Ποίηση, Λογοτεχνία, Μουσική, Θέατρο και Κινηματογράφος: τα πάντα θα τα βρείτε εδώ!
Εντός της φετινής χρονιάς κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κάκτος η ποιητική συλλογή “Η συνουσία” του Πάνου Μυρμιγγίδη, τον οποίο ήδη γνωρίζουμε από προηγούμενά του έργα. Ωστόσο, αυτό που διαφοροποιεί και κάνει το έργο μοναδικό είναι η ξεχωριστή ανθολόγηση της σε τρία επιμέρους κομμάτια, εν είδει τριλογίας που αλληλοσυμπληρώνονται, συν-μελετώνται και συν-ουσιάζονται.
Continue reading “Η συνουσία: η ποίηση της συνύπαρξης του Πάνου Μυρμιγγίδη”
Η κατάθλιψη, ένα τέρας, που τρώει τον άνθρωπο εντός και εκτός, για πολλά χρόνια αποτελούσε μια σκοτεινή περιοχή που μονάχα η τέχνη επιχειρούσε ανά καιρούς να φωτίσει. Αυτό κάνει και η ποιητική συλλογή της Γαβριέλλας Κασάπη με τίτλο “σΤα καλύΤΕΡά μΑΣ” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή. Με μια δυνατή γραφή ανοίγει την κλειστή πύλη αυτού του φαινομένου και με έντονη βιωματικότητα μας πιάνει από το χέρι και μας καθοδηγεί στον πολύπλοκο και προσωπικό λαβύρινθο που αν και φαντάζει σε πολλούς μακρινός και άγνωστος, είναι βαθιά ανθρώπινος και, τελικά, ποιητικός.
Continue reading “σΤα καλύτΕΡά μΑΣ: μια ποίηση για το τέρας της κατάθλιψης”
Μέσα στα καλοκαιρινά μας αναγνώσματα συναντήσαμε την “τελευταία γυναίκα του σπιτιού“, την πρώτη συλλογή της Μαίρης Αντωναράκου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός. Αφιερωμένη στις δυο γιαγιάδες της ποιήτριας, η συλλογή περιελίσσεται γύρω από τη δοτικότητα, καρτερικότητα και ένταση της γυναικείας φύσης που ερωτεύεται, περιμένει, υπομένει, προσμένει και επιμένει.
Continue reading “Η τελευταία γυναίκα του σπιτιού της Μαίρης Αντωναράκου και ο έρωτας με γυναικεία υπογραφή”
Η ζωή του καθενός μοιάζει σαν ένας κήπος που ανάλογα με τις εποχές αλλάζει. Άλλοτε τα φυτά που φιλοξενεί μαραίνονται, άλλοτε είναι σε πλήρη άνθιση, άλλοτε ρίχνουν τα φύλλα τους και άλλοτε κυοφορούν τους καρπούς του. Στην πρώτη του ποιητική συλλογή “Ψυχανθή” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανεμολόγιο, ο Ανδρέας Κανακάκης μας ξεναγεί στο δικό του μπαχτσέ που φέρει πολύχρωμους, μοσχοβολιστούς ανθούς αλλά που και που συναντά κανείς πικροδάφνες και παρτέρια παραμελημένα, έρμαια στο χρόνο, την απώλεια και τη φθορά. Ας κάνουμε μια από κοινού ποιητική περιήγηση.
Continue reading “Ψυχανθή: στα καλοκαίρια και τους χειμώνες της ψυχής”
Τὰ μεγαλεῖα νὰ φοβᾶσαι, ὦ ψυχή.
Καὶ τὲς φιλοδοξίες σου νὰ ὐπερνικήσεις
ἂν δὲν μπορεῖς, μὲ δισταγμὸ καὶ προφυλάξεις
νὰ τὲς ἀκολουθεῖς. Κι ὅσο ἐμπροστὰ προβαίνεις
τόσο ἐξεταστική, προσεκτικὴ νὰ εἶσαι.
Τα αυτοαναφορικά έργα, στα οποία και ο αναγνώστης μπορεί να βρει τον εαυτό του έχουν μια ιδιαίτερη αξία. Ιδίως, όμως, όσα είναι ικανά να αγγίξουν τις ταλαιπωρημένες σκέψεις και ψυχές, να τις ανακουνήσουν ενέχουν μια πιο ξεχωριστή θέση. Εκείνα, βέβαια, που μοιάζει να σου απλώνουν ένα χέρι βοηθείας, κατανόησης, όπως άλλωστε κάνει πάντοτε η ποίηση, είναι λυτρωτικά. Στις βελονιές σκιάς της Μαρίας Πυρουνάκη Λιωνή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός συναντά κανείς όλα αυτά τα στοιχεία σε ένα μονάχα δημιούργημα.
