Το Νυχτερινό Καφέ (ή όπως είναι στα γαλλικά: Le Café de nuit) είναι ελαιογραφία σε μουσαμά του Ολλανδού ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ που δημιούργησε τον Σεπτέμβριο του 1888 στην Αρλ. Ο τίτλος αναγράφεται χαμηλά δεξιά, ακριβώς κάτω από την υπογραφή του καλλιτέχνη.
Το εσωτερικό που απεικονίζεται είναι το Καφέ ντε λα Γκαρ, στο νούμερο 30, Πλατεία Λαμαρτίν που διεύθυνε ο Ζοζέφ Μισέλ Ζινό και η σύζυγός του Μαρία, ο οποίος το Νοέμβριο του 1888 πόζαρε για τον πίνακα του Βαν Γκογκ και του Πωλ Γκωγκέν, Λα Αρλεζιέν. Μετέπειτα ο Ζοζέφ Ζινό πόζαρε επίσης και για τους δύο καλλιτέχνες.
Ο πίνακας ζωγραφίστηκε σε βιομηχανικό ασταρωμένο καμβά μέγεθος 30, σύμφωνα με το γαλλικό πρότυπο. Απεικονίζει το εσωτερικό του καφενείου, με μια πόρτα με κουρτίνα στο κεντρικό φόντο, που προφανώς, οδηγεί σε περισσότερους ιδιωτικούς χώρους. Πέντε πελάτες κάθονται στα τραπέζια κατά μήκος των τοίχων προς τα αριστερά και δεξιά και ένας σερβιτόρος σε ένα ελαφρύ παλτό στέκεται κοιτάζοντας τον θεατή στη μία πλευρά ενός τραπεζιού μπιλιάρδου κοντά στο κέντρο του δωματίου.
Οι πέντε πελάτες που απεικονίζονται στη σκηνή έχουν περιγραφεί ως «τρεις μεθυσμένους και εγκαταλειμμένοι σε ένα μεγάλο δημόσιο δωμάτιο […] κουλουριασμένοι έχοντας πέσει σε ύπνο ή λήθαργο.» Ένας μελετητής γράφει «Το καφενείο ήταν ένα ολονύχτιο στέκι των τοπικών περιθωριακών και πόρνων, οι οποίοι απεικονίζονται να κοπροσκυλιάζουν στα τραπέζια και πίνοντας μαζί στο βάθος της αίθουσας.»
Με σκληρές αντιθέσεις, έντονα χρώματα, η οροφή είναι πράσινη, το πάνω μέρος των τοίχων κόκκινο, οι λαμπερές λάμπες του φωτιστικού οροφής με φωταέριο και το δάπεδο σε μεγάλο βαθμό είναι κίτρινο. Το χρώμα εφαρμόζεται σε παχύ στρώμα με πολλές από τις γραμμές του δωματίου να οδηγούν προς την πόρτα στο πίσω μέρος. Η προοπτική ορίζεται περίπου κάτω προς το πάτωμα. Ο χαμηλός φωτισμός και οι σκιές που δημιουργούνται με βασικότερη αυτή στη μέση από το μπιλιάρδο, δημιουργεί στον θεατή μαι αίσθηση κενού, που έρχεται σε αντίθεση με τα ζωηρά χρώματα του έργου.
Ο πίνακας σήμερα ανήκει στο Πανεπιστήμιο Γέιλ και βρίσκεται σήμερα στην Πινακοθήκη του Πανεπιστημίου Γέιλ στο Νιού Χέβεν του Κονέκτικατ.
