Το άλυτο μυστήριο του κλεμμένου Πικάσο: Τι συνέβη στην ληστεία του αιώνα – Ποιος έκλεψε το έργο του Ελληνικού λαού;

Το έργο τέχνης

Το «Γυναικείο κεφάλι» (διαστάσεων 56×40 εκ.) φιλοτεχνήθηκε το 1939 από τον πασίγνωστο Ισπανό ζωγράφο Πάμπλο Πικάσο, και αποτυπώνει τη μούσα του, την φωτογράφο Ντόρα Μάαρ, με την οποία έζησε μια θυελλώδη σχέση για εννέα ολόκληρα χρόνια. Ενας παράφορος έρωτας που ξεκίνησε στα 54 του χρόνια ενώ εκείνη ήταν μόλις 29 ετών, ο οποίος, αν και έληξε άδοξα, με την ίδια να βυθίζεται για πάντα στα σκοτάδια του εαυτού της και τη μοναξιά, παρέμεινε αιώνια μούσα και η πιο δυνατή σχέση της ζωής του. Μια σχέση που αποτυπώθηκε δεκάδες φορές στους πίνακες του, ο πιο γνωστός είναι “Η γυναίκα που κλαίει” (https://dromospoihshs.gr/afieroma-picasso-weeping-woman-dora-maar1/), ένα από τα ακριβότερα έργα στον κόσμο της τέχνης.

Continue reading “Το άλυτο μυστήριο του κλεμμένου Πικάσο: Τι συνέβη στην ληστεία του αιώνα – Ποιος έκλεψε το έργο του Ελληνικού λαού;”

10 φιλιά που έγιναν έργα τέχνης

Φιλιά νεοκλασσικά… Φιλιά ιμπρεσιονιστικά… Φιλιά εξπρεσιονιστικά… Φιλιά υπερρεαλιστικά… Φιλιά αναγεννησιακά… Όλα εμπνευσμένα από τον έρωτα, κι όμως, αποτυπωμένα τόσο διαφορετικά ανάλογα τον καλλιτέχνη και την εποχή. Με αφορμή την ημέρα των ερωτευμένων σας παρουσιάζουμε 10 φορές που ο έρωτας συνάντησε την τέχνη …

  1. “Το φιλί”, του Ροντέν
Αποτέλεσμα εικόνας για kiss ροντεν

Παρόλο που είναι φτιαγμένο από μάρμαρο και μπρούτζο, το Φιλί του Ροντέν είναι ίσως το πιο θερμό και παθιασμένο φιλί στην ιστορία της τέχνης. Πηγάζει από ένα ανάγλυφο σύμπλεγμα που κοσμούσε το μέσον του αριστερού πλαισίου της Πύλης της Κολάσεως και απεικόνιζε τον Πάολο και τη Φραντζέσκα ένα ξακουστό ζευγάρι εραστών που έζησαν στα τέλη του 13ου αιώνα και δολοφονήθηκαν από τον απατημένο σύζυγο Gianciotto Μalatesta, άρχοντα του Ρίμινι, την ώρα που αντάλλασσαν το πρώτο τους φιλί. Οι δυο εραστές είναι η γυναίκα του και ο αδερφός του. Το επεισόδιο αναφέρεται από τον Δάντη στη Θεία Κωμωδία, στο V άσμα της Κολάσεως.

2.”Το φιλί”, του Φραντσέσκο Άγιετς

Αποτέλεσμα εικόνας για francesco hayes

Ίσως ο γνωστότερος πίνακας του Άγιετς που απεικονίζει ένα ζευγάρι από το Μεσαίωνα που αγκαλιάζεται ενώ φιλούν ο ένας τον άλλο. Είναι από τις πιο παθιασμένες και έντονες αναπαραστάσεις ενός φιλιού στην ιστορία της Δυτικής τέχνης. Η κοπέλα σκύβει προς τα πίσω, ενώ ο άνδρας λυγίζει το αριστερό του πόδι, έτσι ώστε να την στηρίζει, τοποθετώντας ταυτόχρονα το ένα πόδι στο σκαλοπάτι δίπλα του σαν να ετοιμάζεται να φύγει ανά πάσα στιγμή. Το ζευγάρι, αν και στο κέντρο του πίνακα, δεν είναι αναγνωρίσιμο, καθώς ο Άγιετς ήθελε το κέντρο της σύνθεσης να είναι η ενέργεια του φιλιού.

3. “Τα γενέθλια”, του Σαγκάλ

Στο έργο “τα γενέθλια”, ο Μαρκ Σαγκάλ ζωγραφίζει τον εαυτό του να δίνει ένα φιλί στη σύζυγο του Μπέλα.

