβασης από τον εφηβικό (αυθ)ορμητισμό στην συναισθηματική ερωτική ενηλικίωση.

Τα δάκρυα γίνονται λέξεις
Το αίμα γίνεται λέξεις
Το σπέρμα γίνεται λέξεις
Αυτή είναι η ποίηση.

ΠΟΙΗΣΗ

Λίγα λόγια για το περιεχόμενο

Αν και το μοτίβο της πεταλούδας που κάνει αισθητή την παρουσία του ήδη από τον τίτλο συναντάται σε ορισμένα ποιήματα της συλλογές δεν συνιστά, σε καμία περίπτωση, τον πυρήνα γύρω από τον οποίο περιστρέφονται τα υπόλοιπα. Θα λέγαμε, μάλιστα, πως τέτοιος πυρήνας εν προκειμένω δεν υπάρχει. Αν και το έμπειρο αναγνωστικό μάτι αναγνωρίζει μια συνοχή μεταξύ των ποιημάτων, οι σύνδετικοί τους κρίκοι είναι μάλλον ελαστικοί. Πρόκειται για αυτόνομους κύκλους που εφάπτονται σε ορισμένα σημεία, χωρίς να είναι ομόκεντροι. Ποια είναι, λοιπόν, τα σημεία αυτά;

Πρωταρχικό μοτίβο, ποιο άλλο, αυτό του έρωτα. Ο έρωτας του Αρεταίου Μπεζάνη έχει μια δική του ταυτότητα που συνενώνει τον έντονο πόθο με την πνευματική ανάταση. Η πρώτη του πτυχή εκδηλώνεται μέσα από την αισθητική εξύψωση, τον θαυμασμό, την λατρευτική στάση απέναντι στο έτερον ήμισυ με εμφανείς τις επιρροές από την αρχαιοελληνική του διάσταση. Πέρα από την ολίγον τι εφηβική ερωτική επιθυμία στα ποίηματά διαφαίνεται ένας ωριμότερος προβληματισμός για την ζωή, τον θάνατο, την ποίηση, τον χρόνο, το τραύμα. Σε αυτά, ακριβώς, τα δημιουργήματα κρύβεται η μαγεία της παρούσης συλλογής. Ή μάλλον σωστότερα στο πέρασμα από την μία πτυχή της στην άλλη.

Λίγα λόγια για την ποιητική

Η συλλογή, ολιγοσέλιδη καθώς είναι, απαρτίζεται από αυτόνομα ποιήματα, αλλά με περισσότερους και άλλα με λιγότερους στίχους. Ωστόσο, κανένα τους δεν είναι μακροσκελές. Εντός της βρίσκει κανείς και μια σύνθεση με τον τίτλο “Όλυμπος”. Λόγω του μικρού τους μεγέθους και της εκφραστικής τους λιτότητας, διαβάζονται με ευκολία. Η στίξη, επίσης, σχεδόν απούσα. Βέβαια, το γεγονός ότι δεν υπάρχει η χρήση υπεράριθμων εκφραστικών μέσων δεν σημαίνει ότι αυτά απουσιάζουν εντελώς. Τουναντίον, απρόσμενοι λεκτικοί συνδυασμοί που αγγίζουν, ενίοτε, το όριο του οξύμωρου παρέα με κρυμμένες μεταφορές κα επιθετικούς προσδιορισμούς συνθέτουν μια γλώσσα πλούσια και μια γραφή μεστή.

Το ύφος είναι στο μεγαλύτερο μέρος λυρικό, μια να αγγίζει το ζενίθ και μια το ναδίρ. Οι κλιμακώσεις διαρκείς στα ποιήματα. Από την ζωή μεταπηδά στον θάνατο, από την παρουσία στην απουσία, από το γλυκό στο πικρό, από το αισιόδοξο στο απαισιόδοξο, από την ελπίδα στην ματαιότητα. Ο τόνος εσωτερικός, εξομολογητικός, προσδίδει στα περισσότερα ποιήματα μια δόση χαρμολύπης. Σε κάποια σημεία μπορεί κανείς να υποστηρίξει πως καταντά υπερβολικά δραματικός. Ωστόσο, μια τέτοια διαπίστωση ενισχύει την πειστικότητα ενός νεανικού κειμένου για τον έρωτα που κυοφορεί μια αλήθεια προσωπική , βαθιά, αισθαντική.

Ήμουν ερωτευμένος με τη σελήνη.
Ύστερα ήρθες εσύ
και έλαμπες
πιο πολύ από εκείνη.

ΣΕΛΗΝΗ

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Από την πρώτη στιγμή που λάβαμε στα χέρια μας την συλλογή ενθουσιαστήκαμε από το συνολικό αισθητικό αποτέλεσμα. Το εξώφυλλο συνάδει απόλυτα με το περιεχόμενο. Έντονο, με κυρίαρχο το κόκκινο, το χρώμα του πάθους, να διακόπτεται από το μαύρο της πεταλούδας. Η επιλεγείσα γραμματοσειρά, ως προς το στυλ και το μέγεθός της, η εξαίρετη ποιότητα χαρτιού, η εξαιρετική στοιχειοθέτηση είναι μερικά ακόμα στοιχεία για τα οποία οφείλουμε να συγχαρούμε τον γράφοντα. Ένα έργο που από έξω και από μέσα αποπνέει μεράκι, αισθητική και μια φρέσκια πινελιά.

Αντί επιλόγου

Μια συλλογή που μας οξύνει την περιέργεια για τα επόμενα βήματα του ποιητή της, που μας χαρίζει μια ακόμα οπτική πάνω σε θέματα πολυσυζητημένα. Μια συλλογή που φαίνεται να έχει επηρεαστεί τα λεκτικά μορφώματα και το σκοτάδι του Σαχτούρη και την ερωτική επιθυμία του Χριστιανόπουλου, τα έχει εσωτερικεύσει, τα έχει απορροφήσει, τα έχει κάνει κτήμα της. Μια συλλογή που μας επανασυστήνει τον έρωτα: τον τραυματικό, τον λυτρωτικό, τον παθιασμένο. Μια συλλογή για μια ταλανισμένη από την επιθυμία ενήλικη ψυχή, μέσα σε ένα ακμαίο νεανικό σώμα! Αυτά και άλλα πολλά θα βρείτε στις σελίδες πάνω από τις οποίες αιωρούνται οι καστανόξανθες πεταλούδες!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *