Αντί Προλόγου
Με τον Ασιατικό κινηματογράφο να κάνει όλο και πιο αισθητή την παρουσία του στις ελληνικές αίθουσες, αυτή την εβδομάδα ένα ακόμα έργο από αυτόν ξεκίνησε να προβάλλεται στη χώρα μας. Ο λόγος για το “Broker” ή ελληνιστί “Τυχερό Αστέρι”. Με σκηνοθεσία και σενάριο του Ιάπωνα Hirokazu Kore-eda και ένα καστ με την αφρόκρεμα του κορεάτικου σινεμά είναι μια ταινία που παντρεύει την έντονη ανησυχία και των δύο χωρών για το συχνό φαινόμενο της εγκατάλειψης και της εμπορίας βρεφών. Και αυτό θα γίνει με φόντο μια ιδιόμορφη οικογένεια σε ένα συγκινητικό και ανθρωπιστικό road movie με την χιουμοριστική πινελιά να γαληνεύει την γλυκόπικρη ατμόσφαιρα και να προσφέρει αφορμές για προβληματισμό.
Λίγα λόγια για την πλοκή
H πλοκή έχει ως αφετηρία μια βροχερή νύχτα, όποτε ένα μωρό εγκαταλείπεται του σε βρεφικό κουτί μιας τοπικής εκκλησίας. Ο Sang-Hyun (Song Kang-Ho) μαζί με το σύνεργό του Dong-Soo (Gang Dong-Won) που παρέχει εθελοντική εργασία στην εκκλησία θα καταφέρουν να το πάρουν κρυφά, ώστε να το πουλήσουν παράνομα και , φυσικά με το αζημίωτο, σε κάποιο ζευγάρι που δεν έχει καταφέρει να αποκτήσει παιδιά. Δεν είναι κάτι που θα κάνουν για πρώτη φορά, αφού όπως και ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του έχει υπάρξει και στο παρελθόν καλοπροαίρετος μεσίτης βρεφών.
Τις βλέψεις τους θα προσπαθήσει να ανατρέψει μια επίμονη αστυνομικός, η ντετέκτιβ Soo-Jin (Bae Doo-Na) που μαζί με τη βοηθό της, ντετέκτιβ Lee (Lee Joo-Young) μετά από έρευνα έχουν οδηγηθεί ενώπιον του καθαριστηρίου, της επιχείρησης- βιτρίνας του Sang-Hyun. Ωστόσο, μη έχοντας επαρκή στοιχεία για τη σύλληψή τους επιβάλλεται να τους συλλάβουν επ’ αυτοφώρω.
Δε φτάνει αυτό, αλλά και η μητέρα του παιδιού So-Young (IU) επιστρέφει μετανιωμένη, όχι για να πάρει πίσω το γιο της, αλλά με την επιθυμία να του εξασφαλίσει η ίδια μια ανάδοχη οικογένεια. Όταν δε θα το βρει, θα οδηγηθεί και εκείνοι στους Sang-Hyun και Dong-Soo. Οι τρεις τους, μαζί με τον σκανταλιάρη Hae-Jin (Lim Seung-Soo), ένα ορφανό που είχε τρυπώσει στο βανάκι του Sang-Hyun και το μωρό θα κινήσουν για να βρουν τους ανάδοχους γονείς. Τότε θα ξεκινήσει ένα τυχοδιωκτικό ταξίδι για τους πέντε τους, με διάφορα ανεβοκατεβάσματα, απρόσμενες συναντήσεις, τσακωμούς, αμφιβολίες και γέλιο που θα μετατραπεί σε μια πορεία ενσυναίσθησης και φιλευσπλαχνίας.