4. “Εραστές”, του Ρενέ Μαγκρίτ

To σουρεαλιστικό αριστούργημα του Magritte προκαλεί δέος και ανατριχίλα στη θέασή του. Δύο εραστές αγκαλιάζονται και προσπαθούν να φιληθούν φορώντας σάβανα στο κεφάλι. Λέγεται πως η συγκεκριμένη εικόνα πηγάζει από μια τραγική ανάμνηση που στιγμάτισε τον καλλιτέχνη: όταν ο Magritte ήταν έφηβος, η μητέρα του αυτοκτόνησε και βρέθηκε πνιγμένη στις όχθες του ποταμού Sambre με το νυχτικό της να έχει σκεπάσει το πρόσωπό της. Για άλλους, το φιλί του Magritte μπορεί να συμβολίζει τον ανεκπλήρωτο έρωτα ή την αγάπη που δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τις δυσκολίες, ενώ, για τους πιο αισιόδοξους, ο πίνακας αποτελεί φόρο τιμής στην αληθινή αγάπη που υπερβαίνει κάθε εμπόδιο. Ο σουρεαλιστής καλλιτέχνης αρνήθηκε να δώσει τη δική του ερμηνεία σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, εμμένοντας πως το έργο του είναι ανοιχτό για κάθε ανάγνωση.

5. «Kiss V», του Roy Lichtenstein

Ο περίφημος pop art καλλιτέχνης έχει ζωγραφίσει ερωτευμένα ζευγάρια σε κάθε πιθανή εκδοχή, ο συγκεκριμένος πίνακας απεικονίζει δύο εραστές σφιχτά αγκαλιασμένους, ωστόσο τα δάκρυα της γυναίκας δημιουργούν εύλογα την εξής αμφισημία: αποχαιρετιούνται ή επανενώθηκαν;

6.«Έρως και Ψυχή», του Antonio Canova

Αποτέλεσμα εικόνας για ερως και ψυχη

Ο σπουδαίος γλύπτης Αντόνιο Κανόβα εμπνεύστηκε από την ελληνική μυθολογία και λάξευσε σε μάρμαρο ένα από τα πιο επιβλητικά αγάλματα της Νεοκλασικής περιόδου στην Ευρώπη. Το εκθαμβωτικό του έργο αποδίδει με τον πιο ζωντανό τρόπο τον πολύπαθο έρωτα του φτερωτού θεού Έρωτα και της θνητής Ψυχής.

7.«Το φιλί», του Edvard Munch

Παρότι το θέμα του εδώ είναι ο έρωτας, ο ζωγράφος παραμένει πιστός στα σκοτεινά εξπρεσιονιστικά πρότυπα και αναπαριστά με δραματικό τρόπο το αγνό συναίσθημα του έρωτα. Έτσι, οι δυο πανομοιότυπες μορφές μπλέκονται η μία με την άλλη και «κλειδώνουν» με ένα φιλί τόσο παθιασμένο που δεν αφήνει χώρο για τίποτα άλλο στον πίνακα.

8. «Το φιλί», του Κλιμτ

Ενδεχομένως ο πιο διάσημο φιλί στην ιστορία της τέχνης καθώς και ένα από τα πιο εμβληματικά έργα του Αυστριακού ζωγράφου. Το αριστούργημα του Gustav Klimt είναι μια ελεγεία στον έρωτα και την αγάπη. Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε το σχετικό μας άρθρο (http://dromospoihshs.home.blog/2019/01/29/kiss-gustavklimt/ )

9. «In Bed: The Kiss», του Toulouse Lautrec


Ο ζωγράφος απεικόνιζε κατά κόρον την ερωτική διάθεση του Παρισιού στα τέλη του 19ου αιώνα, προκαλώντας με τα έργα του τα ήθη της εποχής και χαρίζοντας στους μεταγενέστερους σπουδαία τεκμήρια της κοινωνικής ζωής εκείνης της περιόδου. Στο συγκεκριμένο πίνακα, ο Henri de Toulouse-Lautrec αποτυπώνει το παθιασμένο φιλί μεταξύ δύο ομοφυλόφιλων εταίρων που αγκαλιάζονται στο κρεβάτι ενός οίκου ανοχής, απενεχοποιώντας έτσι μεμιάς δύο κοινωνικά στερεότυπα: την ομοφυλοφιλία και την πορνεία. Παρότι η συγκεκριμένη θεματική δεν ήταν καινούρια για τον Lautrec, ο συγκεκριμένος πίνακας ξεχωρίζει για το τρυφερό συναίσθημα που αναδύει. Φημολογείται μάλιστα πως ο ζωγράφος ανέφερε για τον πίνακά του: «Είναι καλύτερος από οποιονδήποτε όμοιο έχω δημιουργήσει. Είναι η επιτομή της σαρκικής απόλαυσης».