Continue reading “Βελονιές σκιάς στο ποιητικό πλεκτό της Μαρίας Πυρουνάκη Λιωνή”
Αν και η ποιητική παραγωγή στις μέρες μας δεν υστερεί διόλου, λίγα είναι τα πονήματα εκείνα που χαράσσονται στο μυαλό του αναγνώστη. Ο “Αστυνάυτης” του Βασίλη Ψαρρά που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός, διακρινόμενη από την πρωτοτυπία ποιητικής έκφρασης και λεκτικών συνδυασμών που μαρτυράται ήδη από τον τίτλο της είναι μια τέτοιου είδους συλλογή. Κατά σημεία δυστοπική, κατά άλλα γραμμικά λογική, κάπου συναισθηματική και κάπου πιο απόμακρη μας ταξιδεύει σε παρελθοντικές αναμνήσεις, παρούσες ανησυχίες και μελλοντικά ερωτήματα. Ας πάρουμε μια γεύση από μερικά εξ αυτών.
Continue reading “Σαλπάροντας στο άστυ με τον “Αστυναύτη” του Βασίλη Ψαρρά”
Η νύχτα αποκαλύπτει όσα η μέρα επιχειρεί ύπουλα να αποσιωπήσει. Είναι η ώρα που γράφεται η ποίηση. Η συλλογή του Διονύση Αναλυτή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή “Μόνο τη νύχτα” μας πείθει πως η νύχτα είναι και η ώρα για να διαβάζεται η ποίηση. Το σκοτάδι απορροφά όλα εκείνα που το φως επιμελώς επιδεικνύει και τα μετουσιώνει. Οι σκέψεις γίνονται λέξεις στο χαρτί, οι ανησυχίες γίνονται εφιάλτες και οι επιθυμίες παθιασμένα όνειρα. Σε αυτούς τους ζοφερούς διαδρόμους θα περπατήσουμε μέσα στις σελίδες αυτού του έργου. Ας ξεκινήσουμε την περιήγηση!
Continue reading “Για να διαβάζεται “Μόνο τη νύχτα” του Διονύση Αναλυτή”
Από τον “Φορητό παράδεισο” μεταφερόμαστε με τη μετάφραση του Χαράλαμπου Γιαννακόπουλο στο χρονικά προγενέστερο “Ξενοδοχείο για πεταλούδες“, την ποιητική συλλογή του Roger Robinson που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κείμενα. Γινόμαστε ένοικοι ενός δωματίου γεμάτου αντιφατικές εικόνες, τους βίαιους και γκρίζους δρόμους του Μπρίξτον από τη μία και τις παραλιακές διαδρομές του Τρινιντάντ και Τομπάγκο που μοσχομυρίζουν μάνγκο και αρμύρα. Περιφερόμαστε σε ένα κατάλυμα γεμάτο μνήμες, πικρία, απογοήτευση, χαρμολύπη, ελπίδα, στο μεταίχμιο δύο κόσμων, δύο εαυτών και το κάνουμε ανεπαίσθητα και απαλά, σαν πεταλούδες.
Continue reading “Φιλοξενούμενοι στο “Ξενοδοχείο για πεταλούδες” του Roger Robinson”
Στις πρώτες σελίδες της ποιητικής συλλογής “Ο Ελαιοχρωματιστής” του Γιώργου Πισσάνη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός συναντά ο αναγνώστης 3 στίχους του Ανδρέα Εμπειρίκου: “Θα ‘ναι η ποίσις σπερματική/ Απόλυτα ερωτική/ Ή δεν θα υπάρχη”. Πράγματι στο βιβλίο που κρατήσαμε στα χέρια μας και μας συντρόφευσε πέραν του ολοκληρωτικού ερωτισμού είναι εμφανές αυτό το ποιητικό βάθος που λίγες φορές απαντά κανείς και ακόμα λιγότερες τον αγγίζει τόσο έντονα όσο μας άγγιξε η συγκεκριμένη συλλογή. Και θα γίνουμε πιο σαφείς.
Continue reading “Ο Ελαιοχρωματιστής: η πολύχρωμη ποίηση του Γιώργου Πισσάνη”