Λίγα λόγια για το μήνυμα
Η οικογένεια είναι μια προβληματική που έχει έντονα απασχολήσει τον Kore-eda, με αποτέλεσμα να αποτυπώνεται, άλλοτε πιο έντονα και άλλοτε διαφανέστερα στα φιλμ του. Αυτή τη φορά την έθεσε ως κεντρικό άξονα προβληματισμού, χωρίς να παραβλέπει ζητήματα κοινωνικής και πολιτικής διάστασης που ταυτόχρονα προσπαθεί να αγγίξει. Ποια είναι άραγε η οικογένεια; Είναι οι δεσμοί αίματος που μας ενώνουν ανεπιστρεπτί και ισόβια με κάποιους ανθρώπους ή είναι άραγε σχέσεις που συνάπτουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας και υπόκεινται σε μεταβολές και αναθεωρήσεις; Μπορεί το κρατικό σύστημα πρόνοιας, με τις παραλείψεις και τα κενά του να εγγυηθεί την ανεύρεση της οικογένειας ή είναι πιο σωστό να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους μεμονωμένα πρόσωπα, έστω και αν το πράττουν αντίθετα στο νόμο;
Πίσω, όμως, και πέρα από όλα αυτά, ο Kore-eda θέτει τους πρωταγωνιστές του μπροστά από μεγάλα ηθικά διλήμματα, τα οποία επιχειρεί να ελαφρύνει με έναν τόνο χιουμοριστικό, χωρίς να τους κρίνει και χωρίς ποτέ να αφαιρεί από το κάδρο τον άνθρωπο. Η ανύπαντρη μητέρα που γεννά ένα παιδί που δεν μπορεί να αναθρέψει, δύο μικροαπατεώνες που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα, μια αστυνομικός αφοσιωμένη μεν στο λειτούργημά της που ενδόμυχα ενίοτε το αμφισβητεί, ένα παιδί δίχως οικογένεια που αναζητεί τη δική του και ένα ακόμα που μοιάζει να ακολουθεί την ίδια μοίρα: σε όλους αυτούς τους παρίες δίνει φωνή ο Kore-eda, μεταφέροντας το κινηματογραφικό του σύμπαν εντός ενός μικρού βαν. Δίχως μεγαλεπήβολες δηλώσεις, με τα ήπια πλάνα του και τους συγκρατημένους διαλόγους των ηρώων του ο θεατής γίνεται με φυσικό τρόπου μέρος αυτού του ταξιδιού προς την κατανόηση, τη στοργή και την εξιλέωση. Δεν κρίνει, δεν κρίνεται, παρά μόνο υπάρχει, ακούει, βλέπει, συμπάσχει. Αυτή είναι και η μαγεία του συγκεκριμένου έργου.
Αντί Επιλόγου
Μπορεί η ταινία να μην άγγιξε σε τελειότητα αυτή της “Κλέφτες Καταστημάτων (Shoplifters)”, μας έδωσε, ωστόσο, μια θέση συνοδοιπόρου σε μια διαδρομή αυτογνωσίας, ουμανισμού και συγχώρεσης. Ακόμα και αν σε κάποια σημεία το σενάριο υστερούσε ή υπέπεφτε σε λογικά άλματα, κατάφερε εν τέλει να μας κάνει κομμάτι του, να μας προβληματίσει, να μας συγκινήσει. Σε όλο αυτό συνέβαλλε η εξαιρετική απόδοση του παλαίμαχου Song Kang-Ho για την οποία απέσπασε και το αντίστοιχο βραβείο στο φεστιβάλ των Καννών. Ευχάριστη έκπληξη ήταν βέβαια και η IU με τη συγκεκριμένη να είναι μαζί με αυτή στη σειρά My Mister η καλύτερή της εμφάνιση, αλλά και η Bae Doo-Na που αν και μας έχει συνηθίσει σε ενδιαφέρουσες ερμηνείες, ταιριάζει γάντι στην περσόνα της ντετέκτιβ που υποδύεται.
Αν και εσείς λαχταράτε ένα φιλμ που μέσα στο ανάλαφρο του κινηματογραφικού του φακού αναζητά την τύχη για ένα αστέρι, το τυχερό αστέρι για τους συνταξιδιώτες ή για όλους εμάς που το παρακολουθούμε, χωρίς να ξεχνά προς τα που να στρέψει την προσοχή μας και την καρδιά μας τότε η ταινία αυτή είναι η κατάλληλη για εσάς. Μεστή με ανθρωπιά, κάνει αυτό που ζητάμε από το καλό σινεμά, μας ταρακουνά, μας αφυπνίζει, αλλά συνάμα μας συγχωρεί και μας κατανοεί.
Από τις 16 Μαρτίου παίζεται στις ελληνικές αίθουσες από το Cinobo.