10. «Το Φιλί», του Pablo Picasso

The Kiss, 1969 by Pablo Picasso

Ο έρωτας ανάμεσα σε ένα μεγαλύτερο άντρα και μια νεαρή κοπέλα που θυμίζει τη σχέση του ζωγράφου με τη Ζακλίν αποτελεί το αντικείμενο του έργο που φιλοτέχνησε ο ζωγράφος στα 88 του χρόνια!

Η ζωή: Η ιστορία πίσω από το έργο του Πικάσο και ο θάνατος του φίλου του που τον στιγμάτισε

Το έργο η Ζωή (La Vie, 1903) ανήκει στη γαλάζια περίοδο και κατασκευάστηκε για να αποτελέσει φόρο τιμής στο φίλο του, Καζατζέμας. Σήμερα διαφυλάσσεται στο μουσείο Cleveland.

Ο Carlos Casagemas, στενός φίλος του Πικάσο, επίσης ζωγράφος μετανάστευσε μαζί με τον Πικάσο, τον Οκτώβριο του 1900 από τη Μαλάγα της Ισπανίας στο Παρίσι, στην κοιτίδα του πολιτισμού και των τεχνών. Ο Πικάσο έρχεται σε επαφή με την πνευματική άνθιση που γνωρίζει το Παρίσι στις αρχές του 20ου αιώνα και αρχίζει να πουλάει τους πρώτους πίνακες, ο Καζατζέμας δοκιμάζει εκείνη την περίοδο ένα αδιέξοδο έρωτα.

Ερωτεύεται μια νεαρή γλύπτρια, την Germaine Pichot, η οποία ήταν ήδη παντρεμένη, με αποτέλεσμα να τον απορρίψει. Παύει να ζωγραφίζει και σταδιακά γίνεται αλκοολικός. Ο Πικάσο είναι μάρτυρας της κατάρρευσης του, τον παίρνει μαζί του τα Χριστούγεννα για να τον φέρει κοντά στους δικούς, με σκοπό να τον βοηθήσει να ξεπεράσει την ερωτική απογοήτευση που είχε προηγηθεί και να καταφέρει να ξεπεράσει τον αλκοολισμό. Παρ’ όλα αυτά, όταν η οικογένεια του έρχεται αντιμέτωπη με την εικόνα του νεαρού ζωγράφου, ο Καζατζέμας γίνεται δέκτης των αρνητικών σχολίων της, γεγονός που επιδεινώνει την ψυχολογική του κατάσταση. Ο Καζατζέμας μένει αδιάφορος στις νουθεσίες των γονιών του και την ομορφιά του τοπίου. Εξακολουθεί να πίνει και να «σέρνεται» σε ταβερνεία και πορνεία. Ο Καζατζέμας γυρίζει στο Παρίσι, χωρίς τον Πικάσο.

Λίγες μέρες αργότερα, στις 17 Φεβρουαρίου 1901, κανονίζει μια έξοδο για να γιορτάσει τα γενέθλια του στο L’Hippodrome. Ανάμεσα στους εφτά προσκεκλημένους και η αγαπημένη του. Αφού τους μίλησε λίγο για τους δύσκολους μήνες που βίωσε έβγαλε ένα πιστόλι, σημάδεψε τη Germaine,η οπoία μόλις πρόλαβε να αποφύγει τον πυροβολισμό και μετά αυτοκτόνησε. Ήταν ο θάνατος του φίλου του αυτού που ενέπνευσε τον Πικάσο να περάσει στη γαλάζια περίοδο, μια πένθιμη περίοδο για τον ίδιο, με χρώματα ψυχρά, καταθλιπτικά, με μορφές ασθενικές, θλιμμένες, με πίνακες που εμπνέουν ένα συναίσθημα αδιεξόδου, εγκατάλειψης και λύπης.

Ο θάνατος του φίλου του σημάδεψε τον Πικάσο, ο οποίος προσπάθησε να επουλώσει το τραύμα του, μετουσιώνοντάς το σε έργο. Μια σειρά από έργα είναι αφιερωμένη στο φίλο του, στο μάταιο θάνατό του, στη νιότη του. Έτσι, πνίγει τον πόνο του και εκφράζει το πένθος του με μια σειρά πινάκων από το 1901 εώς το 1903 με τελευταίο και σημαντικότερο τη Ζωή (La Vie,1903).

«Δεν του έδωσα εγώ αυτόν τον τίτλο», λέει ο Πικάσο. «Ζωή…». Ανασηκώνει τους ώμους «δεν ήθελα να ζωγραφίσω σύμβολα. Ζωγράφισα μονάχα τις εικόνες που παρουσιάζονταν στα μάτια μου. Ας προσπαθήσουν άλλοι να τους βρουν νόημα. Για μένα ένας πίνακας μιλάει μόνος του. Τι χρειάζονται οι εκ των υστέρων εξηγήσεις;» Ένας ζωγράφος ξέρει μονάχα μια γλώσσα. Τα άλλα…»